Αρχική Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς - Πρόγραμμα ‘‘ΆΡΓΟΣ’’Άρθρο 1 Σκοπός – ΑντικείμενοΣχόλιο του χρήστη Μαρία Γκινάλα | 18 Μαΐου 2021, 20:05
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μαρία Γκινάλα' | 18 Μαΐου 2021, 20:05

    Εκ μέρους της «Ομάδας Μελέτης και Μέριμνας για την Αλωπεκίδα» (Ο.Μ.Μ.Α.) δηλώνουμε ότι το Σ/Ν είναι ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ και αντίθετο με την ευζωία των ζώων, τις ελευθερίες ανθρώπων και ζώων και ζητούμε την άμεση απόσυρσή του. Γνωμοδότηση σχετικά με το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου «για τα ζώα συντροφιάς» του Δημητρίου Μπελαντή, Δικηγόρου παρ’ Αρείω Πάγω (ΑΜ ΔΣΑ 13652), Διδάκτορος Νομικής ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: 1.3. Υποχρεωτική στείρωση δεσποζομένων και αδεσπότων σκύλων 1.3.1. Γενική τοποθέτηση Σύμφωνα με τον ισχύοντα ν. 4039/2012, άρθρο 5 πρ. 1 στ. ζ) : (ο ιδιοκτήτης των δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς) υποχρεούται να μεριμνά για τη στείρωσή τους, εφόσον δεν επιθυμεί τη διατήρηση των νεογέννητων ζώων ή δεν μπορεί να τα διαθέσει σε νέους ιδιοκτήτες, Η παραπάνω διάταξη παρέχει την ευχέρεια και το δικαίωμα στον ιδιοκτήτη του δεσποζόμενου ζώου να μην στειρώσει αυτό εφόσον επιθυμεί την αναπαραγωγή του και την γέννηση και διατήρηση νεογέννητων ζώων από αυτό. Με δεδομένο το πρόβλημα της γέννησης ζώων που δεν μπορεί ο ιδιοκτήτης να φροντίσει και το θλιβερό διαδεδομένο φαινόμενο της μαζικής εγκατάλειψης ζώων, θα μπορούσε να τεθεί ένα μέγιστο όριο στην αναπαραγωγή των δεσποζόμενων ζώων. Ενδεικτικά, ο υφιστάμενος νόμος ν. 4039/2012 προβλέπει στο άρθρο 6 αυτού: παρ 1……… Για κάθε θηλυκό ζώο αναπαραγωγής τηρούνται μητρώα. Θηλυκοί σκύλοι αναπαραγωγής δεν γονιμοποιούνται πριν από το δεύτερο οιστρικό κύκλο και σε καμία περίπτωση πριν από την παρέλευση εννέα μηνών από τον τελευταίο τοκετό. Επίσης απαγορεύεται η αναπαραγωγή μετά το 9ο έτος της ηλικίας του ζώου. Όπως τροποποιήθηκε με την παρ.4 Άρθρο 46 ΝΟΜΟΣ 4235/2014 με ισχύ την 11/2/2014 Δες την εξέλιξη της παραγράφου Παρ. 2. Δεν επιτρέπεται να επιλέγονται για αναπαραγωγή ζώα συντροφιάς, που τα ανατομικά και φυσιολογικά χαρακτηριστικά ή τα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς τους μπορεί, ανάλογα με το είδος και τη φυλή, να αποδειχθούν βλαβερά για την υγεία και ευζωία του θηλυκού αναπαραγωγικού ζώου συντροφιάς και των απογόνων του. Ο προσδιορισμός των βλαβερών χαρακτηριστικών γίνεται με απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Όμως, το παρόν σχέδιο νόμου οδηγεί στην υποχρεωτική στείρωση όλων των δεσποζομένων ζώων, ανεξάρτητα από την βούληση του ιδιώτη ιδιοκτήτη τους. Κατά την διάταξη του άρθρου 5 παρ. 1 στοιχείο α) ο ιδιοκτήτης