Αρχική Αναμόρφωση συστήματος προσλήψεων και καθολική υπαγωγή τους στον πλήρη έλεγχο του ΑΣΕΠΆρθρο 1 Έκταση εφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη Βαλμάς Ισαάκ | 15 Νοεμβρίου 2009, 21:49
Υπουργείο Εσωτερικών Σταδίου 27, Αθήνα 10183 Τηλ.:2131364000, Email: info@ypes.gr email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@ypes.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αξιότιμε κ. Υπουργέ Θέλω αρχικά να σας εκφράσω τις πιο ειλικρινείς ευχές μου να έχετε υγεία, δύναμη, υπομονή και επιμονή, για να μπορέσετε να φέρετε σε αίσιο πέρας την τόσο δύσκολη αποστολή σας. Ελπίζω κ. Υπουργέ να φθάσει έγκαιρα σε Σας η επιστολή μου αυτή, που περιλαμβάνει τις σκέψεις και απόψεις, τόσο τις προσωπικές μου όσο και πολλών άλλων συμπολιτών και φίλων μου, αλλά συνάμα εκπέμπει και τα μηνύματα αγωνίας των νέων με τους οποίους συζήτησα το θέμα. Πιστεύω ότι οι παρατηρήσεις και οι προτάσεις μας θα αποτελέσουν αφορμή για μια πιο μελετημένη σύνταξη του προτεινόμενου νομοσχεδίου, ώστε με αυτό στην τελική του μορφή, να αρθούν οι αδικίες, που δυστυχώς διατηρούνται ή καθιερώνονται με το προτεινόμενο νομοσχέδιο. Ακούγοντας τόσο τις προεκλογικές εξαγγελίες του ΠΑΣΟΚ, όσο και τις προγραμματικές δηλώσεις του κ. Πρωθυπουργού, ανέμενα ειλικρινά με μεγάλη αγωνία τη δημοσίευση, μέσω του διαδικτύου, του σχεδίου νόμου για την αναμόρφωση του συστήματος προσλήψεων στο δημόσιο. Το νομοσχέδιο αυτό, με μία πρώτη ανάγνωση, φαίνεται ότι κινείται προς τη σωστή κατεύ-θυνση, που είναι η άρση των αδικιών, που υπήρχαν μέχρι σήμερα, στο σύστημα προσλήψεων στο δημόσιο. Δυστυχώς όμως διαβάζοντας–μελετώντας το κάποιος προσεκτικά, διαπιστώνει ότι αυτό, ενώ προσπαθεί¨να σπάσει αυγά¨ δεν είναι τελικά ένα ρηξικέλευθο και ιστορικής σημασίας νομοσχέδιο, όπως ήταν ο Ν.2190/1994, αλλά απλά ένα νομοσχέδιο με το οποίο αντιμετωπίζονται αποσπα- σματικά μόνο ορισμένες στρεβλές πλευρές του όλου προβλήματος των προσλήψεων στο δημόσιο. Οι ΄Ελληνες πολίτες και ιδιαίτερα οι νέοι μας, ελπίζαμε ότι αυτό θα καθιέρωνε με ξεκάθαρο τρόπο τη δίκαιη, ισότιμη και αξιοκρατική αξιολόγηση όλων των νέων της πατρίδας μας, για να στελεχώσουν τη δημόσια διοίκηση και θα εξασφάλιζε τη δυνατότητα ¨επιλογής των άριστων και όχι των αρεστών¨, χωρίς προνομιακή μεταχείριση ορισμένων ομάδων πολιτών. Συγκεκριμένα, μετά από μελέτη του νομοσχεδίου αυτού, έχω να παρατηρήσω τα εξής : Γενικές παρατηρήσεις 1. Οι οποιεσδήποτε ρυθμίσεις αποφασισθούν θα πρέπει το συντομώτερο δυνατό να περιληφθούν στο Σύνταγμα, για να κατοχυρωθεί πραγματικά η ισχύς τους στο μέλλον. 