Αρχική Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς - Πρόγραμμα ‘‘ΆΡΓΟΣ’’Άρθρο 29 Κίνητρα για τη σήμανση, τη στείρωση και την υιοθεσία σκύλων και γατώνΣχόλιο του χρήστη ΧΡΗΣΤΟΣ ΞΥΔΑΣ | 17 Μαΐου 2021, 11:53
Υπουργείο Εσωτερικών Σταδίου 27, Αθήνα 10183 Τηλ.:2131364000, Email: info@ypes.gr email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@ypes.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ειμαι αντιθετος με την υποχρεωτικη στειρωση διωτη προκαλει σοβαρα και πολλα προβληματα υγειας στους σκυλους και μικραινει το οριο ζωης τους και παρακατωτης αποδειξεις Παραθετω τους λογους που συμφωνα με επιστημονικες ερευνες τον εξης: Του Ίδρυματος Καρκίνου Gerald P. Murphy Του Texas Tech University Health Sciences Center Του Κολέγιου Κτηνιατρικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Cornell Του Πανεπιστήμιου της Καλιφόρνια Ντέιβις Του Κολλέγιου Κτηνιατρικής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας Α & Μ Του Ίδρυματος Υγείας Canine Health του AKC Κατεληξαν στα παρακτω συμπερασματα πολλαπλων προβληματων υγειας που προκαλει η στειρωση:Προβλήματα που προκαλεί η στείρωση στους Αρσενικούς σκύλους καταγράφονται: Σημαντική αύξηση του κινδύνου οστεοσαρκώματος (καρκίνου των οστών) Αύξηση του κινδύνου ανάπτυξης αιμαγγειοσαρκώματος σε ποσοστό 60% Τριπλασιασμός του κινδύνου λεμφοσαρκώματος (καρκίνου του λεμφώματος) Τριπλασιασμός του κινδύνου υποθυρεοειδισμού Αύξηση του κινδύνου εμφάνισης προοδευτικών γεροντικών νοητικών προβλημάτων Τριπλασιασμός του κινδύνου παχυσαρκίας Τετραπλασιασμός του χαμηλού κινδύνου (λιγότερο από 0,6%) για καρκίνο του προστάτη Διπλασιασμός του χαμηλού κινδύνου (λιγότερο από 1%) ανάπτυξης καρκίνων του ουροποιητικού Αύξηση του κινδύνου ορθοπεδικών διαταραχών Αύξηση του κινδύνου αρνητικών αντιδράσεων στους εμβολιασμούς Τριπλασιασμός του κινδύνου ατοπικής/αλλεργικής δερματίτιδας Τριπλασιασμός του κινδύνου εξάρθρωσης της επιγονατίδας. Προβλήματα που προκαλεί η στείρωση στους θηλυκούς σκύλους, σημειώνονται: Η στειρωση συμβάλει στην σημαντική αύξηση του κινδύνου οστεοσαρκώματος (καρκίνου των οστών) Αύξηση του κινδύνου ανάπτυξης σπληνικού αιμαγγειοσαρκώματος σε ποσοστό 120%, και καρδιακού αιμαγγειοσαρκώματος κατά περισσότερο από 400% Αύξηση του κινδύνου εμφάνισης λεμφώματος και λεμφοσαρκώματος Αύξηση του κινδύνου ανάπτυξης όγκου δερματικών κυττάρων Τριπλασιασμός του κινδύνου υποθυρεοειδισμού Αύξηση του κινδύνου παχυσαρκίας κατά 60% έως 100% Σε ποσοστό 4% έως 20% προκαλεί ακράτεια ούρων Αύξηση των επίμονων ή επαναλαμβανόμενων μολύνσεων του ουροποιητικού σε ποσοστό που κυμαίνεται από 200% έως 300% Αύξηση του κινδύνου κολπώματος, κολπικής δερματίτιδας και κολπίτιδας. Διπλασιασμός του χαμηλού κινδύνου (λιγότερο από 1%) ανάπτυξης όγκων στο ουροποιητικό Αύξηση του κινδύνου ορθοπεδικών διαταραχών Αύξηση του κινδύνου αρνητικών αντιδράσεων στους εμβολιασμούς Τριπλασιασμός του κινδύνου ατοπικής/αλλεργικής δερματίτιδας Τριπλασιασμός του κινδύνου εξάρθρωσης της επιγονατίδας. Η Valente (n.d., c) σημειώνει ότι τα προβλήματα στην υγεία των σκύλων (αρσενικών και θηλυκών) δεν εμφανίζονται αμέσως μετά τη στείρωση. Αυτό ισχύει όταν η στείρωση πραγματοποιείται μετά το κλείσιμο του αυξητικού χόνδρου των οστών, η οποία ανάλογα με τον σκύλο. Η Dr Valente n.d.