• Σχόλιο του χρήστη 'Αειφόρος' | 13 Νοεμβρίου 2009, 15:15

    Το παρόν νομοσχέδιο για άλλη μια φορά αναφέρεται στην σχέση μεταξύ του γνωστικού επιπέδου ενός αντικειμένου που εξασφαλίζεται μέσω της εκπαίδευσης, κατάρτισης και γενικότερης μόρφωσης ως προσόν διορισμού σε θέση του Δημόσιου Τομέα. Σύμφωνα με αυτό ένας άνθρωπος που έδωσε τα πιο δημιουργικά του χρόνια μεταξύ 20 και 30 χρονών για να πάρει ένα διδακτορικό δηλαδή Ph. D να γίνει Philosophy Doctor ( Διδάκτορας Φιλοσοφίας ) είναι περισσότερο ικανός για μια θέση στο Δημόσιο όταν την αναλάβει σε ηλικία 30 ετών, μια θέση που δεν είναι θέση Φιλοσοφίας, από έναν άνθρωπό που θα αφιέρωνε τα πιο δημιουργικά του χρόνια ( 20 με 30 ετών ) στην ίδια θέση με ένα πτυχίο που καλύπτει το γνωστικό αντικείμενο αυτής της θέσης, αλλά δεν τυγχάνει να έχει και τον τίτλο του Φιλοσόφου σε αντικείμενο που σίγουρα είναι άσχετο με το αντικείμενο εργασίας. Το διδακτορικό από τον ορισμό του είναι μια διατριβή σε αντικείμενο που δεν πρέπει να έχει ασχοληθεί κανένας άλλος στον κόσμο! Υπάρχει αλήθεια περίπτωση αυτό το αντικείμενο να χρειάζεται στην δουλειά ενός δημοσίου Υπαλλήλου εάν δεν είναι σε θέση στελέχους. Γιατί στην Ελλάδα δεν καταλαβαίνουμε ότι το διδακτορικό είναι προσόν για πανεπιστημιακή καριέρα και το εισάγουμε παντού?? Υπάρχει περίπτωση αυτό ο Φιλόσοφος 30 ετών να αποδώσει περισσότερο από έναν 20η που κατέχει το γνωστικό αντικείμενο αλλά δεν έχει διδακτορικό φιλοσοφίας? Εάν αναλάβουν θέση τεχνικού προσωπικού ποιος από τους δύο θα σκύψει κάτω από ένα γραφείο για να διορθώσει την βλάβη ο φιλόσοφος ή ο τεχνικός. Εάν αναλάβουν θέση Διοικητικού προσωπικού ποιος θα βγάλει την λάντζα ο Επιστήμονας, που θα περιχαρακωθεί πίσω από τα πτυχία του ( που δεν χρειάζονται σε αυτή την δουλειά ) «για αυτό έφαγα τα χρόνια μου στα θρανία». Και πράγματι έχει αφήσει πίσω του τα δημιουργικά χρόνια μεταξύ 20 -30 ετών. Τι γίνεται σε άλλες χώρες Στην Γερμανία, όπως με ενημέρωση μια φίλη μου, οι περισσότεροι βρίσκουν δουλεία στο Δημόσιο, με το απολυτήριου του Επαγγελματικού Λυκείου ( εκτός από τα επαγγέλματα-λειτουργήματα δικηγόρος γιατρός κλπ). Δεν κατάλαβα, μου είπε, γιατί η Νοσοκόμα πρέπει να είναι απόφοιτη Πανεπιστημίου? Φυσικά, αφού έχει βρει εργασία, για να εξελιχθεί, π.χ. να γίνει Προϊστάμενη θα πρέπει να πάει να σπουδάσει σε ένα Πανεπιστήμιο π.χ. Διοίκηση με ρυθμούς που αντέχει και χωρίς χρονικούς περιορισμούς περάτωσης σπουδών, κανοντας την διαβίου εκπαίδευση πράξη. Οι καλύτεροι θα προχωρήσουν σε μάστερ και δοκτορα, αφήνοντας πίσω την παλία δουλειά γιατί πρέπει να γίνουν δάσκαλοι για τους αλλους. Εκεί υπάρχουν επαγγελματίες στην δουλεία τους εδώ επαγγελματίες φοιτητές, που δεν πρέπει να δουλεύουν αλλά να αφιερώνονται στις σπουδές τους, και έτσι βγαίνουν στον επαγγελματικό στίβο σε μεγάλη ηλικία «άψητοι» και αξιοι να γίνουν μόνο Διευθυντές! Εκεί οι άνθρωποι αρχίζουν από χαμηλά και εξελίσσονται ανέρχονται σιγά-σιγά, όταν ανέρθουν ξέρουν να διοικήσουν