Αρχική Αναμόρφωση συστήματος προσλήψεων και καθολική υπαγωγή τους στον πλήρη έλεγχο του ΑΣΕΠΆρθρο 4 Επαναρυθμίσεις για τη μοριοδότηση υποψηφίωνΣχόλιο του χρήστη Κωνσταντίνος | 15 Νοεμβρίου 2009, 01:40
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κωνσταντίνος' | 15 Νοεμβρίου 2009, 01:40

    Ζούμε σε μια χώρα όπου οι παγκόσμιες πρωτοτυπίες είναι γεγονός. Αυτό το νομοσχέδιο λοιπόν παρέχει αρκετές από αυτές. Αναλυτικότερα: (α) Κατάργηση συνάφειας μεταπτυχιακού ή διδακτορικού τίτλου με το αντικείμενο της θέσης. Οι φωστήρες που αποφάσισαν την τροποποίηση της προηγούμενης διάταξης πιθανότατα δεν έχουν αντιληφθεί ότι εκτος του Ελληνικού μικρόκοσμου, η απόκτηση μεταπτυχιακού σε χώρες του εξωτερικού, άσχετου με το αντικείμενο του βασικού τίτλου (ενδεχομένως σε ευκολότερο θέμα) είναι συνήθης και εφικτή. Συνεπώς, με την επιλογή τους αυτή ενδεχομένως πριμοδοτούν όλους όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα να μετακομίσουν στο εξωτερικό για την λήψη κάποιου τίτλου. Πέρα όμως από αυτή την παρατήρηση, πώς είναι δυνατόν να είναι ισοδύναμη η εξειδίκευση σε ένα αντικείμενο με τη οποιαδήποτε άλλη ΑΣΧΕΤΗ εξειδίκευση; (β) Μη συνυπολογισμός περισσότερων του ενός τίτλων: Οι ίδιοι φωστήρες (ή μήπως μαθητευόμενοι μάγοι) θεωρούν ότι πληθώρα συμπολιτών μας διαθέτουν ή μπορούν να αποκτήσουν περισσότερα του ενός μεταπτυχιακά ώστε να έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες πρόσληψης στο δημόσιο τομέα. Το αν είναι αυτή η υφιστάμενη κατάσταση (που δεν είναι) μπορούν να το διαπιστώσουν με μια απλή στατιστική ανάλυση πρόσφατων διαγωνισμών. Το αν θα ωθηθεί στο μέλλον μερίδα των υποψήφιων δημόσιων υπαλλήλων σε δεύτερο μεταπτυχιακό τίτλο (όχι διδακτορικό), μπορεί να είναι γεγονός, πλην όμως αναρωτιέμαι αν τελικά υπάρχουν τόσες θέσεις μεταπτυχιακών προγραμμάτων ώστε να τους δοθεί η ευκαιρία. Ας είμαστε ρεαλιστές λοιπόν. Αν κάποιος είχε την υπομονή, τη μαγκιά, το χρόνο και τη διάθεση να υποστεί το χρηματικό κόστος για να αποκτήσει δεύτερο μεταπτυχιακό τίτλο, πρέπει να αμοιφθεί. Αρκετά με την ισοπέδωση προς όφελος του μετρίου. Θα κάνω και ένα σχόλιο απαντώντας σε όσους θεωρούν ότι οι μεταπτυχιακές σπουδές είναι προνόμιο ολίγων ευκατάστατων, ισχυρών κλπ. Ο θυμόσοφος λαός λέει "όσα δεν φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρι...". Ας μάθουμε να σεβόμαστε τον κόπο και τον αγώνα των άλλων και ας πάψουμε να κρύβουμε τη μετριότητα ή την τεμπελιά μας πίσω από αστείες δικαιολογίες. Δεν είναι δυνατόν αυτή η χώρα να χαμηλώνει συνεχώς τον πύχη υπέρ των χειρότερων - οι οποίοι κατά κανόνα δυστυχώς δεν είναι και οι ασθενέστεροι αλλά οι πιο ανίκανοι. Τα παραπάνω το λέει ο γράφων, ο οποίος υπήρξε αριστούχος φοιτητής, διαθέτει μεταπτυχιακό (από πανεπιστήμιο των ΗΠΑ) και διδακτορικό τίτλο, εργάζεται παράλληλα στο ελεύθερο επάγγελμα εδώ και μια δεκαετία και ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΘΕΣΗ Ή ΔΙΑΘΕΣΗ να προσληφθεί ως υπάλληλος στο δημόσιο τομέα. Απλά επιθυμώ στις συναλλαγές μου και στη συνεργασία μου με το δημόσιο τομέα (για τη λειτουργία του οποίου φορολογούμαι βαρέως), να έχω απέναντι μου τους κατά το δυνατόν καλύτερα κατηρτισμένους υπαλλήλους.