του ζώου υποχρεούται: Με την επιφύλαξη της παρ. 2 του άρθρου 6, να στειρώσει το δεσποζόμενο ζώο συντροφιάς του, εφόσον είναι σκύλος ή γάτα, εντός έξι (6) μηνών από την απόκτησή του εφόσον το ζώο είναι άνω του ενός (1) έτους. Σε περίπτωση απόκτησης ζώου κάτω του ενός (1) έτους, η στείρωση λαμβάνει χώρα μέσα στους έξι (6) πρώτους μήνες από τη συμπλήρωση του πρώτου (1ου) έτους. H προθεσμία των προηγούμενων εδαφίων μπορεί να διαφοροποιείται ανάλογα με τη φυλή του ζώου και άλλα ειδικά χαρακτηριστικά του, μετά από εμπεριστατωμένη γνωμάτευση κτηνιάτρου. Κατ’ εξαίρεση, η στείρωση δεν είναι υποχρεωτική για υπερήλικα και ασθενή ζώα μετά από εμπεριστατωμένη γνωμάτευση κτηνιάτρου. Μάλιστα, ο παραβάτης τιμωρείται με την δρακόντεια διοικητική ποινή (πρόστιμο) των 1.000 ευρώ. Προφανώς, η εξαίρεση του άρθρου 6 παρ. 2 αφορά τους πιστοποιημένους εκτροφείς ζώων και μόνο, δηλαδή τους εμπόρους ζώων. Η ρύθμιση αυτή του σχεδίου νόμου είναι εξαιρετικά χειρότερη για την ευζωία των ζώων τόσο από τον υφιστάμενο νόμο όσο και από το προηγούμενο σχέδιο νόμου που είχε κυκλοφορήσει. Σύμφωνα με την προγενέστερη μορφή του σχεδίου νόμου οριζόταν ότι : Άρθρο 5 - Εκτροφή, αναπαραγωγή και εμπορία ζώων συντροφιάς 1. Οι επιχειρήσεις εκτροφής, αναπαραγωγής και εμπορίας ζώων συντροφιάς ιδρύονται και λειτουργούν σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3 του ν.4711/2020 (ΦΕΚ Α 145) και οφείλουν να διαθέτουν κατάλληλο ενδιαίτημα, να συμμορφώνονται με τους όρους που προβλέπονται στο π.δ. 184/1996, καθώς και τις διατάξεις του ν. 604/1977 και του π.δ. 463/1978, και να τηρούν όλους τους κανόνες ευζωίας, ασφάλειας και παροχής κατάλληλης κτηνιατρικής περίθαλψης. 2. Από την ανωτέρω διαδικασία έγκρισης εξαιρούνται αποκλειστικά και μόνο: α) οι ερασιτέχνες εκτροφείς, οι οποίοι λαμβάνουν άδεια από την Επιτροπή του άρθρου 2 παρ. 7 του παρόντος, β) οι ιδιοκτήτες ζώων που θέλουν να αναπαράξουν μία φορά το ζώο συντροφιάς σε όλη τη ζωή του και οι οποίοι για το σκοπό αυτό λαμβάνουν άδεια από την Επιτροπή του άρθρου 2 παρ. 7 του παρόντος. Η αίτηση για τη λήψη άδειας, αυτής της κατηγορίας, θα πρέπει να έχει υποβληθεί από τον ιδιοκτήτη το αργότερο εντός προθεσμίας 6 μηνών από την ισχύ του παρόντος. Για ιδιοκτήτες που αποκτούν ζώο συντροφιάς, μετά την ισχύ του παρόντος, η αίτηση υποβάλλεται εντός 3 μηνών από την απόκτηση του ζώου, υπό τον όρο ότι το ζώο δεν έχει συμπληρώσει το 3ο έτος της ηλικίας του. Ειδικά σε περίπτωση απόκτησης ζώου κάτω του έτους, η αίτηση θα πρέπει να έχει υποβληθεί εντός 3 μηνών από τη συμπλήρωση του 1ου έτους ζωής του. Οι εκτρεφόμενοι, αναπαραγόμενοι ή οι προς πώληση σκύλοι και γάτες διαθέτουν ενημερωμένο ηλεκτρονικό βιβλιάριο υγείας ή διαβατήριο, σημαίνονται υποχρεωτικά και καταχωρίζονται