Αρχική Αναμόρφωση συστήματος προσλήψεων και καθολική υπαγωγή τους στον πλήρη έλεγχο του ΑΣΕΠΆρθρο 1 Έκταση εφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη Παναγιώτης Βαρλάγκας | 14 Νοεμβρίου 2009, 05:11
  • Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης Βαρλάγκας' | 14 Νοεμβρίου 2009, 05:11

    ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ Σύμφωνα με το "Εγχειρίδιο Συνταγματικού Δικαίου" του Καθηγητή στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Αντώνη Μ. Παντελή (Εκδ. Α. Α. Λιβάνη, 2η έκδοση, 2007), σελ. 205, υπό "180. Το Σύνταγμα του 1844": "Η Εθνοσυνέλευση [...] στη διάταξη ότι 'μόνον... οι πολίται Έλληνες είναι δεκτοί εις όλα τα δημόσια επαγγέλματα (άρθρο 3 § 1) δεν περιλαμβάνει τις λέξεις "κατά την προσωπικήν... αξιότητα και τα ηθικά προτερήματα" (άρθρο 29 ηγεμονικού 'Συντάγματος', βλ. και άρθρο 8 Τροιζήνας κ.λπ." Έτσι αποκλείονται οι Βαυαροί, αλλά και οι ετερόχθονες, που συνήθως έχουν καλύτερη μόρφωση. ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΤΟΠΙΚΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΕΣ." (οι εμφάσεις δικές μου εκτός όπου ρητά αναφέρω το αντίθετο) Η μη περιληφθείσα στο Σύνταγμα του 1844 αυτή διάταξη, ΟΥΔΕΠΟΤΕ προσετέθη ξανά. Είναι δε ρίζα για πολλά από τα δεινά που κατετρέχουν την ελληνική δημόσια διοίκηση για 2 σχεδόν ΑΙΩΝΕΣ. * Το "ηγεμονικό Σύνταγμα" του 1832, στο άρθρο 29 (υπό §4. "Κοινά χρέη και δίκαια των Ελλήνων") όριζε: "Άρθρο 29: Έκαστος πολίτης ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΝ ΤΟΥ ΑΞΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΗΘΙΚΑ ΠΡΟΤΕΡΗΜΑΤΑ, γίνεται δεκτός ΕΙΣ ΟΛΑ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ τα πολιτικά και στρατιωτικά" * Το 3ο επαναστατικό Σύνταγμα της Τροιζήνος του 1827, στο άρθρο 8, παρ. 1 αυτού (υπό Κεφ. Γ. "Δημόσιον Δίκαιον των Ελλήνων") όριζε: "Άρθρο 8: Όλοι οι Έλληνες είναι δεκτοί, ΕΚΑΣΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΜΕΤΡΟΝ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΤΟΥ ΑΞΙΑΣ, ΕΙΣ ΟΛΑ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ, πολιτικά και στρατιωτικά" * Το 2ο επαναστατικό Σύνταγμα του Άστρους του 1823, κατά πιο συγκινητικό τρόπο όριζε στην § ε' αυτού (υπό Κεφ. Β' "Περί των Πολιτικών Δικαιωμάτων των Ελλήνων"): "§ ε': Όλοι οι Έλληνες είναι δεκτοί επίσης εις τα πολιτικά και στρατιωτικά, και εις όλας εν γένει τας τιμές• ΔΟΤΗΡ ΔΕ ΤΟΥΤΩΝ ΜΟΝΗ ΕΚΑΣΤΟΥ Η ΑΞΙΟΤΗΣ" * Ήδη δε το 1ο επαναστατικό Σύνταγμα της Επιδαύρου της 1.1 του 1822 (και 1ου της Ανεξαρτησίας), αυτό στο προοίμιο αυτού κήρυττε για "[τ]ο Ελληνικό έθνος ... ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗΝ ΑΥΤΟΥ ΥΠΑΡΞΙΝ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΝ" (η έμφαση *στο κείμενο*), όριζε στην § s' αυτού (υπό Τμήμα Β': "Περί των Γενικών Δικαιωμάτων των κατοίκων της Επικρατείας της Ελλάδος") ότι: "§ s': Όλοι οι Έλληνες, εις τα αξιώματα και τιμές έχουσι το αυτό δικαίωμα• ΔΟΤΗΡ ΔΕ ΤΟΥΤΩΝ ΜΟΝΗ Η ΑΞΙΟΤΗΣ ΕΚΑΣΤΟΥ" Ήδη δε προεπαναστικά, στο περίφημο Σχέδιο Συνταγματός του ("Νέα Πολιτική Διοίκησης κ.