Αρχική Αναμόρφωση συστήματος προσλήψεων και καθολική υπαγωγή τους στον πλήρη έλεγχο του ΑΣΕΠΆρθρο 1 Έκταση εφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη ΝΤΑΪΚΟΣ ΝΙΚΟΣ | 14 Νοεμβρίου 2009, 01:13
Υπουργείο Εσωτερικών Σταδίου 27, Αθήνα 10183 Τηλ.:2131364000, Email: info@ypes.gr email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@ypes.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ, Επί κυβερνήσεως Νέας Δημοκρατίας ψηφίστηκε βεβιασμένα (και με αδιαφανή, αντιδημοκρατικό και αντιδεοντολογικό τρόπο) η διάταξη του άρθρου 19 του Ν. 3731/2008 (ΦΕΚ Α 263/23.12.2008), η οποία ορίζει τα εξής σχετικά με τον τρόπο πρόσληψης μόνιμου προσωπικού σε Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) μέσω διαγωνισμού με σειρά προτεραιότητας: «Οι δημότες Δήμου ή Κοινότητας, εφόσον επιθυμούν το διορισμό τους σε θέσεις του Δήμου ή της Κοινότητας του οποίου είναι δημότες ή σε θέσεις δημοτικής ή κοινοτικής επιχείρησης ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου ή ιδρύματός τους και δεσμεύονται να υπηρετούν σε αυτές επί μία τουλάχιστον δεκαετία: [μοριοδοτούνται με] εκατόν πενήντα (150) μονάδες. Οι ρυθμίσεις του προηγούμενου εδαφίου καταλαμβάνουν και τις σχετικές προκηρύξεις που έχουν εκδοθεί από την κατάθεση μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος.» Ωστόσο, αυτή η τόσο σημαντική διάταξη (για την οποία το ΑΣΕΠ δεν είχε καν ενημερωθεί, ούτε του ζητήθηκε η σύμφωνη γνώμη του) ψηφίστηκε βεβιασμένα (εν μιά νυκτί, στο πλαίσιο ενός διαφορετικού και άσχετου νόμου, που αφορούσε την αναδιοργάνωση της Δημοτικής Αστυνομίας!!) και χωρίς να ληφθεί σοβαρά υπόψη η διάκριση που καθιερώνει μεταξύ Ελλήνων πολιτών, αφού πλέον πιθανότητα διορισμού σε ΟΤΑ έχουν μόνο οι δημότες κάθε δήμου (τα 150 μόρια, παρεμπιπτόντως, ισοδυναμούν με τα μόρια ενός διδακτορικού!!!!). Αυτό το καθαρό τοπικιστικό κριτήριο στις διαδικασίες πρόσληψης είναι αντίθετο προς το Σύνταγμα, το οποίο ορίζει σαφώς (άρθρο 4 και άρθρο 103) ότι οι προσλήψεις πρέπει να γίνονται με αντικειμενικά κριτήρια, και καταστρατηγεί την Αρχή της Ίσης Μεταχείρισης ανεξαρτήτως καταγωγής που προβλέπεται από τη Συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αφαιρεί δηλαδή το δικαίωμα που έχει κάθε Έλληνας στην ισότιμη πρόσβαση και σταδιοδρομία σε δημόσιες θέσεις κατά την προσωπική του ΑΞΙΑ και ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ. Επιπλέον, πρόκειται εμφανώς για μια επαναφορά των πελατειακών σχέσεων σε επίπεδο δήμων, για φαλκίδευση του συστήματος των προσλήψεων, για προώθηση της ψηφοθηρίας, της «πρόσληψης ημετέρων» και της εξυπηρέτησης μικροκομματικών συμφερόντων (κάτι ανάλογο —ή μάλλον χειρότερο— με τις ψευδώνυμες συμβάσεις έργων και τις φωτογραφικές προσλήψεις). Ακόμη και την αποκέντρωση παρεμποδίζει η συγκεκριμένη διάταξη, αφού θέτει στεγανά