στο ΕΜΣΖ. Πέραν των ανωτέρω προϋποθέσεων, η άδεια σε ιδιώτη που ενδιαφέρεται να αναπαράξει το ζώο συντροφιάς του μία φορά δεν χορηγείται αν ο ιδιοκτήτης του δεν έχει δηλώσει στην Επιτροπή του άρθρου 2 παρ. 7, φυσικά πρόσωπα που θα υιοθετήσουν 6 έως 8 νεογέννητα ζώα και με ανώτατο αριθμό έως 3 νεογέννητα ανά φυσικό πρόσωπο, στα οποία μπορεί να περιλαμβάνεται και ο ίδιος, υπογράφοντας επίσης και υπεύθυνη δήλωση ότι μπορεί να ανταποκριθεί στα έξοδα της γέννας και φροντίδας των ζώων μέχρι την υιοθεσία τους. Τα φυσικά πρόσωπα που δηλώνονται δεν θα πρέπει να έχουν δηλωθεί προς υιοθεσία για περισσότερες από δύο αιτήσεις. Εντός έξι μηνών από την αναπαραγωγή ζώου συντροφιάς, για το οποίο ελήφθη η άδεια του παρόντος, το θηλυκό ζώο στειρώνεται και ενημερώνεται αντιστοίχως το ΕΜΖΣ. 3. Κάθε άλλη περίπτωση εκτροφής, αναπαραγωγής, πώλησης, δωρεάν διάθεσης ζώου από ιδιώτη ιδιοκτήτη, πλην των εγκεκριμένων και αδειοδοτημένων κατά τα ανωτέρω, θεωρείται παράνομη εκτροφή και υπόκειται σε κυρώσεις. 4. Για κάθε θηλυκό ζώο αναπαραγωγής ο επαγγελματίας και ο ερασιτέχνης εκτροφέας τηρεί αρχείο, σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στον Εκτελεστικό Κανονισμό της ΕΕ 2019/2035. Τα θηλυκά ζώα αναπαραγωγής πρέπει να είναι δηλωμένα στο ΕΜΖΣ με την ένδειξη αναπαραγωγικό ζώο. 5. Θηλυκοί σκύλοι αναπαραγωγής δεν γονιμοποιούνται πριν από το δεύτερο οιστρικό κύκλο και σε καμία περίπτωση πριν από την παρέλευση εννέα μηνών από τον τελευταίο τοκετό. 6. Η αναπαραγωγή μετά το 9ο έτος της ηλικίας του ζώου, καθώς και η αναπαραγωγή του ίδιου ζώου περισσότερες από 6 φορές σε όλη τη ζωή του απαγορεύεται. 7. Δεν επιτρέπεται να επιλέγονται για αναπαραγωγή ζώα συντροφιάς, που τα ανατομικά και φυσιολογικά χαρακτηριστικά ή τα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς τους μπορεί, ανάλογα με το είδος και τη φυλή, να αποδειχθούν βλαβερά για την υγεία και ευζωία του θηλυκού αναπαραγωγικού ζώου συντροφιάς και των απογόνων του. Ο προσδιορισμός των βλαβερών χαρακτηριστικών γίνεται με απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. 8. Δεν επιτρέπεται η αναπαραγωγή γεννητόρων που έχουν πρώτου βαθμού συγγένεια. 9. Απαγορεύεται: α) η πώληση σκύλων και γατών σε υπαίθριους δημόσιους χώρους, συμπεριλαμβανόμενων των υπαίθριων αγορών, β) η πώληση ζώων συντροφιάς με ηλικία μικρότερη των οκτώ (8) εβδομάδων, γ) η εισαγωγή και εμπορία σκύλων που είναι ακρωτηριασμένοι, δ) η αναπαραγωγή σκύλων που είναι ακρωτηριασμένοι, ε) η πώληση και η έκθεση σκύλων και γάτων από καταστήματα πώλησης ειδών ζώων συντροφιάς (pet shops). 10. Απαγορεύονται οι διαδικτυακές, έντυπες, ή άλλες αγγελίες «για ζευγάρωμα» ζώων συντροφιάς. 