λπ.) ο ΡΗΓΑΣ υπό "Τα Δίκαια του Ανθρώπου" και στο άρθρο 5, στη γλαφυρή λαϊκή του γλώσσα που αγγίζει κάθε ελληνική ψυχή έγραφε: "Άρθρο 5: Όλοι οι συμπολίται ημπορούν να έμβουν εις αξίας και εις δημόσια οφφίκια. Τα ελεύθερα γένη δεν γνωρίζουν καμμίαν αξίαν προτιμήσεως εις τας εκλογάς των, παρά την φρόνησιν και την προκοπήν• ήγουν ΚΑΘΕΝΑΣ ΟΤΑΝ ΗΝΑΙ ΑΞΙΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΟΜΜΕΝΟΣ ΔΙΑ ΜΙΑΝ ΔΗΜΟΣΙΑΝ ΔΟΥΛΕΥΣΙΝ ΗΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ• εξ εναντίας δε, μην όντας άξιος αλλά χυδαίος, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΩ ΔΟΘΗ, ΔΙΟΤΙ ΜΗΝ ΗΞΕΥΡΩΝΤΑΣ ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙ ΠΡΟΣΚΡΟΥΕΙ ΚΑΙ ΒΛΑΠΤΕΙ ΤΟ ΚΟΙΝΟΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΜΑΘΕΙΑΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΠΙΔΕΞΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ". Πόσο υψηλό το ιδανικό του Ρήγα το εμπνευσμένο από τη Γαλλική Επανάσταση, και πόσο προφητικά τα λόγια του για το πως ο ανάξιος ***βλάπτει το κοινό με την αμάθεια και την ανεπιδεξιότητά του***! Μήπως αυτό ακριβώς δεν είναι το κύριο πρόβλημα του δημόσιου τομέα μας; ------------------- -- ΓΑΛΛΙΑ -- Η διάταξη αυτή προέρχεται από την περίφημη ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ (Déclaration des droits de l'Homme et du citoyen) του 1789, η οποία ιστορική διακήρυξη βάσει ρητής αναφοράς του ΙΣΧΥΟΝΤΟΣ Γαλλικού Συντάγματος του 1958, έχει συνταγματική ισχύ. Αποτελεί δηλ. μέρος του ισχύοντος Γαλλικού Συντάγματος: Άρθρο 6 της Διακήρυξης των Δικαιώματων του Ανθρώπου και του Πολίτη, in fine: "Tous les citoyens, étant égaux à ses yeux, sont également admissibles à toutes dignités, places et emplois publics, selon leur capacité et sans autre distinction que celle de leurs vertus et de leurs talents." "Όλοι οι πολίτες, όντας ίσοι στα μάτια του [νόμου], γίνονται εξ ίσου δεκτοί σε όλα τις δημόσιες τιμές, θέσεις και απασχολήσεις, ανάλογα με την αξία τους και άνευ ετέρας διακρίσεως παρά αυτής των αρετών τους και των ταλέντων τους" ΙΣΧΥΟΝ Γαλλικό Σύνταγμα, προέλευση της δικής μας διατάξεως μέχρι που για λόγους νομής της εξουσίας καταργήθηκε το 1844. Στη Γαλλία (και ορθώς) ισχύει ------------------------------------- Βάσει των παραπάνω ΠΡΟΤΕΙΝΩ, στην επόμενη ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ, το άρθρο 4 ["Ισότητα"], παράγραφος 4 ("Μόνον Έλληνες πολίται είναι δεκτοί εις πάσας τα δημοσίας λειτουργίας, πλήν των δι' ειδικών νόμων εισαγομένων εξαιρέσεων" - με μεταγλωτισμένο κείμενο: "Μόνο Έλληνες πολίτες είναι δεκτοί σε όλες τις δημόσιες λειτουργίες, εκτός από τις εξαιρέσεις που εισάγονται με ειδικούς νόμους") ΝΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΕΙ και αντικατασταθεί ως εξής: ******* "4. Μόνο Έλληνες πολίτες είναι δεκτοί σε όλες τις δημόσιες λειτουργίες, εκτός από τις εξαιρέσεις που εισάγονται με ειδικούς νόμους, Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΤΟΥ ΑΞΙΑΣ" ******* Έτσι επιτυγχάνεται ΘΕΣΜΙΚΗ, ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ της εισαγωγής στη δημόσια υπηρεσία, κατά το παράδειγμα του ισχύοντος Γαλλικού Συντάγματος και της πρώιμης Ελληνικής Συνταγματικής πρακτικής που ανεκόπη το 1844 για λόγους τοπικισμού και νομής της εξουσίας (σύμφωνα με Καθ. Αντ. Παντελή: αντεκδίκηση κατά των Βαυαρών και των "ετεροχθόνων"), λόγους τοπικισμού και νομής της εξουσίας που διαχρονικά για 2 αιώνες, και ακόμη τώρα, μας κατατρέχουν.