Αρχική Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς - Πρόγραμμα ‘‘ΆΡΓΟΣ’’Άρθρο 7 Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμωνΣχόλιο του χρήστη Δήμητρα Τζιογκίδου | 18 Μαΐου 2021, 23:43
Υπουργείο Εσωτερικών Σταδίου 27, Αθήνα 10183 Τηλ.:2131364000, Email: info@ypes.gr email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@ypes.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Tάσσομαι υπέρ των θέσεων του φιλοζωικού σωματείου Αδέσποτοι Εθελοντές Λάρισας. Παρ. 1: Να προστεθεί η “επανένταξη” Παρ. 2: Στο Νομοσχέδιο αναφέρεται «Ο Δήμος δύναται να συνεργάζεται […] με φιλοζωικά σωματεία». Θα έπρεπε να είναι ο Δήμος «οφείλει» να συνεργάζεται. Επίσης, για ποιο λόγο απαγορεύεται η συνεργασία ενός φιλοζωικού με το Δήμο αν δεν υπάρχει καταφύγιο ζώων συντροφιάς; Για ένα σωματείο που αποτελείται από εθελοντές, τα έξοδα κατασκευής και συντήρησης ενός καταφυγίου, είναι ανυπέρβλητα και μάλιστα λύνουν μόνο ένα μέρος του προβλήματος, αφού γάτες, κουτάβια, μωρά γατάκια, φοβικά κλπ., πάλι θα πρέπει να φιλοξενούνται στα σπίτια εθελοντών. Καταλαβαίνουμε γιατί μπορεί να είναι χρήσιμος ένας τέτοιος χώρος και γιατί πρέπει να υπάρχουν οι συγκεκριμένες προδιαγραφές για το καλό των ζώων, εφόσον αυτόν ο χώρος υπάρχει, όμως αδυνατούμε να κατανοήσουμε γιατί πρέπει να είναι προϋπόθεση για να μπορεί ένα σωματείο να συνεργαστεί με το Δήμο και να έχει νόμιμη δράση. Παρ. 3: Αναφέρεται στο Νομοσχέδιο ότι ο Δήμος δύναται, ανάλογα με τις ανάγκες του, να συμβάλλεται με νομίμως αδειοδοτημένα καταφύγια και ότι η υποχρέωση της παρούσας δεν υφίσταται για δήμους με πληθυσμό μικρότερο των τριών χιλιάδων (3.000) κατοίκων. Η λέξη «δύναται» όμως, αντιφάσκει με την «υποχρέωση». Τελικά τι από τα δύο είναι; Κι αν οι Δήμοι μπορούν να εξαιρεθούν από την υποχρέωση όταν ο πληθυσμός είναι μικρός, γιατί δεν μπορούν αντιστοίχως και οι φιλοζωικές; Παρ. 5δ: Την ευθύνη για τη σίτιση των επανεντασσώμενων αδέσποτων ζώων έχουν οι δήμοι. Τα συνεργαζόμενα φιλοζωικά δύναται να βοηθάνε στη φροντίδα και σίτιση αλλά όπως διατυπώνεται θεωρείται υποχρέωση που πρέπει τα φιλοζωικά σωματεία να αναταποκριθούν είτε έχουν δωρεές είτε όχι. Παρ.6: Η περισυλλογή και η μεταφορά αδέσποτου ζώου επιτρέπεται από φιλοζωικά που διαθέτουν καταφύγια και από μεμονωμένους πολίτες (εφόσον θέλουν να καλύψουν το κόστος του κτηνιάτρου) αλλά δεν επιτρέπεται σε φιλοζωικά που δεν διαθέτουν καταφύγια. Ζητάμε να προστεθεί η δυνατότητα περισυλλογής και μεταφοράς σε κτηνίατρο αδέσποτου ζώου (εφόσον θέλει να καλύψει το κόστος του κτηνιάτρου) και σε φιλοζωικά σωματεία που δεν διαθέτουν καταφύγιο. Αν ένας πολίτης μπορεί να βοηθήσει ένα αδέσποτο ζώο τότε πρέπει να επιτραπεί και σε ένα φιλοζωικό σωματείο χωρίς καταφύγιο. Παρ. 8: Η Πενταμελής Επιτροπή του Δήμου θα πρέπει να συγκροτείται όπως ορίζει ο Νόμος κι όχι ανάλογα με τις επιθυμίες του κάθε Δημάρχου. Συμφωνούμε με την ΠΡΟΤΑΣΗ των ΠΦΠΟ – Ζωοφιλική Ομοσπονδία Σωματείων Αττικής και Σαρωνικού για τα παρακάτω: 1. τη χρηματοδότηση των Δήμων τουλάχιστον κατά 80% και με βάση τις πραγματικές ανάγκες 2. την απεμπλοκή των πενταμελών επιτροπών από τους Δήμους 3. τη δημιουργία νέας υπηρεσίας στους Δήμους με αντικείμενο την ανάπτυξη της φιλοζωικής κουλτούρας 4. τη δημιουργία Δομών-Δημοτικών Κλινών – έναντι των καταφυγίων που μπορεί να καταλήξουν να είναι «κολαστήρια», όπως έχουμε δει να γίνεται επανειλημμένα σε πολλά σημεία της Ελλάδας