11. Αγγελίες για πώληση ή υιοθεσία ζώων συντροφιάς σε έντυπα, φυλλάδια, τοιχοκολλήσεις ή σε ιστοσελίδες επιτρέπονται μόνο από τα πρόσωπα που αναφέρονται στις παρ. 1 και 2 α και β του παρόντος άρθρου, με υποχρεωτική αναφορά του αριθμού σήμανσης και του αριθμού έγκρισης του εγκεκριμένου εκτροφέα ή αδειοδοτημένου ερασιτέχνη ή ιδιώτη που θέλει να αναπαράξει το ζώο συντροφιάς του μία φορά σε όλη τη ζωή του. Ειδικώς για αδέσποτα ζώα επιτρέπεται η δημοσίευση αγγελίας εφόσον συνοδεύεται από τον υπερσύνδεσμο της υιοθεσίας που έχει αναρτηθεί στην Πανελλήνια Πλατφόρμα Υιοθεσιών. 12. Απαγορεύεται να εισάγονται στην Ελλάδα ζώα συντροφιάς που δεν έχουν ηλεκτρονική σήμανση. Τα στοιχεία σήμανσης των εισαγόμενων ζώων (κωδικός σήμανσης και όνομα εισαγωγέα), από χώρες εκτός Ε.Ε. καταγράφονται στα σημεία εισόδου στην Ελλάδα και ενημερώνεται απευθείας το ΕΜΖΣ. 13. Κατά την πώληση ενός ζώου, υπογράφεται η «Δήλωση Αγοράς ζώου από νέο ιδιοκτήτη», μεταξύ του πωλητή και του αγοραστή-νέου ιδιοκτήτη, σύμφωνα με το υπόδειγμα «Δήλωση Αγοράς ζώου» του Παραρτήματος Χ. Όριζε δηλαδή η προηγούμενη μορφή του σχεδίου νόμου ότι ο ιδιώτης μπορούσε να αναπαράξει το θηλυκό ζώο ως μια (1) φορά στην ζωή του και ο έμπορος-εκτροφέας έως έξι (6) φορές. Ακόμη και έτσι, και παρά την προφανή δυσανάλογη εύνοια υπέρ του εμπόρου-εκτροφέα, έδινε μια δυνατότητα στον ιδιοκτήτη να αναπαράξει το θηλυκό ζώο του για μια φορά στην ζωή του, και, άρα, ως εκ τούτου και στο αρσενικό ζώο σε αυτό. Η μετάβαση σε ένα δίκαιο υποχρεωτικής στείρωσης των δεσποζόμενων ζώων, ακόμη και αν γίνεται τυχόν επίκληση λόγων υγείας ή ασφάλειας των ζώων ή άλλων λόγων, στην πραγματικότητα προσβάλλει και την αρχή της ευζωίας και «αξιοπρεπούς διαβίωσης» των ζώων αλλά και τις απαριθμούμενες πέντε ελευθερίες που καθορίζουν την ευζωία του ζώου.. -προσβάλλει, και μάλιστα υποχρεωτικά, την δυνατότητα των ζώων να έχουν γενετήσια ζωή και ευχαρίστηση και να αναπαράγονται. Που είναι βασική εκδήλωση της έμβιας και φυσικής ζωικής ύπαρξής και δραστηριότητάς τους.. -προσβάλλει την σωματική τους ακεραιότητα, καθώς η στείρωση/ευνουχισμός του ζώου σημαίνει τον ακρωτηριασμό του και μάλιστα αναγκαστικά δια της βίας-δεδομένου ότι η στείρωση του ζώου συνεπάγεται την αδυναμία του στο εξής να έχει γενετήσια ζωή. Επίσης, όπως παρατηρούν οι κτηνίατροι, η διαπίστωση στα θηλυκά ζώα από τον κτηνίατρο αν είναι στειρωμένα ή όχι, δηλαδή αν έχουν εσωτερικά γεννητικά όργανα, συνεπάγεται και πρόσθετη διαπιστωτική χειρουργική επέμβαση στο ζώο, επίσης επώδυνη για το ζώο.. -είναι επώδυνη επέμβαση, σε κάθε περίπτωση, και εν όψει της περιόδου ανάρρωσης του ζώου. -προσβάλλει το ίδιο το δικαίωμα του ιδιοκτήτη ζώου να αναπαράγει το ζώο του, το οποίο ιδίως στην ύπαιθρο, όπου οι σκύλοι είναι και ζώα εργασίας, συνδέεται όχι μόνο με συναισθηματικούς λόγους αλλά και