και Dr Karen Becker και συγγραφέας σχετικου βιβλιου για την στειρωση αναφέρει ότι «κανένας σκύλος δεν είναι άτρωτος στο ορμονικό χάος που προκαλεί η στείρωση». Όταν η στείρωση γίνει πριν το κλείσιμο του αυξητικού χόνδρου των οστών, τα πρώτα προβλήματα θα εμφανιστούν γύρω στην ηλικία των 4 – 5 ετών και πιθανότατα θα είναι ορθοπεδικής φύσης. Μεγάλης έκτασης έρευνα που δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο του 2020 αποκαλύπτει ότι τα παραπάνω προβλήματα που προκαλούνται απο την στείρωση και ο βαθμος προσββολης της υγειας αναλογα το μέγεθος του σκύλου και την φυλή. Η ίδια συγγραφέας συμπληρώνει ότι στείρωσης αποτελούν επεμβάσεις που περιλαμβάνουν αφαίρεση των ωοθηκών και της μήτρας· τα αποτελέσματα πολλαπλών ερευνών δείχνουν ότι στο 1/5 των θηλυκών σκύλων προκύπτουν εγχειρητικές και μετεγχειρητικές επιπλοκές. Σύμφωνα με τις έρευνες, ο ισχυρισμός της καλύτερης υγείας(αλλά και συμπεριφοράς)όλων ανεξαιρέτως των σκύλων ως αποτέλεσμα της στείρωσης δεν έχει απολύτως καμία επιστημονική βάση. Dr Karen Becker θα σας λυθεί κάθε απορία και θα μάθετε όλη την αλήθεια για την στείρωση του σκύλου σας! Κάποτε ένας τεράστιος υποστηρικτής της στείρωσης των σκύλων, αφού έμεινε σε ιδιωτική πρακτική για μερικά χρόνια, η Dr. Karen Becker παρατήρησε ότι πολυ μεγαλο ποσοστό από τους σκύλους που ειχε στειρώσει είχαν αναπτύξει διαταραχές που σχετίζονται με το ενδοκρινικό σύστημα. Μετά από μια συνομιλία με έναν εμπειρογνώμονα στον τομέα της κτηνιατρικής ενδοκρινολογίας, η Dr Becker συνειδητοποίησε ότι η στείρωση είχε αφήσει πολλούς από αυτούς με σοβαρά προβλήματα υγείας. Η Dr Becker άλλαξε γρήγορα τη σύστασή της για την στείρωση των σκύλων, όσο νεότεροι τόσο καλύτερα, σε μια πιο ολιστική προσέγγιση στην οποία οι χειρουργικές επεμβάσεις, συμπεριλαμβανομένης της στείρωσης, θα πρέπει να πραγματοποιούνται μόνο όταν υπάρχει ιατρική ανάγκη. Πιστεύει επίσης ότι τα κατοικίδια ζώα καταφυγίου πρέπει να αποστειρώνονται και όχι να στειρώνονται προκειμένου να διατηρηθούν οι ορμόνες του φύλου τους. Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία ότι η αφαίρεση των γονάδων (σπερματικοί αδένες, ωάρια) μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για τη μελλοντική υγεία ενός σκύλου. Μεταξύ αυτών των συνεπειών: μειωμένη διάρκεια ζωής, άτυπη νόσος του Cushing, καρδιακοί όγκοι, καρκίνος των οστών, ανώμαλη ανάπτυξη και ανάπτυξη των οστών, ρήξεις CCL και δυσπλασία του ισχίου. ητήματα υγείας που συνδέονται με την στείρωση του σκύλου Ζητήματα υγείας που συνδέονται με την στείρωση των σκύλων Πριν συζητήσω μερικά από τα θέματα υγείας που σχετίζονται τώρα με την στείρωση σκύλων, Πρόσφατη έρευνα έχει επίσης δυσφημίσει μερικούς μύθους σχετικά με τα υποτιθέμενα οφέλη των στειρώσεων, όπως: Και μερικές από τις διαταραχές και τις ασθένειες που συνδέονται με την στείρωση σκύλων: Μικρότερη διάρκεια ζωής σκύλων. Μια μελέτη που διεξήχθη και