Αρχική Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς - Πρόγραμμα ‘‘ΆΡΓΟΣ’’Άρθρο 5 Υποχρεώσεις ιδιοκτήτη δεσποζόμενου ζώου συντροφιάςΣχόλιο του χρήστη Ελλη Καλαντζακη | 12 Μαΐου 2021, 11:32
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ελλη Καλαντζακη' | 12 Μαΐου 2021, 11:32

    ΟΧΙ στην υποχρεωτική στείρωση των δεσποζόμενων Η οριζόντια στείρωση/ευνουχισμός των ιδιόκτητων σκύλων σε μικρή ηλικία (18 μηνών, κατά μέσο όρο βάση του άρθρου) είναι μια πρωτοβουλία για την καταπολέμηση των αδέσποτων που δεν έχει εφαρμοστεί πουθενά αλλού με απόλυτη επιτυχία. Αντιθέτως, σε χώρες με μηδενικά αδέσποτα σκυλιά, όπως η Νορβηγία, Ελβετία, Σουηδία, Δανία και άλλες, θεωρείται ακρωτηριασμός εάν και εφόσον δεν υπάρχει κάποιος ιατρικός λόγος. Ο τρόπος που καταπολέμησαν τον αριθμό των αδέσποτων τους ήταν μέσω σωστής εκπαίδευσης των ιδιοκτητών στην προστασία των ζώων τους κατά τις μέρες που οι θυληκές ήταν σε οίστρο, και προφανώς σωστό έλεγχο των σκύλων τους. Τα τελευταία χρόνια έχει δοθεί αρκετή βάση στην μελέτη της στείρωσης των σκύλων, και ιδίως στις μικρές ηλικίες (προ 18 μηνών), και των επιπλοκών της στην ανάπτυξη, την συμπεριφορά και την φυσιογνωμία του ζώου. Η πρόωρη στείρωση (αυτή που γίνεται πριν τα 2 έτη ζωής του ζώου, σαν μέσος κανόνας, αν και εξαρτάται από την ταχύτητα ανάπτυξης της κάθε ράτσας) ειδικά σχετίζεται με προβλήματα ανάπτυξης (καθώς οι ορμόνες είναι αυτές που βοηθούν την σωστή σταδιακή ανάπτυξη του ζώου, και χωρίς αυτές, δεν παίρνει το «μήνυμα» του πότε να σταματήσει, με αποτέλεσμα σκυλιά με υψηλό πίσω μέρος, κακές αρθρώσεις/ισορροπίες, ίσια πίσω πόδια, «κουταβίσια» μορφή και στενό θώρακα, μακρύτερα κόκκαλα σε σχέση με αστείρωτα ζώα, ορθοπεδικά θέματα στο μέλλον), προβλήματα νοητικής ανάπτυξης (σκυλιά που είναι «φυλακισμένα» σε κουταβίσιο μυαλό, χωρίς να ωριμάσουν), προβλήματα τενόντων (ανεβάζει πιθανότητες σκισίματος των τενόντων, κυρίως των πίσω ποδιών), προβλήματα συμπεριφοράς (μελέτες έχουν δείξει αύξηση επιθετικής ή/και φοβικής συμπεριφοράς, ανησυχία/νευρικότητα), ακράτεια (στα θηλυκά σκυλιά), προβλήματα δεσμού και επικοινωνίας στους θηλυκούς σκύλους με τους ιδιοκτήτες τους (όπως αποδεδείχθηκε σε μια μικρή μελέτη που θα παραθέσω παρακάτω) αύξηση ρίσκου καρκίνου των οστών, και μελετούνται και άλλα. Το μόνο θετικό στην στείρωση των θηλυκών είναι η αποφυγή της πυομήτρας (Σουηδική έρευνα έχει δείξει ένα ποσοστό 20-25%, οπότε έως και ¼ των θηλυκών υπάρχει πιθανότητα να το εμφανίσει), και η οποία μπορεί να αποφθεχθεί εάν κατά την διάρκεια του ετήσιου ελένχου στον κτηνίατρο που οφείλει ο ιδιοκτήτης να γίνεται, πραγματοποιούνται και οι απαραίτητες προληπτικές εξετάσεις. Παράλληλα, ο ευνουχισμός στα αρσενικά σκυλιά, δεν έχει δείξει κάποιο υπέρ. Η εμφάνιση του καρκίνου των μαστών, της μήτρας, και του προστάτη είναι υπερβολικά χαμηλά ποσοστά για να δικαιολογεί την προληπτική ακρωτηρίαση του κατά τα άλλα