• Σχόλιο του χρήστη 'ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΟΥΣΟΥΔΑΚΗΣ' | 14 Μαΐου 2021, 01:41

    Ο μη θεραπευτικός ακρωτηριασμός (υποχρεωτική στείρωση), εξισώνεται με το φόνο και τιμωρείται με ποινή φυλάκισης και πρόστιμο 30.000 – 50.000 ευρώ σύμφωνα με το άρθρο 22, Παρ.42 του ιδίου νόμου. Αν ισχύσει η υποχρεωτική στείρωση, πρακτικά θα υποχρεώσετε τους πολίτες σε ένα έγκλημα το οποίο οι ίδιοι τιμωρείτε με τις βαρύτερες ποινές και το θεωρείτε αντίστοιχο του φόνου. Η υποχρεωτική στείρωση λοιπόν σκοτώνει τα σκυλιά μας.Η απόφαση της στείρωσης του ζώου συντροφιάς, είναι αναφαίρετο δικαίωμα αποκλειστικά και μόνο του ιδιοκτήτη του και συνταγματικά κατοχυρωμένο . Ειδικότερα στα δεσποζώμενα και ηλεκτρονικά ταυτοποιημένα ζώα συντροφιάς, δεν συντρέχει κανένας λόγος υποχρεωτικής στείρωσης, αφού τα στοιχεία του ιδιοκτήτη και του κατοικίδιου είναι γνωστά στο αρχείο του υπουργείου και δεν υπάρχει σχεδόν καμία πιθανότητα γέννησης αδέσποτων ζώων για ευνόητους λόγους. Αιτούμαστε την εξαίρεση από την υποχρεωτική στείρωση όλων των δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς, καθαρόαιμες φυλές, αυτόχθονες Ελληνικές φυλές, σκύλων εργασίας κλπ. -ΟΧΙ στην υποχρεωτική «οριζόντια στείρωση» όλων των δεσποζόμενων σκύλων, διότι είναι αντισυνταγματική, επιστημονικά ανεπίτρεπτη, αντίθετη με το σεβασμό, την ευζωία και τα διεθνή αναγνωρισμένα δικαιώματα των ζώων και είναι αναφαίρετο δικαίωμα βάση συντάγματος του ιδιοκτήτη τους, να αποφασίζει αποκλειστικά και μόνο αυτός αν θα στειρώσει το ζώο του για λόγους υγείας ή ανεπιθύμητων γεννών, αφού εγκρίνει τη χειρουργική επέμβαση ο κτηνίατρος. Η υποχρεωτική στείρωση είναι αντίθετη με τα διεθνή αναγνωρισμένα δικαιώματα των ζώων και έρχεται σε πλήρη αντίφαση με το άρθρο 2, όπου συγκεκριμένα αναφέρονται τα εξής: α) τη φυσική και τη ψυχική κατάσταση του ζώου’’, οι οποίες επηρεάζονται άμεσα και αρνητικά β) δεν υποφέρει από καμία δυσάρεστη κατάσταση’’. για την διαδικασία της στείρωσης το ζώο υποβάλλεται αναίτια σε διαδικασία στρες , ολικής νάρκωσης και χειρουργείου με ότι αυτό συνεπάγεται. γ) ελευθερία από άσκοπη ταλαιπωρία και καταπόνηση’’. το ζώο καταπονείται, ταλαιπωρείται και κινδυνεύει άμεσα και μακροπρόθεσμα από σειρά επιπτώσεων με βάση επίσημες κτηνιατρικές μελέτες. δ) είναι ικανό να εκφράζει συμπεριφορές, οι οποίες είναι σημαντικές για την καλή φυσική και ψυχική του κατάσταση’’. μετά από την στείρωση το ζώο δεν είναι πλέον ικανό να εκφράσει βασικές βιολογικές, φυσικές συμπεριφορές όπως να έρθει σε οίστρο να αναπαραχθεί και να δώσει απογόνους όπως του υπαγορεύει η φύση του, αλλά και πολλές άλλες παρενέργειες επιστημονικά τεκμηριωμένες. Η στείρωση ως χειρουργική επέμβαση, έρχεται σε πλήρη αντίφαση επίσης με τα παρακάτω, όπου αναγράφονται στο άρθρο 2: iii. ελευθερία από πόνο, τραυματισμό και ασθένεια iv. ελευθερία από φόβο και αγωνία v. ελευθερία έκφρασης μιας φυσιολογικής συμπεριφοράς. Θεωρούμε πως η υποχρεωτική στείρωση είναι αντισυνταγματική, αντιδημοκρατική και αντίθετη με την ευζωία των ζώων (επιστημονικά τεκμηριωμένο). Είναι ενέργεια, που θα αφανίσει στην κυριολεξία τις φυλές και θα πρέπει ο ιδιοκτήτης του κατοικιδίου και μόνο, να αποφασίζει αν θα στειρώσει ή όχι το ζώο του, για λόγους υγείας ή για το λόγο ανεπιθύμητων γεννών. Οι σκύλοι που