Αρχική Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς - Πρόγραμμα ‘‘ΆΡΓΟΣ’’Άρθρο 5 Υποχρεώσεις ιδιοκτήτη δεσποζόμενου ζώου συντροφιάςΣχόλιο του χρήστη ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΑΣΙΟΣ | 17 Μαΐου 2021, 12:37
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΑΣΙΟΣ' | 17 Μαΐου 2021, 12:37

    Το νομοσχέδιο αυτό στο Άρθρο 1 θέτει ως βασικό του σκοπό την δραστική μείωση του αριθμού των αδέσποτων ζώων και εντός της ίδιας πρότασης αναφέρει και καταλήγει: «με απαρέγκλιτη τήρηση των κανόνων ευζωίας των ζώων». Στο Άρθρο 2, παρ.2 δίνεται ο ορισμός της ευζωίας και οι κανόνες της, που διασφαλίζονται από πέντε Ελευθερίες των ζώων, όπως αναφέρονται και στην Ευρωπαϊκή νομοθεσία. Η πέμπτη στη σειρά είναι η «Ελευθερία έκφρασης μιας φυσιολογικής συμπεριφοράς, με κατάλληλες συνθήκες διαβίωσης και κοινωνικοποίησης». Στο σημείο αυτό θα ήθελα να τονίσω ότι το μητρικό ένστικτο είναι το πιο ισχυρό ένστικτο των ζώων του πλανήτη μας και εάν κάποιος ισχυριστεί το αντίθετο μάλλον δεν έχει θέση στη συζήτηση που γίνεται για αυτό το νομοσχέδιο. Στο Άρθρο 5 παρ.1α υποχρεώνεται ο ιδιοκτήτης κάθε δεσποζόμενου ζώου συντροφιάς να το στειρώσει ενώ στην παρ.1ια του ίδιου άρθρου, υποχρεώνεται ο ιδιοκτήτης κάθε δεσποζόμενου ζώου συντροφιάς να διασφαλίζει ότι το ζώο απολαμβάνει τις πέντε Ελευθερίες του που ορίζονται στην παρ. 2 του Άρθρου 2. Δυστυχώς αυτές οι δύο υποχρεώσεις δεν μπορούν εξ ορισμού να συνυπάρχουν γιατί η σεξουαλικότητα με σκοπό την αναπαραγωγή και η μητρότητα είναι από τις πιο βασικές εκφράσεις φυσιολογικής συμπεριφοράς, όχι μόνο των ζώων αλλά κάθε μορφής ζωής του πλανήτη. Συνεπώς με την στείρωση θα πρέπει οι νομοθέτες και οι βουλευτές που θα ψηφίσουν αυτό το άρθρο του νόμου, να γνωρίζουν ότι καταπατάται μία βασική Ελευθερία για την Ευζωία των ζώων συντροφιάς. Ως ευαισθητοποιημένος και ενεργός πολίτης στο θέμα των αδέσποτων ζώων, γνωρίζω πολύ καλά πως σήμερα η πλειοψηφία των νέων αδέσποτων ζώων προέρχεται από υπάρχοντα αδέσποτα που δεν έχουν στειρωθεί. Στην Ελλάδα του 2021, το ποσοστό τον νέων αδέσποτων που προέρχονται από ανεύθυνους ιδιοκτήτες δεσποζόμενων ζώων είναι πολύ μικρό και δε δικαιολογεί τη μαζική στείρωση όλων των δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς. Παρόλο που εδώ και πολλά χρόνια έχουν με νόμο ορισθεί οι Δήμοι ως αρμόδιοι για τα αδέσποτα ζώα, παρατηρείται περαιτέρω αύξηση του αριθμού τους. Η Πολιτεία έχει την θεσμική αλλά και ηθική υποχρέωση να εξασφαλίσει τους πόρους που απαιτούνται για τη λύση του προβλήματος και να μην μεταθέτει τις ευθύνες της στους νομοταγείς πολίτες. Ξέρουμε όλοι πολύ καλά πως ακόμα κι αν αύριο στειρώνονταν όλα τα δεσποζόμενα ζώα αλλά οι Δήμοι εξακολουθούσαν να αντιμετωπίζουν το θέμα όπως σήμερα, ο αριθμός των αδέσποτων ζώων θα συνέχιζε να αυξάνει με τους ίδιους ρυθμούς. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να αναφέρω μία παράμετρο του θέματος που έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον από οικολογικής και πολιτισμικής άποψης. Οι καθαρόαιμες φυλές των σκύλων δε δημιουργήθηκαν μέσα σε μερικά χρόνια ή δεκαετίες. Είναι αποτέλεσμα αιώνων εξέλιξης και επιρροής γεωγραφικών, εργασιακών και άλλων παραγόντων. Η κάθε φυλή είναι ένα ξεχωριστό υποείδος του σκύλου (όπως για παράδειγμα στα άγρια ζώα, ξεχωριστό υποείδος αγριόγιδου είναι το αγριόγιδο της Βαλκανικής χερσονήσου και άλλο το αγριόγιδο της Ιβηρικής χερσονήσου, όσο κι αν μοιάζουν μεταξύ τους). Μία σύγχρονη και ανεπτυγμένη κοινωνία οφείλει να προστατεύει τις καθαρόαιμες φυλές των ζώων συντροφιάς, όπως οφείλει να προστατεύει και τα άγρια είδη ζώων. Για τη διατήρηση των καθαρόαιμων φυλών δεν αρκεί η επαγγελματική εκτροφή τους. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να εξασθενήσουν και να εκλείψουν οι καθαρόαιμες φυλές στη χώρα μας και ακόμα μεγαλύτερος να εξαφανιστούν οι Ελληνικές καθαρόαιμες φυλές. Θεωρώ ότι οι νομοθέτες πρέπει να συμβουλευτούν ειδικούς επιστήμονες και ακαδημαϊκούς για το θέμα αυτό. Το να μην προστατεύεις τις Ελληνικές καθαρόαιμες φυλές ζώων ως μέρος της πολιτισμικής σου κληρονομιάς, είναι έγκλημα αντίστοιχο με την καταστροφή αρχαιοτήτων… ίσως και μεγαλύτερο. Συνοψίζοντας, με δεδομένο το γεγονός που αναφέρω στην πρώτη παράγραφο, ότι η στείρωση καταπατά μία βασική Ελευθερία των ζώων, πιστεύω ότι πρέπει να δοθεί τουλάχιστον η ευκαιρία στα δεσποζόμενα ζώα συντροφιάς υπεύθυνων ιδιοκτητών, να έχουν μία φυσιολογική ζωή απολαμβάνοντας και τις πέντε Ελευθερίες τους, μιας και δεν αποτελούν μέρος του προβλήματος. Η Πολιτεία θα πρέπει πρώτα να κάνει το καθήκον της γιατί μέχρι σήμερα έχει κάνει πολύ λίγα και είναι αυτή υπεύθυνη για την διόγκωση του προβλήματος του αριθμού των αδέσποτων ζώων στην Ελλάδα.