υγιή ζώου. Βάση των παραπάνω, η οριζόντια στείρωση των δεσποζόμενων παραπέμπει σε ανήθικη, αντιεπιστημονική, αντί φιλοζωική πρακτική που το μόνο αποτέλεσμα που θα φέρει είναι μελλοντικά προβλήματα στα μέλη της οικογένειας μας. Οι ήδη υπάρχοντες νόμοι καλούν τον ιδιοκτήτη να προσέχει το ζώο του να μην αναπαράγεται εάν δεν μπορεί να βρει ενδιαφερόμενους για τους απογόνους, να φέρει μικροτσίπ, να είναι καταγεγραμμένο στην βάση δεδομένων, και να μην περιφέρεται μόνο του χωρίς επιτήρηση και οδηγό. Αυτό σημαίνει ότι ένα οικόσιτο, δεσποζόμενο ζώο, με νόμιμο και υπεύθυνο ιδιοκτήτη, είναι δύσκολο, έως απίθανο να αναπαραχθεί ανεξέλεγκτα και να προσθέσει στον αριθμό των αδέσποτων. Είναι παράλογο να θεωρούμε έναν τέτοιο νόμο υπέρ της ευζωίας των κατοικίδιων μας, όταν προκαταβολικά αποκαλούμε όλους τους ιδιοκτήτες ανεύθυνους. Το θέμα της στείρωσης και του ευνουχισμού θα έπρεπε να είναι, και θα πρέπει να παραμείνει, μία απόφαση η οποία θα μπορέσει να παρθεί μόνο από τον ιδιοκτήτη του ζώου, και τον κτηνίατρο του. Παρακάτω παραθέτω συνδέσμους σε κάποιες ανάλογες μελέτες και άρθρα για τα κατά και τα υπέρ της στείρωσης/του ευνουχισμού. Μακροχρόνιες παρενέργειες http://www.naiaonline.org/pdfs/LongTermHealthEffectsOfSpayNeuterInDogs.pdf?fbclid=IwAR0Ef4-h8e7AmHPMUZwoRPnzxk39wB9LQUSsy15NoJ-w1tirzO_2JR69IAs Μελέτη πάνω στην επικοινωνία των αστείρωτων και στειρωμένων θηλυκών https://www.psychologytoday.com/us/blog/canine-corner/201902/spayed-female-dogs-may-have-reduced-communication-skills?fbclid=IwAR3KKEImtRFHt3dUWYay45CFzF3f82ksuE_8tMiyBCSKnbUvnMnIjDjPaDE Επιδράσεις πάνω στην συμπεριφορά και την φυσική κατάσταση των στειρωμένων/ευνουχισμένων σκύλων http://www.atftc.com/health/SNBehaviorBoneDataSnapShot.pdf?fbclid=IwAR3qKOnsG_ohi3FSeoLjgUgltBA1UfxzuYapbkytncMs_gaJAFWxph2tg_U Αύξηση ρίσκου στον καρκίνο των οστών σε στειρωμένα https://cebp.aacrjournals.org/content/11/11/1434.full?fbclid=IwAR11ZrWGJY3j08v_DrNqlUdfxvMeksPjZko4f13VE_kRvQHbbjthYq9B42A Αντιδραστικότητα σε αστείρωτους και στειρωμένους Γερμανικούς Ποιμενικούς https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S109002330500064X?fbclid=IwAR3_Subr1gudLcBZwAkZk4ciQvsfnNokiaCx6R9GjoqfuVpT0Y3LCZwnuEY Αξιολόγηση του ρίσκου και της ηλικίας στην εμφάνιση καρκίνου και προβλημάτων συμπεριφοράς σε στειρωμένα και μη σκυλιά ράτσας Βίζλα https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24432963/ Μακροχρόνιες επιδράσεις στην υγεία των στειρωμένων (Λαμπραντόρ Ριτρίβερ και Γκόλντεν Ριτρίβερ) https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371%2Fjournal.pone.0102241&fbclid=IwAR1mvjYy66VCDTwXPLVUNWz0s2bEwvrUVEBnCcibg2uhzW-OHEYu9ZIX_5M Πλεονεκτήματα και ρίσκα της στείρωσης/του ευνουχισμού στα σκυλιά (με πηγές) http://skeptvet.com/Blog/2013/04/benefits-and-risks-of-neutering-an-evidence-based-approach/?fbclid=IwAR11ZrWGJY3j08v_DrNqlUdfxvMeksPjZko4f13VE_kRvQHbbjthYq9B42A