• Σχόλιο του χρήστη 'Στέλλα Αδαμίδου' | 14 Νοεμβρίου 2009, 13:21

    Όποιες αποφάσεις και να παρθούν πάντα κάποιοι θα είναι δυσαρεστημένοι ή αδικημένοι καθώς τα τελευταία χρόνια όλοι κυνηγάνε μόρια, κάποιο νομοσχέδιο ή δικαστική απόφαση, αλλά είναι θέμα τύχης τελικά (όπως και πολλά άλλα πράγματα στην Ελλάδα) με τις αλλαγές που γίνονται κατά καιρούς για το πως θα αξιολογηθούν όταν πλησιάζει η σειρά τους. Σε γενικές γραμμές πάντως θα πρέπει να δημιουργηθούν συνθήκες τέτοιες ώστε να μην υπάρχει τόσο μεγάλη ανάγκη από τον κόσμο να δουλέψει στο δημόσιο. Δεν είμαι ειδικός και γνωρίζω ότι είναι ένα από τα πιο δυσεπίλυτα προβλήματα η ανεργία αλλά η μόνη λύση είναι η πραγματική μείωση της ανεργίας και η καλές συνθήκες εργασίας και στον ιδιωτικό τομέα. Διαφορετικά το δημόσιο θα ασφυκτιά πάντα από τον υπερβολικό αριθμό υπαλλήλων και από τους διεκδικητές, δημιουργόντας συνεχώς περισσότερες στρεβλώσεις στην αγορά εργασίας. Και ας μη κρυβόμαστε, το δημόσιο έχει πολύ περισσότερους υπαλλήλους από αυτούς που χρειάζεται απλά ένα μεγάλο ποσοστό είναι ‘απενεργοποιημένο’ ή έτσι απλά δεν δουλεύει για λόγους που όλοι γνωρίζουμε. Με τα σημερινά δεδομένα λοιπόν μαζεύουμε πάρα πολλά πτυχία, τα οποία σπανίως αξιοποιούνται και σπανίως χρειάζονται πραγματικά, ξοδεύουμε χρόνο και χρήμα, κάνουμε μικρές οικογένειες σε μεγάλη ηλικία και πιθανόν θα είμαστε πάντα δυσαρεστημένοι και γι’ αυτό κακοί στη δουλειά μας. Δε νομίζω λοιπόν ότι όλα αυτά συνιστούν υγιή κατάσταση μιας κοινωνίας. Για το νομοσχέδιο το οποίο σε γενικές γραμμές είναι προς τη σωστή κατεύθυνση με τα σημερινά δεδομένα, θα ήθελα να σημειώσω ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΗ η κατάργηση της συνάφειας του Μάστερ. Όπως λειτουργούσε ως τώρα ήταν αρκετά δίκαιη χωρίς να δίνει εύκολα το περιθώριο για φωτογραφικές προκηρύξεις. (Δηλαδή συνάφεια με τον πρώτο τίτλο γενικά π.χ Γεωπόνος με Μάστερ σε Γεωπονικό αντικείμενο, Οικονομολόγος με Μάστερ στα οικονομικά γενικά, Μηχανικός με Μάστερ από το Πολυτεχνείο). Όπως επίσης υπάρχουν φορείς με πολύ εξειδικευμένα αντικείμενα που αναζητούν υπαλλήλους με συγκεκριμένα προσόντα. ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΗ η μη μοριοδότηση του δεύτερου Μάστερ, αν και θα μπορούσε να μοριοδοτείται με λιγότερα μόρια (π.χ. 50) για να σταματήσει αυτή η μανία για τη συλλογή τίτλων ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΗ η μοριοδότηση του Διδακτορικό σε όλες ανεξαρτήτως τις θέσεις του δημοσίου αλλά κατά περίπτωση μετά αυστηρή έγκριση από το ΑΣΕΠ (για αποφυγή φωτογραφικών θέσεων). Και δε νομίζω πως θα πρέπει να δίνονται τόσα πολλά κίνητρα για τόσες πολλές σπουδές παρά μόνο αν στόχος είναι η έρευνα. Ας μη ξεχνάμε εδώ ότι οι σπουδές μειώνουν τους δείκτες ανεργίας μιας χώρας. Το διδακτορικό είναι προσόν για να προχωρήσει πρωταρχικά κανείς στην έρευνα ή στην ακαδημαϊκή διδασκαλία και δευτερευόντως σε άλλα πράγματα κατ επιλογή. Οι πόρτες βέβαια είναι κλειστές και η έρευνα ανύπαρκτη, οπότε δημιουργείτε το δίλημμα της μοριοδότησης ή μη αυτών που κατέχουν διδακτορικό και επέλεξαν να ζήσουν σε αυτή τη χώρα. ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΗ η συνέχιση της μοριοδότησης του τεστ δεξιοτήτων και της εμπειρίας. ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΗ η μοριοδότηση του πτυχίου (δεν υπάρχουν 10αρια από τις ‘ανατολικές’ χώρες πια, το φροντίζει το ΔΟΑΤΑΠ), αλλά πιο σωστός θα ήταν ο διαφορετικός συντελεστής ανάλογα με το πανεπιστήμιο. Με όλη την εκτίμηση Σ.Α.