έχουν στην κατοχή τους οι Έλληνες κυνόφιλοι κυνηγοί, φέρουν ηλεκτρονική σήμανση και είναι δηλωμένοι στον κτηνιατρικό σύλλογο και στο υπουργείο. Πολλοί δε από αυτούς τους σκύλους, είναι καθαρόαιμοι, ανήκουν δηλαδή σε κάποια ράτσα και είναι δηλωμένοι και στα μητρώα του Κυνολογικού Ομίλου Ελλάδος (ΚΟΕ). Έχουν δηλαδή πεντιγκρί με αριθμό εγγραφής και ηλεκτρονική ταυτότητα. Το ίδιο συμβαίνει και με τους κυνόφιλους που κατέχουν οποιαδήποτε καθαρόαιμη φυλή σκύλων. Οπότε καταρρίπτεται κάθε εκδοχή δημιουργίας προβλήματος αδέσποτων σκύλων από αυτές τις κοινωνικές ομάδες, αφού όλοι αυτοί οι σκύλοι έχουν ηλεκτρονική ταυτοποίηση με κατατεθειμένα τα στοιχεία τους και των ιδιοκτητών τους στον κτηνιατρικό σύλλογο, στο αρμόδιο υπουργείο, στους Δήμους και στο Κυνολογικό όργανο της χώρας μας ή κάποιας άλλης και οι ιδιοκτήτες τους είναι πλήρως συνειδητοποιημένοι με τις αρχές της οργανωμένης Κυνοφιλίας και τους κανόνες της. Όμως και οι σκύλοι οι οποίοι δεν ανήκουν σε καμία ράτσα, στην καθομιλουμένη κοινώς ως «ημίαιμα», έχουν το δικαίωμα της αναπαραγωγής και της διαιώνισης, διότι πολλοί από αυτούς είναι πανάξιοι «εργασιακοί» σκύλοι, αλλά και άλλοι ως απλοί σκύλοι συντροφιάς, αποτελούν μέλη μιας οικογένειας ανθρώπων που θέλουν ενδεχομένως απογόνους από το αγαπημένο τους κατοικίδιο – μέλος της οικογένειάς τους. Επίσης πολλοί από αυτούς τους σκύλους, είναι πραγματική «κληρονομιά», διότι μπορεί τα χαρακτηριστικά τους, στο μέλλον να τους εντάξουν σε μια από τις αυτόχθονες Ελληνικές φυλές, με τη διεθνής διαδικασία της αναγνώρισης που γίνεται στις επίσημες εκδηλώσεις του ΚΟΕ, κι έτσι να εγγραφούν στα μητρώα της φυλής που ανήκουν, δίνοντας πνοή, ελπίδα και διεύρυνση της γονιδιακής δεξαμενής της φυλής που ανήκουν, που τόσο σημαντική και πολύτιμη είναι για τη διάσωσή τους. Οι σκύλοι αυτοί που έχουν ηλεκτρονική σήμανση, σημαίνει ότι είναι δεσποζώμενοι και υπάρχουν στοιχεία του ιδιοκτήτη τους καταγεγραμμένα στα αρχεία του κτηνιατρικού συλλόγου και του υπουργείου. Οπότε δεν είναι αδέσποτα και δε μπορούν να ζευγαρώνουν ανεξέλεγκτα! Οι αυτόχθονες φυλές σκύλων, αλλά και όλων των οικόσιτων ζώων της Ελλάδος και όλων των χωρών της γης, είναι τα «ζωντανά μνημεία» της κάθε χώρας, ο πολιτισμικός, βιολογικός και ιστορικός θησαυρός τους. Οι αυτόχθονες αυτές φυλές , με τη χιλιετή προσαρμογή τους στα εδάφη της Ελλάδος, ανέπτυξαν χαρακτηριστικά όπως η εξυπνάδα, η ανθεκτικότητα, η αντοχή, η τέλεια εργασία και άλλες ιδιότητες και όλα αυτά αρμόζουν σε ζώα, που αξίζουν να εκτρέφονται από τον περήφανο και Δημοκρατικό λαό των Ελλήνων. Με λίγα λόγια δείχνουν την κουλτούρα, τον καθρέπτη, το ταπεραμέντο και το χαρακτήρα του Λαού μας. Οι αυτόχθονες Ελληνικές φυλές ζουν από αρχαιοτάτων χρόνων στη γη των προγόνων μας. Αφομοιώνουν ομαλά της αλλαγές της Ελληνικής φύσης και γεννιούνται και μεγαλώνουν μαζί με τους Έλληνες. Λόγω της μακροχρόνιας προσαρμογής τους στα εδάφη της πατρίδος μας, μπορούν να αντιμετωπίζουν αντιξοότητες, όπως την κλιματική αλλαγή με μεγάλη και αξιοσημείωτη ανθεκτικότητα και έχουν ιδιαίτερη αντοχή στις ασθένειες και στις απαιτήσεις των συνθηκών της Ελλάδος. Είναι δηλαδή «σφυρηλατημένες» για τα εδάφη της χώρας που γέννησε τη Δημοκρατία και όλοι μας πρέπει να τους φερόμαστε με σεβασμό!!! Η διάσωση, η βελτίωση και η εξέλιξη αυτών