2. Θεωρώ ότι το νομοσχέδιο αυτό, με τη σημερινή του διατύπωση, πετυχαίνει τελικά να άρει κάποιες από τις πολλές αδικίες που ίσχυαν μέχρι σήμερα στο σύστημα προσλήψεων στο δημόσιο όπως π.χ. είναι το Stage και η πριμοδότηση κατά 50% της εμπειρίας στο δημόσιο και η συνέντευξη,. 3. Σε αντίθεση όμως με αυτές τις δίκαιες, κατά την άποψή μας ρυθμίσεις, παρά τις καλές προθέσεις της Κυβέρνησης κ. Υπουργέ διατηρούνται, όπως και αναλυτικά θα εξηγήσω παρακάτω, άλλες επίσης κραυγαλέες αδικίες, οι χαρακτηριστικότερες από τις οποίες είναι: • Η προνομιακή αντιμετώπιση των πολυτέκνων και των τέκνων πολύτεκνων και τρίτεκνων οικογενειών και των παλινοστούντων, με τον διαχωρισμού του 35% (20%, 10% και 5% αντίστοιχα) των εκάστοτε προκηρυσσόμενων θέσεων αποκλειστικά γι’ αυτούς. • Η ισχύς του τεστ δεξιοτήτων στις προσλήψεις πτυχιούχων ΑΕΙ και ΤΕΙ στο δημόσιο. • Η επί πλέον μοριοδότηση των υποψηφίων, λόγω εντοπιότητας, σχετικά με τη θέση. 4. Τέλος με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις επιβάλλονται νέες αδικίες σε βάρος άξιων και ικανών νέων, όπως αυτό γίνεται με : • Τη βαθμολόγηση μόνο του ενός και όχι όλων των τίτλων σπουδών των υποψηφίων (μεταπτυχιακών, διδακτορικών). • Τη μη μοριοδότηση όλης της προϋπηρεσίας των υποψηφίων, αλλά μόνο των 5 ετών. • Την εξωφρενικά παράλογη εξίσωση της απόδοσης των υποψηφίων στο τεστ δεξιοτήτων με τις ικανότητες που ισοδυναμούν με δύο τίτλους μεταπτυχιακών σπουδών ετήσιας τουλάχιστο φοίτησης. • Την πρωτάκουστη, αξιοπερίεργη, ισοπεδωτική και απαξιωτική κατάργηση της συνάφειας των μεταπτυχιακών σπουδών, με το αντικείμενο εργασίας της προκηρυσσόμενης θέσης. Ειδικές παρατηρήσεις( Οι αριθ. των παρατηρήσεων ταυτίζονται με τα άρθρα της νομοθετικής πρωτοβουλίας) 1. Προνομιακή μεταχείριση των πολυτέκνων και των τέκνων πολύτεκνων και τρίτεκνων οικογενειών και των παλινοστούντων προσφύγων. Μέχρι σήμερα με διάφορους νόμους, όπως είναι οι νόμοι 1648/86, 2643/98, 2790/00,3260/04 και 3454/06 έχουν θεσπισθεί από την Πολιτεία μέτρα ¨κοινωνικού χαρακτήρα¨ για την προστασία των πολυτέκνων και των τέκνων πολύτεκνων και τρίτεκνων οικογενειών και των παλινοστούντων. Είναι οπωσδήποτε υποχρέωση, κάθε συντεταγμένης Πολιτείας, στα πλαίσια της κοινωνικής της πολιτικής, να λαμβάνει μέτρα υποστήριξης και ενίσχυσης των αδύναμων-ιδιαίτερων κοινωνικών ομάδων των πολιτών της, όπως είναι οι πολύτεκνες – τρίτεκνες οικογένειες και οι πρόσφυγες. Τα μέτρα αυτά όμως θα πρέπει να είναι δίκαια και να μη λαμβάνονται σε βάρος των άλλων πολιτών, που δεν ανήκουν στις υποστηριζόμενες ομάδες. Τέτοια μέτρα θα μπορούσαν να είναι π.