Αρχική Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς - Πρόγραμμα ‘‘ΆΡΓΟΣ’’Άρθρο 5 Υποχρεώσεις ιδιοκτήτη δεσποζόμενου ζώου συντροφιάςΣχόλιο του χρήστη Κυνηγετική Ομοσπονδία Στερεάς Ελλάδας | 12 Μαΐου 2021, 14:09
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κυνηγετική Ομοσπονδία Στερεάς Ελλάδας' | 12 Μαΐου 2021, 14:09

    Όχι στην υποχρεωτική στείρωση των δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς και ιδιαίτερα των κυνηγετικών σκύλων. Η Δ΄ Κυνηγετική Ομοσπονδία Στερεάς Ελλάδος αποτελεί νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου συνεργαζόμενο και εποπτευόμενο από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Εκπροσωπεί 40.000 κυνηγούς που εκδίδουν τις κυνηγετικές τους άδειες σε 68 κυνηγετικούς συλλόγους στους Νομούς Αττικής, Αιτωλοακαρνανίας, Βοιωτίας, Ευβοίας, Ευρυτανίας, Κυκλάδων, Λευκάδας, Φθιώτιδας και Φωκίδας. Η οριζόντια επιβολή της στείρωσης των σκύλων εργασίας αποτελεί Ελληνική καινοτομία. Σε καμία χώρα της Ε.Ε. δεν επιβάλλεται η στείρωση των δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς και ιδιαίτερα των κυνηγόσκυλων. Η επιβολή της στείρωσης θεσπίστηκε ως μέτρο σε ορισμένες πολιτείες των ΗΠΑ και αμέσως μετά άρθηκε! Το γεγονός αυτό συνέβη γιατί ο αριθμός των αδέσποτων εκτοξεύτηκε με κύρια αιτία την αδυναμία των κατόχων δεσποζόμενων ζώων να τα στειρώσουν. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να τονίσουμε πως οι σκύλοι που διαχειρίζονται τα Δημοτικά Κυνοκομεία και ανήκουν σε κυνηγετικές φυλές (ημίαιμα και καθαρόαιμα) αποτελούν το 2% του συνόλου των σκύλων (χωρίς αυτό να μπορεί να αποκλείσει την εγκατάλειψη κυνηγετικών φυλών σκύλων από άτομα που τα κατέχουν και τα οποία δεν ασκούν θήρα). Από τα ανωτέρω γίνεται κατανοητό πως οι κυνηγοί δεν ευθύνονται για τον αριθμό των αδέσποτων ζώων συντροφιάς στην χώρα μας. Εντέχνως όμως οι κυνηγοί έχουν στοχοποιηθεί, από αυτούς που διακατέχονται από εμπάθεια προς τη δραστηριότητα της θήρας. Οι αριθμοί μαρτυρούν πως οι κυνηγοί δεν είναι ανεύθυνοι και δεν χρειάζονται την επιβολή της στείρωσης, για να επιβλέψουν τον σκύλο τους και να αποτρέψουν μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Η στείρωση και ο ευνουχισμός αποτελούν ιατρικές επεμβάσεις, που ενέχουν κίνδυνο για την ζωή του ζώου, τόσο κατά τη διάρκεια της επέμβασης, όσο και μετά από αυτήν. Η επέμβαση επιφέρει πόνο και δυσφορία στο χειρουργημένο ζώο και δεν θα πρέπει να πραγματοποιείται όταν δεν συντρέχει κάποιος λόγος υγείας. Επίσης έχει επισημανθεί από την επιστημονική κοινότητα πως ένα στειρωμένο ζώο μπορεί να εμφανίσει ακράτεια ούρων, ουρολοίμωξη, δερματίτιδα, ορθοπεδικά προβλήματα καθώς και επιθετική μορφή καρκίνου. Στην παράγραφο 6 και 7 του εν λόγω άρθρου εμφανέστατα γίνεται διαχωρισμός των κατόχων σκύλων σε κυνηγούς και μη. Για τους πρώτους επιβάλλονται αναίτια πρόσθετες υποχρεώσεις όπως: «κατά τη διάρκεια του κυνηγιού ή σε κάθε άλλη μετακίνησή του μαζί με τον σκύλο του για τον σκοπό αυτό, υποχρεούται να φέρει μαζί του το διαβατήριο του σκύλου του» πρόβλεψη που δεν επιβάλλεται σε καμία άλλη ομάδα κατόχων σκύλων. Επίσης στους κατόχους κυνηγετικών σκύλων που δεν εφαρμόσουν τις ανωτέρω προβλέψεις, κατάσχεται η κυνηγετική άδεια! Αυτή η διάκριση υποχρεώσεων μεταξύ των πολιτών είναι προσβλητική, δηλώνει εμπάθεια εναντίον των κυνηγών αλλά και του κυνηγίου ως δραστηριότητας που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να χαρακτηρίζει ένα κράτος ισονομίας και δικαίου. Στο πλαίσιο της ισονομίας, ένας νόμος για τα δεσποζόμενα και αδέσποτα ζώα συντροφιάς, δεν δικαιούται να κάνει καμία διάκριση ανάμεσα σε κυνηγούς και λοιπούς ιδιοκτήτες, επομένως επιβάλλεται να απαλειφθεί από το περιεχόμενο του νομοσχεδίου. Η ψήφιση και η εφαρμογή του άρθρου 5 του προς διαβούλευση σχεδίου Νόμου που αφορά την καθολική στείρωση των δεσποζόμενων σκύλων δε θα έχει την παραμικρή θετική επίδραση στη μείωση του πληθυσμού των αδέσποτων. Αναίτια η στείρωση όλων των κυνηγετικών σκύλων στοχεύει στην εξαφάνιση τους και κατ' επέκταση στην ελάττωση των κυνηγών, κάνοντας το κυνήγι δραστηριότητα …για λίγους. Για όλους τους παραπάνω λόγους ζητάμε την επαναδιατύπωση του άρθρου 5 απαλείφοντας την υποχρεωτική στείρωση των δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς και ιδιαίτερα των κυνηγετικών σκύλων.