των φυλών, είναι χρέος μας απέναντι στην ιστορία της Ελλάδος και κανείς δεν πρέπει να καταστρέψει μια τέτοια Εθνική κληρονομιά, αλλά και καμιά κληρονομιά καμιάς άλλης χώρας. Η Ελληνική Κυνοφιλία τα τελευταία 30 χρόνια τουλάχιστον, είναι αντάξια των άλλων Ευρωπαϊκών χωρών που έχουν πολύ περισσότερα χρόνια ύπαρξης και συστηματικής εκτροφής από εμάς και είναι αμέτρητες οι στιγμές που μας έκανε περήφανους ως Έλληνες σε εγχώριες αλλά και διεθνής κυνοφιλικές εκδηλώσεις. Σε εγχώριους και ευρωπαϊκούς (διεθνής) αγώνες εργασίας και μορφολογίας, η Ελληνική Κυνοφιλία διαπρέπει εδώ και πολλά χρόνια και φτάνει πολλές φορές στο πρώτο σκαλί του βάθρου, κάνοντας περήφανους όλους τους Έλληνες για τις Ελληνικές εκτροφές σκύλων, κατακτώντας Ευρωπαϊκά και Παγκόσμια Πρωταθλήματα. Ο Κυνολογικός Όμιλος Ελλάδος (ΚΟΕ) έχει κάνει τεράστιο έργο για την κυνοφιλία στην Ελλάδα από τη μέρα της ίδρυσής του, δημιουργώντας μέσω των διεθνών και εγχώριων διοργανώσεων, μια τεράστια παρακαταθήκη Κυνοφιλικών διακρίσεων, διασώσεων, διαφυλάξεων και βελτιώσεων φυλών, αναδείξεων κάποιων άλλων και μια πρωτοφανή για τα Ελληνικά δεδομένα, αναγνώριση της Ελλάδος στα «Διεθνή Κυνοφιλικά σαλόνια». Ένας νόμος που θα επιβάλει υποχρεωτικές στειρώσεις, καταστρέφει όλα αυτά τα οποία έχτισε, διότι θα χαθεί και λόγω κανονισμών της Διεθνής Κυνολογικής Ομοσπονδίας FCI, το δικαίωμα συμμετοχής των Ελληνικών εκτροφών και των Εθνικών ομάδων, αλλά κυρίως θα πάψει να υφίσταται η συνέχιση ύπαρξης των Ελληνικών φυλών. Οπότε και ο Εθνικός ύμνος θα πάψει να ακούγεται στις κυνοφιλικές εγχώριες και διεθνής διοργανώσεις και η Ελληνική σημαία δε θα κυματίσει ξανά ποτέ. Εμείς ως όμιλος της Εθνικής Φυλής, είμαστε στο πλευρό του Κυνολογικού οργάνου της χώρας, τον ΚΟΕ και όλων των ιδιοκτητών δεσποζόμενων ζώων και συντασσόμαστε στο πλευρό του σε ότι κι αν διενεργήσει για την απόσυρση αυτού του άδικου και αντιδημοκρατικού νόμου, αλλά υπέρ ενός ευέλικτου, δίκαιου και αποτελεσματικού νόμου, που θα βοηθά πραγματικά στη συρρίκνωση του αριθμού των αδέσποτων, χωρίς να δημιουργεί προβλήματα στις εκτροφές. Οι διάφοροι «κύκλοι» που προωθούν τέτοιες ενέργειες, κάθε άλλο παρά την αγάπη τους για τα ζώα δείχνουν και αναρωτιόμαστε, πως η υποχρεωτική αφαίρεση των γεννητικών οργάνων των κατοικιδίων μας είναι απόφαση που μπορεί να θεσπιστεί ως νόμος και δεν αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα του ιδιοκτήτη του κατοικίδιου και μόνο, αλλά και δικαίωμα του ίδιου του ζώου. Οι νόμοι, όταν πρόκειται για ένα τέτοιο σοβαρό θέμα το οποίο άπτεται της επιστημονικής κατ αρχήν φύσεως, της υψίστης σημασίας όσον αφορά την υγεία και το δικαίωμα του ζώου να αναπαραχθεί και να διαιωνίσει το είδος του, αναφαίρετου δικαιώματος του ιδιοκτήτη του ζώου ώστε να αποφασίζει γι αυτό, της μεγάλης σημασίας θέμα για το Κυνολογικό όργανο της χώρας (ΚΟΕ) που πασχίζει για όλες τις φυλές των σκύλων, της τεράστιας προσπάθειας που καταβάλουν οι όμιλοι όλων των αυτοχθόνων Ελληνικών φυλών να τις διασώσουν και να τις διατηρήσουν και της μεγάλης προσπάθειας όλων των συλλόγων που ασχολούνται με τα ζώα και νοιάζονται «πραγματικά» για την ευζωία και τα δικαιώματά τους, πρέπει να συζητούνται και να ανταλλάσσονται απόψεις και επιχειρήματα από όλους τους αρμόδιους με το θέμα φορείς πριν την ψήφισή τους.