Αρχική Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς - Πρόγραμμα ‘‘ΆΡΓΟΣ’’Άρθρο 10 Μετακίνηση και μεταφορά ζώων συντροφιάς – Εμπόριο σκύλων και γατώνΣχόλιο του χρήστη ΗΣΑΙΑ ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΑ | 15 Μαΐου 2021, 22:27
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΗΣΑΙΑ ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΑ' | 15 Μαΐου 2021, 22:27

    ΑΡΘΡΟ 7 «(βαγ) Αν διαπιστωθεί από την κτηνιατρική εξέταση ότι είναι επικίνδυνα ζώα συντροφιάς ή ότι πάσχουν από ανίατη ασθένεια ή ότι είναι πλήρως ανίκανα να αυτοσυντηρηθούν λόγω γήρατος ή αναπηρίας και η διατήρησή τους στη ζωή είναι πρόδηλα αντίθετη με τους κανόνες ευζωίας τους, υποβάλλονται σε ευθανασία.» Απαράδεκτο έως εξοργιστικό άρθρο. Αν πιστεύετε στα αλήθεια ότι τα ζώα σε αυτόν την πλανήτη έχουν δικαιώματα, με ποιο δικαίωμα θα τα σκοτώσετε επειδή γέρασαν ή είναι ανάπηρα? Με αυτή τη λογική δεν υπάρχει λόγος για κράτος πρόνοιας προς τις ευπαθείς ομάδες, υπερήλικες, ανθρώπους με κινητικά προβλήματα και αμεα. Μπορείτε να τους οδηγήσετε και αυτούς στην ευθανασία προκειμένου να μείνουν αυτοί μόνο που μπορούν να δουλεύουν. Κάθε ιδιαιτερότητα είτε ανθρώπου είτε ζώου θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα και ενσυναίσθηση. Να δημιουργηθούν καταφύγια κατάλληλα για αυτές τις περιπτώσεις ώστε τα ζωάκια με προβλήματα να ζήσουν το υπόλοιπο της ζωής τους με αξιοπρέπεια εάν δεν υιοθετηθούν. ΆΡΘΡΟ 23 Και εδώ τίθεται το ζήτημα τι ρόλο παίζουν τα καταφύγια. Τα καταφύγια κατά την άποψη μου αποτελούν ένα χώρο κοντά στο κέντρο του δήμου όπου: 1)Περισυλλέγονται τα αδέσποτα προκειμένου να ελεγχθούν για την υγεία τους και τη σήμανση τους. Εφόσον ολοκληρωθεί η διαδικασία και είναι απολύτως καλά, δεν υπάρχει κανένας λόγος να μένουν εκεί. Επιστρέφονται στο φυσικό τους περιβάλλον. Εάν είναι άρρωστα ή είναι αδύνατον να ζήσουν έξω, παραμένουν στο καταφύγιο. Το καταφύγιο δεν είναι χώρος εξορίας. Βρίσκεται όσο το δυνατόν πιο κοντά στο κέντρο του Δήμου με 24ωρη παρακολούθηση υπαλλήλων και όλα τα απαιτούμενα. Δεν υπάρχει κανένας λόγος διαχείρισης των αδέσποτων από ΜΚΟ αντιθέτως είναι επικίνδυνο και θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα. Τα ζώα ανήκουν στο δήμο τους, ανήκουν στο περιβάλλον, είναι δημότες και δικαιούνται όλα τα απαιτούμενα για την ευζωία τους. Απαιτείται σοβαρό πρόγραμμα στειρώσεων όλη τη διάρκεια του έτους μέχρι να μειωθεί σημαντικά ο αριθμός των αδέσποτων ζώων. Εδώ προκύπτει το θέμα ότι μέχρι σήμερα οι δήμοι φάνηκαν ανίκανοι να λύσουν αυτό το θέμα. Οι συμβάσεις στειρώσεων πολύ λίγες, τα χρήματα ελάχιστα ενώ οι γέννες και εγκαταλήψεις παρα πολλές. Υπάρχουν κατηγορίες ανθρώπων που χρησιμοποιούν τα ζώα τους στη δουλειά ή για χόμπι χωρίς να διστάζουν να τα πετάνε όταν δεν τους είναι χρήσιμα. Πολλές αυτές οι περιπτώσεις και μέχρι σήμερα δεν υπήρξε σοβαρός έλεγχος αυτών των ανθρώπων με αποτέλεσμα να ασυδοτούν εις βάρος πάντα των φιλόζωων που ψάχνουν λύσεις. Οι Δήμοι προκειμένου να έχουν τη συνολική εποπτεία, θα πρέπει να δημιουργήσουν ένα επίσημα καταγεγραμένο δίκτυο εθελοντών σε κάθε γειτονία. Δεν είναι δύσκολο διότι ήδη υπάρχει ανεπίσημα, από ανθρώπους που χρόνια τωρα, εθελοντές, περιθάλπτουν, ταΐζουν και φροντίζουν τα αδέσποτα. Με αυτή την κίνηση, νομιμοποιείται και ελέγχεται με τον καλύτερο τρόπο η φροντίδα των αδέσποτων κάθε γειτονιας. Ο κάθε εθελοντής θα μπορεί να ταίζει σε συγκεκριμένο σημείο τα αδέσποτα της γειτονιας χωρις την γκρίνια και χωρις παρεμβάσεις της αστυνομίας