με την οικονομική-επαγγελματική, κυρίως αγροτική, δραστηριότητα του ιδιοκτήτη (φύλαξη οικίας, φύλαξη κοπαδιών). Δικαίωμα που αντιστοιχεί κυρίως στο 5 παρ. 1 Σ-αναλυτικά στο οικείο κεφάλαιο. -είναι αντίθετη στην γενική τάση της κοινωνίας να ενισχύουμε και όχι να δυσχεραίνουμε την ευζωία των ζώων και μάλιστα να μην τα αντιμετωπίζουμε μόνο ως μέσο για τις δικές μας ανάγκες ή ως οχήματα της ευχαρίστησής μας και μόνο.. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι Κτηνιατρικοί Σύλλογοι της χώρας τάσσονται κατά της υποχρεωτικής στείρωσης των δεσποζόμενων ζώων, τα οποία τυγχάνουν κτηνιατρικής μέριμνας και ελέγχου1. Πρόσφατα δε, ο Πανελλήνιος Κτηνιατρικός Σύλλογος δήλωσε την δημόσια διαφοροποίησή του στο θέμα «υποχρεωτική στείρωση ζώων συντροφιάς» ως εξής: «Κατόπιν συνεδρίασης της Δ.Ε. του Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου στις 12/5/21, μελετώντας το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου και αναγνωρίζοντας σημεία στα οποία έχουν ενσωματωθεί θέσεις που υποβλήθηκαν γραπτά από τον Πανελλήνιο Κτηνιατρικό Σύλλογο στο Υπουργείο Εσωτερικών, θεωρούμε ότι υπάρχουν ακόμα αρχές και άρθρα επί του νόμου με τα οποία διαφωνούμε ριζικά. Συνεχίζουμε με δυναμικές παρεμβάσεις να διεκδικούμε τις θέσεις μας Πιο συγκεκριμένα: • Λέμε όχι στην υποχρεωτική στείρωση των ζώων συντροφιάς • Ζητάμε την εφαρμογή του ηλεκτρονικού βιβλιαρίου με δήλωση των στοιχείων εκείνων που αφορούν τη διασφάλιση της Δημόσιας Υγείας (εμβολιασμός για τη λύσσα, διάγνωση λεϊσμανίασης και λεπτοσπείρωσης) • Απατούμε όλες οι χρηματοδοτήσεις να αφορούν αποκλειστικά τους Δήμους με διαφανή τρόπο, έλεγχο, αξιολόγηση του έργου τους και βασική υποχρέωσή τους την ίδρυση δημοτικών κτηνιατρείων και την πρόσληψη κτηνιάτρων. Όχι στη χρηματοδότηση των Μ.Κ.Ο, φιλοζωικών σωματείων και οποιουδήποτε ιδιωτικού φορέα. • Η δωρεάν σήμανση ζώων συντροφιάς να αφορά αποκλειστικά τους πολίτες που είναι εγγεγραμμένοι στα μητρώα κοινωνικά αδυνάτων των Δήμων ή του ΟΠΕΚΑ. Πρόγραμμα δράσεων για την προώθηση των θέσεων του Π.Κ.Σ.   1. Έκδοση δελτίου τύπου με τις θέσεις του Π.Κ.Σ. 2. Παραγωγή ενημερωτικού video-spot με σκοπό την ενημέρωση των πολιτών για τον κοινωνικό χαρακτήρα των θέσεών μας 3. Απεργία στις 20/5, ημέρα λήξης της δημόσιας διαβούλευσης 4. Συνέντευξη τύπου σε συνεργασία με τους υπόλοιπους κτηνιατρικούς φορείς 5. Προτρέπουμε τους συναδέλφους να συμμετέχουν στην ηλεκτρονική διαβούλευση, στηρίζοντας και καταθέτοντας τις θέσεις του Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου (http://www.opengov.gr/ypes/?p=7919)». Ομοίως και Πανεπιστημιακά Τμήματα Κτηνιατρικής, όπως ιδίως το Κτηνιατρικό Τμήμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, έχουν ταχθεί ρητώς με δημόσια ανακοίνωσή τους κατά της πρόβλεψης για υποχρεωτική στείρωση των δεσποζομένων ζώων.   