Αρχική Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς - Πρόγραμμα ‘‘ΆΡΓΟΣ’’Άρθρο 5 Υποχρεώσεις ιδιοκτήτη δεσποζόμενου ζώου συντροφιάςΣχόλιο του χρήστη Setterman | 13 Μαΐου 2021, 10:05
  • Σχόλιο του χρήστη 'Setterman' | 13 Μαΐου 2021, 10:05

    Το περιεχόμενο του παρόντος νομοσχεδίου στο σύνολο του μόνο θλίψη οργή και αγανάκτηση μπορεί να προκαλέσει στον υγιώς σκεπτόμενο μέσο εχέφρονα Έλληνα πολίτη, ιδίως δε, τα όσα διαλαμβάνονται στα άρθρα 5 και 6 αυτού (που παραπέμπουν ευθέως σε μενγκελικές μεθόδους του Γ΄ Ράιχ). Τούτο κυρίως συμβαίνει, διότι στερούμενες οιασδήποτε επιστημονικής τεκμηρίωσης, οιουδήποτε νομικού ή κοινωνικού ερείσματος οι προβλέψεις των εν λόγω άρθρων επιχειρούν να επιβάλλουν μια άνευ προηγουμένου βάναυση καταστρατήγηση όχι μόνο των δικαιωμάτων και της ευζωίας των ζώων, που το νομοσχέδιο ευαγγελίζεται ότι επιθυμεί να προστατεύσει, αλλά παράλληλα των κανόνων της κοινής πείρας και λογικής. Πρωτίστως δε, παραβιάζουν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, που τυγχάνουν προστασίας όχι μόνο από το εθνικό μας Σύνταγμα αλλά και από υπερνομοθετικής ισχύος συμβάσεις κατά το άρθρο 28 Σ, όπως η ΕΣΔΑ, ο ΧΘΔΕΕ, η ΣΛΕΕ κλπ. Επίσης δεν πρέπει να παραγνωρισθεί το γεγονός ότι πέραν της προφανούς αντιφάσεως, που προκύπτει μεταξύ των παραγράφων 1 περ. στ και 6 του άρθρου 5 του νομοσχεδίου, παραβιάζεται και η αρχή της ισότητας, που κατοχυρώνεται από τα άρθρα 4 Σ, 20, 21 ΧΘΔΕΕ, 14 ΕΣΔΑ κλπ, εφόσον εισάγεται ανεπίτρεπτη διάκριση σε βάρος των κατόχων κυνηγετικών σκύλων. Τοιουτοτρόπως δημιουργείται προβληματισμός σχετικά με τον απώτερο σκοπό, που το νομοσχέδιο, όπως τίθεται στη διαβούλευση καλείται να υπηρετήσει. Πως είναι δυνατόν να θεωρείται ακρωτηριασμός το κόψιμο της ουράς, που σε ορισμένες φυλές σκύλων θεωρείται επιβεβλημένη για λόγους υγείας κατά τους κανόνες της κτηνιατρικής επιστήμης (στη Γερμανία, εάν δεν απατώμαι, ήδη επανεφέρθη) και να μην θεωρείται ακρωτηριασμός η αναίτια στείρωση με όλες τις αυτονόητες δυσμενείς επιπτώσεις, που επιφέρει στην υγεία του ζώου; Είναι δυνατόν όλοι οι ιδιοκτήτες δεσποζόμενων ζώων να αντιμετωπίζονται εκ προοιμίου, αδιακρίτως, ως οιονεί επιπόλαια και ανεύθυνα όντα (ικανά όμως να ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα), που εγκαταλείπουν ανενδοίαστα τους τετράποδους συντρόφους τους; Γιατί ο πλέον αρμόδιος κυνοφιλικός φορέας - θεσμός (ΚΟΕ) επιδεικτικά παρακάμπτεται και δεν διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα που άπτεται της αρμοδιότητας του ; Γιατί αγνοούνται οι θέσεις (ειδικά αναφορικά με την στείρωση) του καθ’ ύλην αρμοδίου οργάνου ήτοι του Πανελληνίου Κτηνιατρικού Συλλόγου;