• Σχόλιο του χρήστη 'Μαρία Γκινάλα' | 13 Μαΐου 2021, 15:19

    Εκ Μέρους της Ομάδας Μελέτης & Μέριμνας για την Αλωπεκίδα, αυτόχθονης ελληνικής φυλής σκύλων με ιστορία χιλιάδων ετών: Η προνομιακή κατ' αποκλειστικότητα παραχώρηση του δικαιώματος αναπαραγωγής κυριότατα στους επαγγελματίες – κερδοσκόπους κουταβοβιομήχανους, δεν είναι απλώς ανήθικη από ανθρωπιστική άποψη, αντισυνταγματική ως προς την ισονομία και την ισότητα των πολιτών αλλά και φιλοζωικά απαράδεκτη σαν πρακτική εγκλεισμού ανώτερων ευφυών κοινωνικών θηλαστικών σε “εγκαταστάσεις” - μπουντρούμια / φυλακές: καταργείται έτσι η 4η και 5η βασική ελευθερία των σκύλων. Σύσσωμη η φιλοζωική κοινότητα της χώρας θα έπρεπε να καταδικάζει το επαγγελματικό, μαζικό κουταβοπαραγωγικό κερδοσκοπικό σκυλεμπόριο και να υποστηρίζει αντίθετα την μικρής κλίμακας, ερασιτεχνική, ελεγχόμενη εκτροφή σκύλων, η οποία δεν παράγει "αδέσποτα": "αδέσποτα" ΔΕΝ υπάρχουν στην Ελβετία ή τη Σκανδιναβία ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΡΩΝΟΥΝ ΜΑΖΙΚΑ τους σκύλους και μάλιστα τους έχοντες κηδεμόνα, διότι α) το κοινό προμηθεύεται σκυλιά από ερασιτέχνες ιδιώτες εκτροφείς, β) όλοι οι σκύλοι είναι καταγραμμένοι & φέρουν σήμανση, γ) η εγκατάλειψη σκύλου στοιχίζει πολύ ακριβά στον παραβάτη. Είναι απορίας άξιο γιατί τα ιπποειδή προστατεύονται από την Πολιτεία και περιλαμβάνονται στο Προεδρικό Διάταγμα 434 / 95 ως εγχώρια είδη “παραγωγής” ενώ οι ελληνικοί σκύλοι όχι. Οι αυτόχθονες σκύλοι όχι μόνο προστατεύουν όλα αυτά τα ζώα, αγροτικά και παραγωγής, αλλά είναι και οι ίδιοι ζώα αγροτικά, κατοικίδια, ζώα άθλησης, αναψυχής, συντροφιάς, εργασίας και παραγωγής: είναι ζώα που παράγουν έργο και χρήμα, αφού είναι απαραίτητοι για τον βιοπορισμό των κτηνοτρόφων και την ασφάλεια των κοπαδιών, εισάγουν πολύτιμο οικονομικό κεφάλαιο στην χώρα μέσω των εξαγώγιμων προϊόντων που παράγονται με τις υπηρεσίες τους (και των σχετικών κονδυλίων που εισρέουν επίσης), αλλά και μέσω του κυνηγίου και της αγροκτηνοτροφικής παραγωγής που τρέφει τον ελληνικό λαό, και υποστηρίζεται από τους ποιμενικούς σκύλους-φύλακες. Κακώς εξαιρούνται τα σκυλιά από την προστασία που παρέχει το Προεδρικό αυτό διάταγμα στα άλλα αυτόχθονα είδη: πρόκειται για οφθαλμοφανή αβλεψία, παράλειψη και νομοθετικό κενό, που πρέπει επιτέλους κάποια στιγμή να καλυφθεί. Προληπτική τιμωρία είναι αδιανόητο να επιβάλλεται σε νομοταγείς πολίτες, επειδή μερικοί παρανομούν. Η στείρωση είναι κακοποίηση (αφαίρεση υγιών οργάνων = ακρωτηριασμός) πολύ περισσότερο εκτεταμένη, βλαπτική, επικίνδυνη και επώδυνη από τον ακρωτηριασμό αυτιών ή ουράς, αφού απαιτεί γενική νάρκωση. Το κατοικίδιο ζώο δεν είναι παραβάτης για να τιμωρείται, και μάλιστα προληπτικά, με επεμβάσεις που βλάπτουν την υγεία, την ευημερία, την ποιότητα ζωής, την φυσιολογία, την ορμονική λειτουργία επομένως και την φυσική συμπεριφορά (2η, 3η και 5η ελευθερία των ζώων) και την μακροβιότητά του. Το κατοικίδιο ζώο σύμφωνα με την διεθνή νομοθεσία υπόκειται στην κηδεμονία του ανθρώπου, είναι ανθρώπινο δικαίωμα και καθήκον επομένως η διαχείριση των πληθυσμών οικόσιτων ζώων. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα όλων των ανθρώπων να διατηρούν και να αναπαράγουν κατοικίδια ζώα σύννομα, υπεύθυνα και σωστά. Η πολιτεία οφείλει να προστατεύει τα δικαιώματα αυτά των πολιτών καθώς και την ζωική τους περιουσία, αλλά και γενικότερα τον ζωικό και φυσικό πλούτο της χώρας που δεν ανήκει σε κανέναν αποκλειστικά, ούτε δικαιούται κανείς να τον βλάπτει, αλλά οφείλουμε να τον παραδώσουμε ακέραιο στις επόμενες γενιές. Ουδεμία κυβέρνηση έχει ούτε δικαιούται να θεωρεί αυθαιρέτως πως έχει λάβει δικαιοδοσία ή λαϊκή εντολή να ακυρώνει, να απεμπολεί, να προσβάλλει ή να θίγει τα δικαιώματα που ορίζονται από το Σύνταγμα, και μάλιστα από τα άρθρα 4 και 5 που δεν υπόκεινται σε αναθεώρηση. (Και ας πάψει επιτέλους η χρήση του αδόκιμου, απαρχαιωμένου, εξευτελιστικού, και μεσαιωνικού όρου "αδέσποτο" και "δεσποζόμενο" που δηλώνει αντιλήψεις και προθέσεις δυναστών: δεν είμαστε αφέντες, δεσπότες, τύραννοι των ζώων - είμαστε κηδεμόνες ευφυών όντων με τη δική τους προσωπικότητα. Οι όροι που αρμόζουν στη σχέση ανθρώπου-σκύλου είναι κηδεμονευόμενος και ακηδεμόνευτος ή άνευ κηδεμόνος). Για την Ομάδα Μελέτης & Έρευνας για την Αλωπεκίδα (Ο.Μ.Μ.Α) Μαρία Γκινάλα