Διαφορετικά ίσως τίθεται το για τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς, όπου υπάρχουν ζητήματα αρρώστιας, οικολογικών ισορροπιών κ.λπ. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι στις πόλεις το ζήτημα δεν έχει εξαιρετικά μεγάλη πρακτική αξία, αφού οι σκύλοι και οι γάτες που είναι δεσποζόμενα ζώα συνήθως στειρώνονται με πρωτοβουλία των ιδιοκτητών τους, κατά υπόδειξη των κτηνιάτρων. Αλλά στην ύπαιθρο όπου τα ζώα αυτά ιδίως οι σκύλοι, καλύπτουν και πρακτικά καθήκοντα και εργασίες το ζήτημα είναι τελείως διαφορετικό. 1.3.2. Το δίκαιο ζώων της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (Tierschutzgesetz, άρθρο 6) Σύμφωνα με το άρθρο 20Α του γερμανικού συντάγματος (Grundgesetz) ισχύουν τα ακόλουθα: «Το κράτος προστατεύει, χάριν και των επομένων γενεών, τις φυσικές βιοτικές βάσεις και τα ζώα, στα πλαίσια της ισχύουσας συνταγματικής τάξης, δια της νομοθεσίας, και στα πλαίσια του νόμου και του δικαίου και δια μέτρων της εκτελεστικής κι της δικαστικής εξουσίας». Σύμφωνα με το ισχύον για τα ζώα νομοθετικό πλαίσιο στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (Νόμος για την προστασία των ζώων, Tierschutzgesetz), απαγορεύεται η αφαίρεση οργάνων από τα ζώα, ολικώς ή μερικώς. Στα πλαίσια αυτής της γενικής απαγόρευσης, απαγορεύεται και η ολική στείρωση ενός ζώου, εκτός από τις περιπτώσεις όπου α) κρίνεται αναγκαία ιατρικά για την προστασία της υγείας και ακεραιότητας του ζώου σε συγκεκριμένη περίπτωση ή β) κρίνεται αναγκαία για την αποτροπή ενός ανεξέλεγκτα μεγάλου πολλαπλασιασμού, πάλι κατά περίπτωση-2. Όπως, για παράδειγμα, όταν ένας γάτος έχει ήδη γονιμοποιήσει πάρα πολλές γάτες. Εξαίρεση ισχύει στο γερμανικό δίκαιο για τις αδέσποτες γάτες. Επίσης, σε ορισμένες περιπτώσεις η νομοθεσία των κρατιδίων (Länder) επιτρέπεται να παρεκκλίνει από την ομοσπονδιακή ρύθμιση. Σύμφωνα με το άρθρο 6 του γερμανικού νόμου για τα ζώα : 1) Verboten ist das vollständige oder teilweise Amputieren von Körperteilen oder das vollständige oder teilweise Entnehmen oder Zerstören von Organen oder Geweben eines Wirbeltieres. Das Verbot gilt nicht, wenn 1. der Eingriff im Einzelfall a) nach tierärztlicher Indikation geboten ist oder b) bei jagdlich zu führenden Hunden für die vorgesehene Nutzung des Tieres unerläßlich ist und tierärztliche Bedenken nicht entgegenstehen, 1a. eine nach artenschutzrechtlichen Vorschriften vorgeschriebene Kennzeichnung vorgenommen wird, 1b. eine Kennzeichnung von Pferden durch Schenkelbrand vorgenommen wird, 2. ein Fall des § 5 Abs. 3 Nr. 1 oder 7 vorliegt, 2a. unter acht Tage alte männliche Schweine kastriert werden, 3. ein Fall des § 5 Abs. 3 Nr. 2 bis 