καταγωγής. Το ζήτημα της συνταγματικότητας της διάταξης ενισχύεται και από το γεγονός ότι η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής στην έκθεσή της αγνοούσε τη διάταξη, ενώ από τα στοιχεία που υπάρχουν στον ιστότοπο της Βουλής για τον νόμο 3731 δεν προκύπτει πότε προστέθηκε το εδάφιο για την αναδρομικότητά της. Τέλος, εκτός από τη διάκριση που καθιερώνει μεταξύ Ελλήνων πολιτών, η διάκριση επεκτείνεται και στους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι έτσι αποκλείονται από τον διορισμό σε ελληνικούς δήμους. Πρόκειται λοιπόν για μια διάταξη που προδήλως καταλύει το Ελληνικό Σύνταγμα, την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία και τις ανθρώπινες αξίες, και είναι αναχρονιστική για την Ελλάδα του 21ου αιώνα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της φαυλότητας της διάταξης αποτελεί το γεγονός ότι οι δημότες δύο όμορων δήμων, των οποίων τα σπίτια μπορεί να απέχουν λίγα μόλις μέτρα (όπως συμβαίνει στην πρωτεύουσα, φέρ’ ειπείν), τυγχάνουν εντελώς διαφορετικής μεταχείρισης κατά τη μοριοδότηση (με τους μεν να ευνοούνται και τους δε να αδικούνται)! Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί τουλάχιστον τραγελαφική αυτή η κατάσταση: ο τόπος διαμονής να ανταμείβεται με 150 μόρια στο Δημόσιο!!!! Η συγκεκριμένη διάταξη εξυπηρετεί απλώς το ΨΕΥΔΕΣ ΠΡΟΣΧΗΜΑ κάποιων μεγάλων Δήμων ότι έτσι επιλύεται το πρόβλημα που προέκυπτε από τις συχνές μεταθέσεις των υπαλλήλων τους. Όμως το εν λόγω πρόβλημα θα μπορούσε να λυθεί ζητώντας ΑΠΛΩΣ από κάθε υποψήφιο να καταθέτει μαζί με την αίτησή του και ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΔΗΛΩΣΗ με την οποία να δεσμεύεται ότι θα υπηρετήσει στη συγκεκριμένη θέση επί μία τουλάχιστον δεκαετία σε περίπτωση διορισμού του (τι πιο αυτονόητο;). Έτσι, θα ήταν κατοχυρωμένα και τα αυτονόητα συνταγματικά δικαιώματα κάθε Έλληνα πολίτη. Πολλοί πολίτες προσφύγαμε στο ΑΣΕΠ και στον Συνήγορο του Πολίτη για το θέμα αυτό, και διαπιστώσαμε ότι και οι εν λόγω φορείς εμμέσως αναγνωρίζουν την αντισυνταγματικότητα της συγκεκριμένης διάταξης και την επικινδυνότητά της. Ωστόσο, δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητά τους ο περαιτέρω έλεγχος και εξέταση της διάταξης. Αξιότιμε κύριε υπουργέ, Τέτοιες ανίσχυρες, άχρηστες και αντισυνταγματικές διατάξεις απαξιώνουν το κύρος της πολιτικής, προσβάλλουν τη νοημοσύνη των πολιτών, κλονίζουν την εμπιστοσύνη τους στην πολιτεία και τη δικαιοσύνη και περιορίζουν την ύπαρξη ουσιαστικής δημοκρατίας στον τόπο μας. Ως εκ τούτου, θα ήθελα να λάβω συγκεκριμένη απάντησή σας για το πώς προτίθεστε να αντιμετωπίσετε το κριτήριο της προσαύξησης λόγω εντοπιότητας, δεδομένου ότι το ζήτημα αυτό αφορά χιλιάδες πολίτες που ανησυχούν από την καταστρατήγηση της αντικειμενικότητας στους διαγωνισμούς προσλήψεων στους ΟΤΑ.