• Σχόλιο του χρήστη 'ΘΑΚΗΣ ΧΑΡΙΜΑΝΩΛΗΣ' | 13 Νοεμβρίου 2009, 11:40

    Ένα ακόμη θέμα είναι με τα πτυχία απο το Εξωτερικό (εννοώ τις προπτυχιακές σπουδές). Πράγματι δεν μπορεί και δεν είναι σωστό να αποκλείονται οι κάτοχοι προπτυχιακών σπουδών απο το εξωτερικό . Αλλα το ερώτημα που τίθεται είναι ποιά η μέριμνα του κράτους για αυτούς που διάβασαν, κόπιασαν και πέρασαν σε Πανελλήνιες Εξετάσεις. Τελικά αυτοί τι προνόμιο έχουν σε σχέση με τους άλλους. Το μόνο προνόμιο είναι ότι έμειναν στην Ελλάδα και οι γονείς τους δεν ξόδευαν συνάλλαγμα. Άλλωστε όσοι έχουν περάσει απο το εξωτερικό σε επίπεδο μεταπτυχιακών σπουδών ξέρουν την στάθμη κυρίως των Αγγλικών πανεπιστημίων που μαζικά δίνουν bachelors. Ας θεωρήσουμε λοιπόν ότι έχουμε 2 Ελληνόπουλα, το πρώτο απέτυχε να γράψει στις πανελλήνιες έστω και την βάση και μετά πήγε στο CITY COLLEGE του Λονδίνου. Αποκτά ένα bachelor με βαθμό FIRST CLASS (στην Ελλάδα αυτό θεωρείται άνω του 8 (οκτώ)) και ένα άλλο παιδί που επιτυγχάνει στις εξετάσεις πηγαίνει σε ένα Ελληνκό πολυτεχνείο και παίρνει βαθμό πτυχίου 7,5. Τελικά ποιός ο λόγος του δεύτερου παιδιού να διαβάσει, να κοπιάσει αφού ξέρει ότι θα οι σπουδές του ενδεχομένως θα είναι ελλειματικές ως προς του πρώτου παιδιού αναφορικά με την μοριοδότηση. Η άποψη μου είναι ότι η κοινωνία μας πρέπει να γίνει ανταποδοτική στην επίτευξη στόχων και μαζί να δημιουργεί όραμα. Οτι αυτός που διαβάζει και πηγαίνει σε Ελληνικό πανεπιστήμιο θα έχει κάποια πλεονεκτήματα και δεν θα έχει μόνο προβλήματα (πολλά έτη σπουδών, μεγάλο όγκο μαθημάτων, κ.α). Κάποτε πρέπει να ξεκαθαρίσει το τοπίο και τα νέα παιδιά να μεγαλώσουν με μια αρχή ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΚΟΥΡΑΖΕΤΑΙ, ΑΝΤΑΜΟΙΒΕΤΑΙ