6 vorliegt und der Eingriff im Einzelfall für die vorgesehene Nutzung des Tieres zu dessen Schutz oder zum Schutz anderer Tiere unerläßlich ist, 4. das vollständige oder teilweise Entnehmen von Organen oder Geweben erforderlich ist, um zu anderen als zu wissenschaftlichen Zwecken die Organe oder Gewebe zu transplantieren, Kulturen anzulegen oder isolierte Organe, Gewebe oder Zellen zu untersuchen, 5. zur Verhinderung der unkontrollierten Fortpflanzung oder - soweit tierärztliche Bedenken nicht entgegenstehen - zur weiteren Nutzung oder Haltung des Tieres eine Unfruchtbarmachung vorgenommen wird. Eingriffe nach Satz 2 Nummer 1 und 5 sind durch einen Tierarzt vorzunehmen; im Falle eine…… Προκύπτει δηλαδή ότι η ολική ή μερική αφαίρεση οργάνων από τα ζώα (περιλαμβανομένων και των ζώων συντροφιάς), όπου σαφώς υπάγεται και η στείρωση/ευνουχισμός3, απαγορεύεται ως μορφή ακρωτηριασμού του ζώου (“Amputation”) πλην των περιπτώσεων α) όπου αυτό επιβάλλεται κατ’ εξαίρεση σύμφωνα με την κτηνιατρική παρακολούθηση του ζώου και χάριν της υγείας του ή β) επιβάλλεται για να μην υπάρξει ανεξέλεγκτη ποσοτικά αναπαραγωγή του ζώου. Πλην αυτών των εξαιρέσεων, η στείρωση του ζώου απαγορεύεται και συνιστά ποινικό αδίκημα σε βάρος του ιδιοκτήτη του. Ουσιαστικά τα ίδια ισχύουν και στην περίπτωση ορισμένων άλλων χωρών, όπως η Νορβηγία. Επίσης, η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προστασία των ζώων συντροφιάς, η οποία υπογράφηκε από την Ελλάδα το 1987 και αρχικά ενσωματώθηκε στον ν. 2017/1992, απαγορεύει επεμβάσεις του ιδιοκτήτη του ζώου που αλλάζουν την εξωτερική του εμφάνιση υπό την εξαίρεση της αφαίρεσης μελών ή οργάνων του ζώου για θεραπευτικούς σκοπούς4. Και ναι μεν ο νεότερος νόμος και ισχύων 4039/2012 αναφέρει στο άρθρο 16 στ. αβ) ότι η στείρωση και κάθε άλλη κτηνιατρική πράξη με θεραπευτικό σκοπό δεν οδηγεί ή δεν ταυτίζεται με τον ακρωτηριασμό του ζώου αλλά αυτό αποτελεί ερμηνεία της σύμβασης από τον Έλληνα νομοθέτη και δεν αντιστοιχεί στο ίδιο το γράμμα της σύμβασης, ιδίως μάλιστα που η στείρωση δεν εφαρμόζεται κατά περίπτωση και με την συναίνεση του ιδιοκτήτη του ζώου αλλά ως γενικός υποχρεωτικός κανόνας, που μάλιστα δεν λαμβάνει καν το ενδεχόμενο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις η στείρωση να βλάπτει την υγεία του ζώου. Εάν ο παραπάνω συλλογισμός ισχύει, είναι πολύ πιθανό να αντίκειται η υποχρεωτική στείρωση στην ως άνω Σύμβαση, η οποία από την κύρωσή της λαμβάνει υπερνομοθετική τυπική ισχύ και το περιεχόμενό της δεν μπορεί να τροποποιηθεί με κοινό νόμο. 1.3.3. Υποχρεωτική στείρωση δεσποζομένων ζώων και ζητήματα βιοηθικής Ανεξαρτήτως πάντως από τις αλλοδαπές και διεθνείς ρυθμίσεις για την προστασία των ζώων, η επιβολή υποχρεωτικής στείρωσης