• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ' | 13 Νοεμβρίου 2009, 15:40

    Σε άλλα άρθρα τού παρόντος έχω συγχαρεί την Κυβέρνηση. Εδώ πιστεύω ότι γίνεται κάτι επικίνδυνο για την ελληνική κοινωνία! Διαφωνώ απόλυτα με την αύξηση της μοριοδότησης μεταπτυχιακών σπουδών εις βάρος των υποψηφίων που βασίζονται (και) στην εργασιακή εμπειρία, πόσο μάλλον όταν η τελευταία δε θα παίζει κανέναν απολύτως ρόλο στις μισές προκηρύξεις δημόσιων θέσεων! Ήδη ο σκοπός των μεταπτυχιακών σπουδών έχει διαστρεβλωθεί στη χώρα μας. Αντί να είναι η απόκτηση ειδικευμένης γνώσης και η μελλοντική αξιοποίησή τους σε παραγωγικές/ερευνητικές δραστηριότητες, είναι περισσότερο "η απόκτηση μορίων για το Δημόσιο". Μη κοροϊδευόμαστε. Εμείς που έχουμε κάνει μεταπτυχιακές σπουδές και εργαστεί στο δημόσιο τομέα με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, πόσο πραγματικά έχουμε χρησιμοποιήσει τις γνώσεις των μεταπτυχιακών προς όφελος της Υπηρεσίας μας; Άλλωστε, η εργασιακή εμπειρία διδάσκει χρήσιμα πράγματα στον υποψήφιο δημόσιο υπάλληλο, που δεν μπορεί να του τα διδάξει κανένα Πανεπιστήμιο του κόσμου. Βρίσκω τη μέχρι σήμερα ισχύουσα σχετική βαρύτητα μεταπτυχιακών και προϋπηρεσίας αρκετά δίκαια, τώρα η κατάσταση θα γέρνει προς τα μεταπτυχιακά. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που δε θα συμφέρει πλέον να δουλεύει κανείς. Τα καινούρια νούμερα το λένε. Θα συμφέρει να κάνει Μάστερ και Διδακτορικό, για να μπει μετά στο Δημόσιο. Ήδη έχουμε γίνει μια αντι-παραγωγική κοινωνία γεμάτη από κατόχους ακαδημαϊκών τίτλων, τώρα θα την "κόψουμε" τελείως τη δουλειά; Δεδομένου επίσης ότι οι υποψήφιοι διδάκτορες συνήθως δεν πληρώνονται (στην Ελλάδα τουλάχιστον), πολλοί κάτοχοι Μάστερ δεν τολμούν να κάνουν Διδακτορικό για οικονομικούς λόγους. Έτσι, οι γόνοι πλουσιότερων οικογενειών, θα έχουν σημαντικό προβάδισμα να διοριστούν στο Δημόσιο, μέσω Διδακτορικού. Επιπλέον, θα γίνεται τέτοιος συνωστισμός για τις θέσεις σε μεταπτυχιακά προγράμματα (Μάστερ), που και τα δίδακτρά τους μπορεί εύκολα να αυξηθούν από τα ΑΕΙ. Έτσι δημιουργείται ακόμη μία πηγή οικονομικών-κοινωνικών ανισοτήτων. Ειδικώτερα τα Διδακτορικά παρέχουν γνώσεις και εμπειρίες που ουδεμία σχέση έχουν με τα καθήκοντα του δημοσίου υπαλλήλου. Προσωπικά θα έλεγα σε κάποιον Διδάκτορα που απαιτεί μεγαλύτερη μοριοδότηση του Διδακτορικού του: "Αφού έκανες ακαδημαϊκή έρευνα, γύρνα στο Πανεπιστήμιο και συνέχισε τις έρευνές σου. Εκεί είναι ο χώρος σου." Ακόμη και τα 300 μόρια ήταν και πολύ τους και καλό τους, κατά τη γνώμη μου. Ούτε η ακαδημαϊκή έρευνα προάγεται με τα 400 μόρια, ούτε η ουσιαστική ποιότητα των στελεχών τού Δημοσίου περιμένω να βελτιωθεί. Φυσικά όλα αυτά δεν ισχύουν για κάποιες ειδικές περιπτώσεις, όπως για θέσεις Ειδικού Επιστημονικού Προσωπικού, ερευνητών ή ενδεχομένως και ανώτερων διευθυντικών στελεχών ορισμένων φορέων. Εκεί στέκομαι με σεβασμό απέναντι στους Διδάκτορες. Η κατάργηση του διαχωρισμού μεταπτυχιακών τίτλων βάσει της σχέσεως του γνωστικού τους αντικειμένου με εκείνο τής προκηρυσσόμενης θέσης, ενισχύει ακόμη περισσότερο τις παραπάνω θέσεις μου, θα δημιουργήσει αδικίες για αυτούς που έχουν εμβαθύνει στο δικό τους αντικείμενο, δε θα προσφέρει τίποτα στην ποιότητα λειτουργίας των δημόσιων φορέων και θα ευνοεί ακόμη περισσότερο το εμπόριο τίτλων από ΑΕΙ τής Ελλάδας και του απέραντου εξωτερικού... Ακόμη και η μικρή αύξηση του συντελεστή βαθμολογίας βασικού τίτλου, θα εντείνει τις ανισότητες εναντίον εκείνων που σπούδασαν σε δυσκολότερα και καλύτερα Πανεπιστήμια. Πλέον θα συμφέρει να σπουδάζει κανείς σε Ιδρύματα της ανατολικής Ευρώπης, που βάζουν εύκολα υψηλούς βαθμούς... Τέλος, για το 2ο Μάστερ, εγώ δε συμπεραίνω ότι καταργείται η μοριοδότησή του με το παρόν Νομοσχέδιο. Η παρ. 6 τού παρόντος Άρθρου καταργεί κάποια εδάφια, από πέμπτο έως και ένατο, ενώ το 2ο Μάστερ αναφέρεται στο δέκατο εδάφιο της υπό τροποποίηση παραγράφου. Ας το διαβάσει καλά ο κόσμος.