δημοσιεύθηκε το 2009 από το Ίδρυμα Καρκίνου Gerald P. Murphy διαπίστωσε έναν σύνδεσμο μεταξύ της ηλικίας κατά την οποία τα θηλυκά Rottweilers στειρώνονται και πόσο διαμένουν. Οι ερευνητές συνέκριναν τα μακράς διαρκείας Ρότι που ζούσαν για 13 ή περισσότερα χρόνια με εκείνα που έζησαν μια κανονική διάρκεια ζωής περίπου 9 ετών…. Ανακάλυψαν ότι ενώ τα θηλυκά ζουν περισσότερο από τα αρσενικά, αφαιρώντας τις ωοθήκες των θηλυκών Rottweilers. οι θηλυκές που κράτησαν τις ωοθήκες τους είχαν τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να φτάσουν σε μια εξαιρετική ηλικία σε σύγκριση με τις θηλυκές που είχαν στειρωθεί 2Νόσος του Cushing σε σκύλους. η στείρωση παίζει ρόλο στην ανάπτυξη της άτυπης νόσου του Cushing επίσης. Νόσος Cushing σημαίνει ότι το μεσαίο στρώμα των επινεφριδίων έχει υπερβολική έκκριση κορτιζόλης. Το Atypical Cushing περιλαμβάνει τα εξωτερικά και εσωτερικά στρώματα των επινεφριδίων και εμφανίζεται όταν παράγονται άλλοι τύποι ορμονών, συνήθως οιστρογόνα και προγεστερόνη. Όταν ένας σκύλος στειρώνεται τα ενδοκρινικά, αδενικά και ορμονικά συστήματα δεν έχουν ακόμη αναπτυχθεί πλήρως. Η πλήρης αφαίρεση των γονάδων, με αποτέλεσμα τη διακοπή της παραγωγής όλων των ορμονών φύλου του σώματος (που συμβαίνει κατά τη διάρκεια του ευνουχισμού ή της παραδοσιακής στείρωσης), μπορεί να αναγκάσει τα επινεφρίδια να παράγουν ορμόνες φύλου, επειδή είναι ο μόνος εναπομείνας ιστός στο σώμα που μπορούν να τα εκκρίνουν. Με την πάροδο του χρόνου, τα επινεφρίδια φορολογούνται από το να κάνουν τη δική τους δουλειά συν το έργο των χαμένων γονάδων. Είναι πολύ δύσκολο για αυτούς τους μικροσκοπικούς αδένες να συμβαδίσουν με τη ζήτηση του σώματος για ορμόνες φύλου. Αυτή είναι η κατάσταση της νόσου Cushing. Η διαταραχή των ορμονών είναι ένα κεντρικό χαρακτηριστικό της νόσου του Cushing. Οποιαδήποτε ουσία ή διαδικασία που επηρεάζει την ορμονική ισορροπία του σώματος θα πρέπει να αξιολογείται απολύτως ως πιθανή ρίζα. 3Καρδιακοί όγκοι σκύλων. Μια έρευνα κτηνιατρικής ιατρικής βάσης δεδομένων αποκάλυψε ότι σε σκύλους με όγκους της καρδιάς, ο σχετικός κίνδυνος για τα θηλυκά που είχαν στειρωθεί ήταν πάνω από τέσσερις φορές του ανέπαφου θηλυκού. Για τον πιο συνηθισμένο τύπο καρδιακού όγκου, το αιμαγγειοσάρκωμα, τα θηλυκά που είχαν στειρωθεί είχαν μεγαλύτερο από πέντε φορές κίνδυνο έναντι των ανέπαφων ομολόγων τους. Τα στειρωμένα αρσενικά είχαν ελαφρώς υψηλότερο κίνδυνο από τα άθικτα αρσενικά επίσης. 4Καρκίνος των οστών σκύλων. Σε μια άλλη μελέτη σε που δημοσιεύθηκε πριν από 10 χρόνια, τόσο για αρσενικά όσο και για θηλυκά που είχαν στειρωθεί ,υπήρχε ένας στους τέσσερις κινδύνους για τη ζωή κατά του καρκίνου των οστών. Τα “στειρωμενα σκυλια είχαν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες να πάσχουν από την ασθένεια από τα άθικτα σκυλιά. Σε μια άλλη μελέτη που χρησιμοποιεί την Κτηνιατρική Ιατρική Βάση Δεδομένων ο κίνδυνος καρκίνου των οστών σε σκύλους μεγαλόσωμους και καθαρόαιμους ήταν διπλάσιος για τους σκύλους που ήταν στειρωμένοι. 