αδιακρίτως για τα δεσποζόμενα και αδέσποτα ζώα (στην τελευταία περίπτωση είναι μεν κατανοητό ότι χρειάζεται μια πολιτική αντιμετώπισης του υπερπληθυσμού αδεσπότων ζώων, καθώς αυτά δεν έχουν και την τόσο συστηματική κτηνιατρική παρακολούθηση που έχουν τα δεσποζόμενα, αλλά θα μπορούσε ίσως η διάταξη να είναι πιο ελαστική) δημιουργεί σοβαρά ζητήματα βιοηθικής, αφού η τόσο γενικευμένη διακοπή της βιολογικής αναπαραγωγής ενός ή πολλών ζωικών ειδών, με μοναδική εξαίρεση την αναπαραγωγή χάριν του οικονομικού ή εμπορικού κέρδους δημιουργεί πολύ σοβαρά προβλήματα: Ελλειπτικά και συνοπτικά, θέτουμε εδώ ορισμένα από αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα: Γιατί να είναι στην ευχέρεια του ανθρώπινου είδους να προκαλέσει μια ευγονική αναπαραγωγή των ζώων συντροφιάς και γενικότερα άλλων ζωικών ειδών και μάλιστα όχι με επιστημονικά αλλά καθαρά με κερδοσκοπικά κριτήρια; Γιατί να είναι στην ευχέρεια του ανθρώπινου είδους να οδηγεί την αναπαραγωγή άλλων ζωικών ειδών σε βιομηχανική κλίμακα και μόνο; Και αν αυτό ήδη ισχύει ήδη-και μάλιστα σε τρομακτική ποσότητα και τρόπο- για τα ζώα που προορίζονται για την ανθρώπινη διατροφή και κατανάλωση, γιατί αυτό να επεκταθεί με πρόσχημα την προστασία των ζώων συντροφιάς και στα ζώα συντροφιάς, με τα οποία ο άνθρωπος έχει μια συμβίωση και συνοίκηση εδώ και χιλιάδες χρόνια; Γιατί να είναι στην ευχέρεια της «βιομηχανίας ζώων» να καθορίσει ποιες κατηγορίες ή φυλές ζώων θα αναπαραχθούν και ποιες όχι; Θα αντιπαρατεθεί εδώ ότι αυτό δεν θα το καθορίσει μόνη της η ίδια η βιομηχανία ζώων αλλά η προσφορά και η ζήτηση από τους ενδιαφερόμενους να αποκτήσουν ζώο. συντροφιάς. Πέραν του ότι όλοι οι σύγχρονοι μεγάλοι μονοπωλιακοί κλάδοι δια της διαφήμισης μέσω διαδικτύου επικαθορίζουν σοβαρά την ταυτότητα και την ποσότητα της ζήτησης, είναι σωστό τόσο σοβαρά ζητήματα όσο το ποια είδη ζώων θα αναπαραχθούν και ποια όχι να καθορίζονται με βάση τα κριτήρια της βιομηχανίας ζώων και της σχετικής αγοράς που υπάρχει; Όπως θα εξηγηθεί παρακάτω, η ύπαρξη αρχαιοτάτων αυτοχθόνων φυλών ζώων στην Ελλάδα όπως οι Αλωπεκίδες, που υπάρχουν κυρίως στον αγροτικό χώρο, και έχουν ιδιαίτερο τρόπο διαβίωσης, καθώς και άλλων αυτοχθόνων φυλών που δεν αναπαράγονται δια της «βιομηχανίας ζώων», θα τεθεί ουσιαστικά σε πλήρη άρση, εξαφάνιση και βιολογικό αφανισμό με στοιχεία γενοκτονίας των ζώων (χρησιμοποιούμε προφανώς τον όρο κατ’ αναλογίαν της «γενοκτονίας ανθρώπων» (genocide, Genozid), όπως τίθεται από το Διεθνές Δίκαιο και την Συνθήκη της Γενεύης του 1949). Σχετικός προβληματισμός έχει αναπτυχθεί στα πλαίσια της φιλοζωικής κοινότητας ανθρώπων στην Ελλάδα. Παραπέμπουμε εδώ σε σχετικό πρόσφατο άρθρο (5). (συνεχίζεται) https://greatdanegnosis.wixsite.com/alopekis