• Σχόλιο του χρήστη 'The Great' | 14 Νοεμβρίου 2009, 14:55

    Σ' αυτή την διαβούλευση είδαμε να γίνεται το άσπρο μαύρο!!! Όταν στον ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ οι προσλήψεις ίσως και κατά 80%, γίνονται αναξιοκρατικά χωρίς διαδικασίες-διαγωνισμούς με «γνωριμίες» και «κονέ», με τον μπαμπά, τον θείο, τον μπάρμπα, με βιογραφικά που ζητούν σύσταση, με βιογραφικά που ο καθένας γράφει την δική του πονεμένη ιστορία ότι έχει δουλέψει στον σύμπαν, με προυπηρεσίες ουρακοτάγκους, δεν νομιμοποιείται κανείς να τα ισοπεδώνει όλα και να εξυμνεί την αξιοκρατία και την ισονομία. Στο δημόσιο αντίθετα το ποσοστό αυτό των ανθρώπων που εργάστηκαν ΕΠΟΧΙΑΚΑ(ΕΠΟΧΙΑΚΑ το ξαναλέω!!!) με «βύσμα» από το 1994 με τον ν.2190, έχει πέσει σημαντικά και πολύ πιο κάτω από το 50% ... Οι περισσότεροι εδώ μέσα, με μόνο γνώμονα το ατομικό συμφέρον, γράφουν και ξανάγραφουν ως υπέρμαχοι του δικαίου και του ίσου. Γράφουν για την κατάργηση του «ρουσφετιού» και δικαίως, αλλά αν τους κάτσει δεν θα πουν όχι. Θέλουν να καταργηθεί ότι ιδιότητα-προσόν πρόσληψης δεν φέρουν αυτοί και το έχουν κάποιο άλλοι και να κοπεί ένα «κοστούμι» στα μέτρα τους, με ισχυρή μοριοδότηση των δικών τους κύριων προσόντων. Δεν μπαίνουν στον κόπο να σκεφτούν ήρεμα και λογικά, πως έφτασαν οι χιλιάδες νέοι στο κυνήγι της προυπηρεσίας και θυσίασαν κόπο και χρόνο σ' αυτή την κατεύθυνση. Σίγουρα δεν σηκώθηκαν μια ωραία πρωία και είπαν, «ας βγούμε σήμερα στο κυνήγι της προυπηρεσίας ...». Από ανάγκη για εργασία, κάποια στιγμή ανάμεσα στις εκατοντάδες αιτήσεις, έκανε αίτηση και σε κάποιον δημόσιο φορέα ή υπηρεσία με επιτυχία. Οι πολιτικοί έβγαιναν κάθε λίγο με νομοσχέδια, τροπολογίες κτλ και ενίσχυαν αυτή την επιλογή με μοριοδότηση, προσαυξήσεις κτλ. Ο νέος εγκλωβίστηκε σε μια επιλογή που μάλλον δεν είχε γυρισμό ... Κυνήγησε την προυπηρεσία, κι άλλος λίγο, άλλος πολύ την κατάφερε για να έχει επιπλέον εφόδια σε προκηρύξεις μονίμων υπαλλήλων. Και έρχεται σήμερα μια κυβέρνηση χωρίς καμιά προεργασία-προετοιμασία να βάλει ταφόπλακα στην ελπίδα(άγνωστη λέξη στην ζωή τους η σιγουριά), όχι σε νέους 20-25 ετών που θα έχουν πολλές ευκαιρίες στην ζωή τους να ελιχθούν επαγγελματικά, αλλά σε οικογενειάρχες χωρίς πολλά ή μηδαμινά περιθώρια εξεύρεσης άλλης εργασίας και λόγω ηλικίας(40φεύγα γαρ) και λόγω κοινωνικής-γεωγραφικής θέσης(ξέρετε πόσες δουλειές προσφέρονται στην περιφέρεια?), αλλά και λόγω φυσιολογικά μειωμένων προσόντων(γλώσσες, διδακτορικά-μεταπτυχιακά, ECDL, κτλ οι σημερινοί νέοι σίγουρα έχουν περισσότερες ευκαιρίες). Ο απόλυτος αιφνιδιασμός!!! Η αξιοκρατία που «σκοτώνει» την ελπίδα!!! Τα αρνητικά σχόλια στις προτάσεις των συμβασιούχων, μπορώ να τα δεχτώ μόνο απ' ανθρώπους που έχουν ζήσει έστω και λίγο σε συνθήκες συμβασιούχων. Όχι από «βολέμενους» του ιδιωτικού τομέα, που κατοικούν στην πρωτεύουσα και σε άλλα μεγάλα αστικά κέντρα, όπου οι δουλειές τα τελευταία 25 χρόνια περίσσευαν, με τεράστια έργα και υποδομές να είναι σε ημερήσια διάταξη. Ας έρθουν να ζήσουν στην περιφέρεια, κι ας έχουν ένα τσουβάλι πτυχία, θα βρεθούν να δουλεύουν ή σε κάποιον φορέα με stage, ή ως συμβασιούχοι, ή ως νυχτοφύλακες σε κανένα εργοστάσιο που είναι έτοιμο να κλείσει ...