γιατί έχουν περάσει από αυτή την θέση του διοικούμενου. Εδώ βγάζουμε διευθυντές ανώτατης εκπαίδευσης, που να βρεθούν τόσες θέσεις για διευθυντές. Δεν είναι πιο δίκαιη η σιγά-σιγά εξέλιξη? Στην Μ. Βρετανία ζητάνε εάν γνωρίζεις το γνωστικό αντικείμενο της προκηρυγμένης θέσης και αυτό μπορείς να το αποδείξεις. Δεν ρωτάνε εάν έχεις πτυχίο βαθμίδας Δευτεροβάθμιας ή Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης Πανεπιστημίου ή ΤΕΙ. Στην Ευρώπη είναι διαδεδομένη και αποδεκτή η άτυπη μόρφωση. Σύμφωνα με αυτή μπορείς να δώσεις εξετάσεις για ένα γνωστικό αντικείμενο και να πάρεις πτυχίο δίχως να έχεις σπουδάσει σε κάποια σχολή. Αυτοί ίσως είναι οι καλίτεροι σε αυτό το γνωστικο αντικείμενο. Πράγματι εγώ ως Ηλεκτρονικός Τεχνολογικής Εκπαίδευσης ΤΕΙ δημόσιος υπάλληλος μπορώ να πω ότι από το πλήθος των γνωστικών αντικειμένων, τηλεόραση, radar, ράδιο ενισχυτές, Δίκτυα, Η/Υ, Υψηλές Τάσεις που διδάχθηκα στις σπουδές μου, μόνο μερικά γνωστικά αντικείμενα ( Δίκτυα, Η/Υ ) χρειάζομαι στην δουλεία μου. Υπάρχουν συνάδελφοι απόφοιτοι Τεχνικού Λυκείου που είναι πολύ καλύτεροι από εμένα σε αυτά τα γνωστικά αντικείμενα. Υπάρχουν στην εργασία μου εργαζόμενοι πτυχιούχοι Φυσικοί που γνωρίζουν καλύτερα από εμένα σε βάθος τους Η/Υ, εγώ όμως μπορώ να περιχαρακωθώ στα πτυχία μου ΠΡΟΤΑΣΗ Για να είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση, για να εξελίσσεται ο καλύτερος με αποδείξεις και όχι με χαρτιά ( πτυχία που πήρε πριν μια ζωή και περιχαρακώνεται πίσω από αυτά ), για να μπορεί να προσφέρει στα πιο δημιουργικά του χρόνια στο Δημόσιο, και όχι να πάει τριαντάρης για να πάρει ένα μισθό χρεισημοποιώντας τον ως πρόωρη σύνταξη αράζοντας, όλες οι θέσεις του Δημοσίου πρέπει να είναι για απόφοιτους ενός νέου Λυκείου Γενικού και Επαγγελματικού που θα δίνει γνώσεις για την κάλυψη του αντικειμένου μιας εργασίας σε ικανοποιητικό βαθμό. Αυτό κάνει όλη η Ευρώπη και πάει μπροστά Δίνοντας στους καλύτερους ως δημόσιοι υπάλληλοι περεταίρω κίνητρα για την δια βίου εκπαίδευση με ευνοϊκές ρυθμίσεις για την εισαγωγή τους σε πανεπιστήμια, σε παραρτήματα πανεπιστημίων που πρέπει να βρίσκονται σε όλες τις πόλεις. Γιατί εάν ένα πανεπιστήμιο εάν εξασφαλίσει 30 συμμετοχές από μια πόλη σε ένα τμήμα να μην μπορεί να ανοίξει παράρτημα για να το διδάξει σε αυτή την πόλη? Έτσι κάποιος θα μπορεί να γνωρίζει γιατί σπουδάζει, θα σπουδάζει αυτό που χρειάζεται αυτός αλλά χρειάζεται και η Πολιτεία από αυτόν. Και αν θέλει να σπουδάσει Φιλοσοφία ας σπουδάσει για τον εαυτό του ως προσωπική αναζήτηση. Πόσους Φιλοσόφους χρειαζόμαστε στην κοινωνία, γιατί αναγκάζουμε τα παιδιά μας να γίνουν φιλόσοφοι κυνηγώντας τα ντοκτορά; Μπορεί όλα τα παραπάνω να φαίνονται άσχετα με το αναφερόμενο νομοσχέδιο, όμως αναφέρεται στα προσόντα διορισμού σε θέσεις των δημόσιων φορέων και θα έπρεπε να συνοδευτεί με αλλαγές στην εκπαίδευση. Δεν πιστεύω ότι θα ληφθούν υπόψη στο παρόν νομοσχέδιο. Ίσως όμως ανοιχτεί ένας διάλογος για αυτά τα θέματα.