Αρχική Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς - Πρόγραμμα ‘‘ΆΡΓΟΣ’’Άρθρο 27 Πρόσβαση σε παραλίεςΣχόλιο του χρήστη Νίνα Τοπιντζή | 13 Μαΐου 2021, 12:28
  • Σχόλιο του χρήστη 'Νίνα Τοπιντζή' | 13 Μαΐου 2021, 12:28

    Θα συμφωνήσω με τις προηγούμενες διατυπώσεις, αναφορικά με το λουρί εντός της θάλασσας. Είναι επικίνδυνο για το ζώο και τον ιδιοκτήτη, επομένως εκ των πραγμάτων ανεφάρμοστο. Η διατύπωση του Νίκου Στεργιώτη είναι μια χαρά: «Επιτρέπεται η πρόσβαση σκύλων σε μη οργανωμένες παραλίες, πάντοτε με χρήση λουριού. Επιτρέπεται η πρόσβαση σκύλων στην θάλασσα (κολύμβηση).» Πολλά άλλα σχόλια είναι στην καλύτερη περίπτωση γραφικά, στη χειρότερη εγωπαθή και αντικοινωνικά. Το κλασικό επιχείρημα "δε μ' αρέσει να κάνω μπάνιο κοντά σε σκύλους", και επομένως έχω δικαίωμα (η λέξη-κλειδί είναι το 'δικαίωμα') να απαγορεύσω στον άλλο που έχει σκύλο να μην τον έχει μαζί του στη θάλασσα μ' αφήνει πάντα με ανοιχτό το στόμα. Πολλοί από εμάς - με σκύλο ή χωρίς - επίσης μπορεί να μην αρεσκόμαστε στις τσιρίδες παιδιών, στα γκάπα-γκούπα των ρακετών, στο ντάμπα-ντούμπα στα μπιτσόμπαρα, και σε τόσα άλλα, αλλά αυτό δε μας δίνει το δικαίωμα να τους απαγορεύσουμε να έχουν παιδιά μαζί τους, να παίξουν ρακέτες, να μην ακούν μουσική κ.ο.κ. Δυστυχώς ή ευτυχώς, έχουμε κάνει ένα κοινωνικό συμβόλαιο, όπου πρέπει να αναγνωρίζουμε και στους άλλους δικαιώματα και όχι μόνο στον εαυτό μας. Η λύση στα παραπάνω - σε όλα, σκύλους, παιδάκια... - είναι απλή. Σε ενοχλεί; Πας λίγο παραπέρα. Επίσης, υπάρχει κι άλλη λύση. Πας σε ξερονήσι (ευτυχώς έχουμε πολλά) και βρίσκεις μια και καλή την ησυχία σου. Άλλο κλασικό και αγαπημένο επιχείρημα είναι ότι ο σκύλος βρωμίζει την άμμο που θα παίξει το βλαστάρι του, άμα ουρήσει. Εδώ έχουμε διάφορα ενδιαφέροντα. Πρώτον, το βλαστάρι συχνά επίσης μπορεί να κάνει την ανάγκη του εκτός παραλίας. Και όχι μόνο το βλαστάρι. Για να μη συζητήσουμε τι γίνεται εντός παραλίας από βασικά όλους. Μισός άνθρωπος το σκέλος αυτό δεν το έχει σχολιάσει. Εγώ θα πρότεινα επομένως ούτε και οι άνθρωποι να μπαίνουμε στη θάλασσα, αφού κάποιοι ουρούμε. Και μπορώ να σκεφτώ και πιο γαργαλιστικές λεπτομέρειες για το πως μπορεί και να γευτούμε αυτά τα σωματικά υγρά. Επίσης, θα ήθελα να υπενθυμίσω πως στην άμμο διαβιούν και άλλα πλάσματα που και αυτά κάπου θα αφήνουν το αποτύπωμά τους. Μήπως να τα εξαφανίσουμε κι αυτά; Το ίδιο ισχύει και για τα εντός θαλάσσης πλάσματα. Ναι, και τα ψάρια αφήνουν περιττώματα (news flash!). Με όλο αυτό το χιουμοριστικό, απλώς αυτό που θέλω να πω είναι ότι όσοι διαμαρτύρεστε για τους σκύλους, επιλέγετε απλώς να σας ενοχλεί αυτό. Οι γόπες από τα τσιγάρα (ή και ο ίδιος ο καπνός που δε σας πειράζει να φουμάρετε δίπλα στα αγγελούδια σας και τους διπλανούς σας), τα σκουπίδια και τα πλαστικά που με περισσή χαρά αφήνετε στο πέρασμά σας, επίσης βρωμίζουν τη θάλασσα και είναι εξίσου βλαβερά - για να μην πω, περισσότερο - σε πιθανή κατάποση. Για να μη σχολιάσουμε το οικολογικό σκέλος, που είναι πολύ βαρύτερο, αλλά δεν το συνειδητοποιούμε. Και κλείνω με το τρίτο κλασικό και ακόμα πιο αγαπημένο επιχείρημα, τουτέστιν ότι ο σκύλος μπορεί να επιτεθεί. Ναι, υποθέτω πως μπορεί να γίνει αν είναι επιθετικός, αν τον ενοχλήσει/φοβίσει κάποιος, αν ξεφύγει από τον κηδεμόνα του, κλπ. Αλλά και εδώ το επιχείρημα είναι έωλο. Είναι σαν να λέμε ότι αφού με το αυτοκίνητο ή με τη μηχανή μπορεί κάποιος να σκοτωθεί (ελπίζω να συμφωνήσετε ότι αυτό είναι κομματάκι πιο σοβαρό από επίθεση ενός σκύλου), ας καταργήσουμε τα αυτοκίνητα/μηχανές. Δεν έχω ακούσει όμως καμία τέτοια πρόταση, κι ας έχουμε πάμπολλα θανατηφόρα ατυχήματα. Δεν ξέρω τα στατιστικά με σοβαρές επιθέσεις από σκύλους στις παραλίες, αλλά τολμώ να εικάσω πως είναι ένα αμελητέο κλάσμα αυτών. Ας μάθουμε να συμβιώνουμε λοιπόν καλύτερα μεταξύ μας. Αυτό ισχύει εκατέρωθεν. Με σεβασμό και οι σκυλοκηδεμόνες για να μην ενοχλούμε όσο γίνεται όσους ενοχλούνται και με σεβασμό και όσοι ενοχλούνται και για το δικό μας δικαίωμα να είμαστε με τα τριχωτά μέλη της οικογένειάς μας. Ευχαριστώ.