• Σχόλιο του χρήστη 'Δρ. Βιβή Τορνάρη' | 12 Μαΐου 2021, 17:26

    Σχετικά με το αρθρο (ζ) πρεπει ο νομοθέτης να ξεκαθαρίσει ότι αφορά κηδεμόνες που ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΥΙΟΘΕΣΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΟΥΝ αν ο δημος τους δεν προσφέρει λύση, διοτι δεν εχει κανενα νόημα για κηδεμόνες που οι ίδιοι μπορουν να βρουν άλλο σπίτι και δεν θα υπάρξει εγκατάληψη του ζώου. Οπότε οσοι δεν μπορουν οι ιδιοι να βρουν σπιτι στο ζώο τους τοτε να είναι υποχρεωμένοι να ενημερώσουν εγκαίρως το δήμο ωστε να ανέβει στη πλατφόρμα υιοθεσιών και αν δεν βρεθεί νέα υιοθεσία εντος 30 ημερών πριν φύγουν να είναι υποχρεωμένοι να το παραδώσουν στο δήμο να συνεχίσει την προσπάθεια υιοθεσίας. Δηλαδή να ξεκαθαριστει οτι το άρθρο ζ κλείνει το δρόμο σε όσους θα εγκατέλειπαν το ζωο τους (με δικαιολογίες τυπου δεν εχω που να το δώσω), και να ξεκαθαρίσει ότι ΔΕΝ εξαναγκάζει υπεύθυνους πολίτες-κηδεμόνες που αγαπουν το ζώο τους και αναγκάζονται για οποιοδήποτε λόγο να το αποχωριστούν αλλά οχι να το εγκαταλειψουν να μην μπορουν να του βρουν σπίτι οι ίδιοι. Το ποσό πρεπει να είναι αναλογικό της οικονομικής δυνατότητας όπως φαίνεται στην φορολογική ενημερότητα για να είναι το μέτρο εφαρμόσιμο. Ο άνεργος που φεύγει στο εξωτερικό να βρει δουλειά θα θεωρεί το 300 ή 100 ευρω υπερβολικό ποσό και θα εξαφανίσει το ζώο νύχτα! Αντίθετα κάποιος που βρίσκει καλύτερη δουλειά σε άλλη χώρα και δεν αγάπησε το ζώο του τόσο ώστε να επιθυμεί να το έχει μαζί του να πληρώνει όσα θα πλήρωνε σε ιδιωτική δομή που θα ήταν πολύ παραπάνω απο 300 ή 100.