5Μη φυσιολογική ανάπτυξη σκύλων. Μελέτες που έγιναν τη δεκαετία του 1990 κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα σκυλιά που είχαν στειρωθεί κάτω από ένα έτος ηλικίας μεγάλωσαν σημαντικά ψηλότερα από τα μη στειρωμένα σκυλιά ή αυτά τα σκυλιά που στειρώθηκαν μετά την εφηβεία. Όσο νωρίτερα η διαδικασία τόσο ψηλότερος είναι ο σκύλος. Η έρευνα που δημοσιεύθηκε το 2000 μπορεί να εξηγήσει γιατί: φαίνεται ότι η αφαίρεση των οργάνων που παράγουν οιστρογόνα σε ανώριμα σκυλιά – τόσο θηλυκά όσο και αρσενικά – μπορεί να προκαλέσει παραμονή ανοιχτών πλακών ανάπτυξης. Αυτά τα ζώα συνεχίζουν να μεγαλώνουν και να καταλήγουν με ανώμαλα μοτίβα ανάπτυξης και δομή των οστών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ακανόνιστες αναλογίες σώματος, πιθανά προβλήματα χόνδρου και προβλήματα διαμόρφωσης αρθρώσεων. 6 Υψηλότερο ποσοστό ρήξεων CCL. Μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε στο Texas Tech University Health Sciences Center σχετικά με τους τραυματισμούς του κρανιακού συνδέσμου στο κρανιακό συμπέρασμα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα σκυλιά που είχαν στειρωθεί είχαν σημαντικά υψηλότερη συχνότητα ρήξης από τα άθικτα αντίστοιχα. Ενώ τα σκυλιά μεγάλης φυλής είχαν περισσότερους τραυματισμούς CCL, τα στειρωμένα σκυλιά όλων των φυλών και μεγεθών είχαν αυξημένο ποσοστό ρήξης. 7Δυσπλασία ισχίου σκύλου. Σε μια αναδρομική μελέτη κοόρτης που πραγματοποιήθηκε στο Κολέγιο Κτηνιατρικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Cornell, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τόσο τα αρσενικά όσο και τα θηλυκά στειρωμένα σκυλιά ήταν πιο επιρρεπή σε δυσπλασία ισχίου. 8 Ειδικές επιδράσεις φυλής λόγω στείρωσης σκύλου. Μια πρόσφατη μελέτη που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια Ντέιβις με τη συμμετοχή αρκετών εκατοντάδων Golden Retrievers αποκάλυψε ότι για τα περιστατικά δυσπλασίας του ισχίου, δακρύων CCL, λεμφοσάρκωμα, αιμαγγειοσάρκωμα και όγκων ιστιοκυττάρων, τα ποσοστά ήταν σημαντικά υψηλότερα τόσο στους αρσενικούς όσο και στις θυληκές σκύλους που είχαν στειρωθεί σε σύγκριση με άθικτα σκυλιά. 9 Άλλες ανησυχίες για την υγεία των σκύλων. Η πρώιμη στείρωση συσχετίζεται συνήθως με ακράτεια ούρων σε θηλυκά σκυλιά και έχει συνδεθεί με αυξημένη συχνότητα ακράτειας σφιγκτήρα ουρήθρας στους αρσενικούς σκύλους. Οι στειρωμένοι σκύλοι είναι πολύ πιο πιθανό να αναπτύξουν υποθυρεοειδισμό. Μια μελέτη κοόρτης για σκύλους καταφύγιου που διεξήχθη από το Κολλέγιο Κτηνιατρικής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας Α & Μ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι μολυσματικές ασθένειες ήταν πιο συχνές σε σκύλους που στειρώθηκαν Το Ίδρυμα Υγείας Canine Health του AKC εξέδωσε μια έκθεση που υποδεικνύει την υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης ανεπιθύμητων ενεργειών στα εμβόλια σε στειρωμένους σκύλους. Μεταξύ των αναφορών και των μελετών που δείχνουν ανησυχίες για την υγεία που σχετίζονται με την στείρωση, βρίσκουμε επίσης αναφορά για αυξημένη συχνότητα εμφάνισης προβλημάτων συμπεριφοράς, όπως φοβίες θορύβου, συμπεριφορά φόβου, επιθετικότητα και ανεπιθύμητες σεξουαλικές συμπεριφορές.