μετά από παράπονα δύστροπων γειτόνων. Επίσης θα ενημερώνει για περιπτώσεις που απιτείται κτηνιατρική φροντίδα. Πιστεύω ότι αν κάτι τέτοιο γίνει με υπευθυνότητα, θα λυθούν πολλά προβλήματα και των εθελοντών και των αδέσποτων. ΑΡΘΡΟ 7 ΣΕ ΣΥΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΑΡΘΡΟ 19 Για το θέμα της επανένταξης των αδέσποτων και τους περιορισμούς γύρω από σχολεία το θεωρώ απαράδεκτο για δύο λόγους: 1) Διότι με τόσα σχολεία που υπάρχουν δεν θα υπάρχουν σημεία για τα αδέσποτα 2) Τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν ότι στο περιβάλλον που ζουν, ανήκουν και οι σκυλοι και οι γάτες και τα σπουργίτια κλπ τα οποία οι ανθρωποι οφείλουν να σέβονται και να βοηθούν. Ειδάλλως θα καταντήσουμε να πηγαίνουμε στους ζωολογικους κήπους και πάρκα ζώων, καταπτυστα κατά τη γνώμη μου, για να τα βλέπουμε φυλακισμένα στα κλουβια. Είναι αυτό ομαλή συμβίωση των ανθρωπων και ζώων? 3) Η φιλοζωία όντως μπορεί να διδαχθεί στα σχολεία. Το ζωντανό παράδειγμα όμως μπροστά στα μάτια ενός μικρού παιδιού έμπρακτης απόδειξης ότι τα ζώα είναι συγκάτοικοι μας, χρειάζονται αγάπη και στοργή, σε συνδυασμό και με το σχολείο, μόνον τότε θα φέρει αποτέλεσμα στα νέες γενιές. ΑΡΘΡΟ 7 ΚΑΙ ΑΡΘΡΟ 23 Την ευθανασία με κτηνιατρική εντολή την θεωρώ απαράδεκτη και δεν πρέπει να γίνεται σε καμία περίπτωση. Δεν είναι δυνατόν να παίρνει απόφαση ένας κτηνίατρος για την ευθανασία του ζώου . Θεωρώ ότι ακόμα και για ένα ζώο που είναι επικίνδυνο, φταίει κάποιος άνθρωπος ή οι κακές συνθήκες, οπότε με κατάλληλη εκπαίδευση μπορεί να επανέλθει και να ζήσει φυσιολογικά. Φυσικά εφόσον η πολιτεία ενδιαφέρεται πραγματικά και ασχοληθεί έμπρακτα ώστε να γίνει αναστρέψιμη η κατάσταση του ζώου. Οι δήμοι μέχρι σήμερα έχουν αποδείξει την ανικανότητα τους να διαχειριστούν αυτή την κατάσταση. Θεωρώ ότι η πενταμελής επιτροπή σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αποτελεί ευθύνη του δημάρχου. Οι δήμαρχοι προκειμένου να μαζέψουν ψήφους, καταπατούν κάθε δικαίωμα κάνοντας χατήρια των ψηφοφόρων τους άσχετα αν αυτό είναι εις βάρος των ζώων. Καθολική επιτήρηση των δήμων για τις δράσεις τους και αυστηρές κυρώσεις στους δήμους που καταπατούν τα δικαιώματα των αδέσποτων ζώων. ΑΡΘΡΟ 12 Στις μονοκατοικίες με αυλή, είναι καθημερινό φαινόμενο μα μπαίνουν αδέσποτες γάτες από χαμηλές περιφράξεις ή κάγκελα, για να φάνε ή να πιουν νερό, κάθονται κάποιες ώρες και φεύγουν για άλλη αυλή. Αυτό δε σημαίνει ότι είναι οικόσιτες. Παρατηρείται το συχνό φαινόμενο, μετά από καταγγελία γειτόνων, να έρχεται η αστυνομία να μετράει εκείνη την ώρα πόσες γάτες υπάρχουν στην αυλή και να βάζουν πρόστιμα. Οι αδέσποτες γάτες συγκεκριμένα, σε αντίθεση με τους σκύλους, δεν έχουν φραγμό στην κίνηση τους. Μπορούν να βρεθούν οπουδήποτε οποιαδήποτε ώρα της ημέρας. Θεωρώ λοιπόν και δεδομένου ότι υπήρξαν ανάλογα θέματα με τον προηγούμενο νόμο και ταλαιπωρήθηκαν πολίτες φιλόζωοι χωρίς λόγο, ότι θα πρέπει να διευκρινιστεί το ζήτημα αυτό. Άρθρο 34 Οι αντιδήμαρχοι περιβάλλοντος, πέραν ελαχίστων εξαιρέσεων, έχουν αποτύχει οικτρά στην αποστολή τους για την διαχείριση της κατάστασης. Γιατί πιστεύετε ότι αυτό θα αλλάξει τώρα? Ήμουν παρούσα σε περιστατικό όπου αντιδήμαρχος περιβάλλοντος απαιτούσε από την αστυνομία να περισυλλέξει αδέσποτα ζώα γιατί τον ενοχλούσαν. Θεωρώ ότι απαιτείται σοβαρότητα. Απαιτείται να δημιουργηθεί τμήμα στον εσωτερικό οργανισμό του δήμου όπου άνθρωποι/υπάλληλοι του δήμου που αγαπούν τα αδέσποτα και θέλουν να βοηθήσουν να μετατάσσονται στο τμήμα αυτό.