χ : • Η χορήγηση επιδόματος πολυτέκνων, ικανού όμως να βοηθήσει πραγματικά τις οικογένειες αυτές (τρίτεκνες, πολύτεκνες ή και παλινοστούντων προσφύγων) στην επιβίωσή τους. • Η δωρεάν παραχώρηση σ’ αυτές οικοπέδων ή και έτοιμων κατοικιών, για τη στέγασή τους. • Η δωρεάν νοσοκομειακή περίθαλψη. • Η δωρεάν παραχώρηση δελτίων κοινωνικού τουρισμού. • Η χορήγηση σύνταξης στους υπερήλικες από αυτούς. • Η χορήγηση υποτροφιών για σπουδές σε παιδιά τέτοιων οικογενειών. Είναι όμως όχι μόνο άδικο, αλλά και αντισυνταγματικό (άρθρο 1 του Συντάγματος για την ισότητα των πολιτών) το μέτρο με το οποίο διατίθεται, αποκλειστικά και μόνο για τους πολύτεκνους, τρίτεκνους και τους πρόσφυγες, συνολικό ποσοστό 35%, από τις εκάστοτε προκηρυσσόμενες θέσεις εργασίας στο δημόσιο,. Ο συνολικός αριθμός ατόμων, που ανήκουν σήμερα στη χώρα μας, στις κατηγορίες αυτές (τρίτεκνες ή πολύτεκνες οικογένειες), σύμφωνα με στοιχεία απογραφής τους, κοινοποιημένα στο διαδίκτυο από επίσημες οργανώσεις των ιδίων, δεν ξεπερνά τις 385.000 ήτοι ποσοστό 3,5% του συνολικού πληθυσμού της χώρας. Το ποσοστό ακριβώς αυτό όμως επιβεβαιώνει και τη μεγάλη αδικία της πολιτείας, να διαθέτει προνομιακά γι’ αυτούς δεκαπλάσιο αριθμό θέσεων εργασίας, από αυτές που τους αναλογούν, από τις οποίες μάλιστα αποκλείονται όλοι οι άλλοι Έλληνες πολίτες. Έτσι το 96,5% των Ελλήνων πολιτών, εξ αιτίας του ότι οι γονείς τους για διάφορους λόγους (υγείας, οικονομικούς κλπ) αποφάσισαν να μη δημιουργήσουν πολύτεκνες οικογένειες, δεν ανήκουν σήμερα στους ¨ευνοούμενους¨ και δικαιούνται να καταλάβουν μόνο το 70% των θέσεων εργασίας, ενώ μόλις το 3,5%, που είναι πολύτεκνοι-τρίτεκνοι, δικαιούται το υπόλοιπο 30%. Αν κ. Υπουργέ αυτό θεωρείται δικαιοσύνη τότε ποια είναι η αδικία; ; ; ; Αποτέλεσμα του μέτρου αυτού είναι να προσλαμβάνονται κατά προτεραιότητα - προνομιακά στο δημόσιο, άτομα με πολύ λιγότερα προσόντα, μόνο γιατί ανήκουν στις παραπάνω κατηγορίες και να αποκλείονται άλλοι υποψήφιοι με πολύ περισσότερα προσόντα (γνώσεις, εμπειρία κλπ.).Αυτό επιβεβαιώνεται περίτρανα από μια απλή ματιά στα αποτελέσματα του διαγωνισμού για τη πρόσληψη υπαλλήλων στο Υπουργείο Οικονομικών, που πρόσφατα ανακοινώθηκαν. Σ’αυτά βλέπουμε να επιτυγχάνουν τέκνα πολύτεκνων ή τρίτεκνων οικογενειών, με βαθμολογία μόλις 17 μορίων και να αποκλείονται, ως αποτυχόντες, άλλοι υποψήφιοι με βαθμολογία 50, 60 ή και 70 μορίων. Με τη μεθόδευση αυτή είναι βέβαιο ότι, για τη στελέχωση του δημοσίου, δεν εξασφαλίζεται η επιλογή των ¨άριστων¨, αλλά σε μεγάλο ποσοστό των ¨ευνοούμενων¨ που, κατά περίπτωση, αποδεδειγμένα υστερούν σε προσόντα. Συνέπεια αυτού είναι να υποβαθμίζεται η ποιότητα των παρερχομένων από το δημόσιο υπηρεσιών προς τους πολίτες αυτής της χώρας. Έτσι, σε πολλές περιπτώσεις υποψήφιοι, κατά τεκμήριο αξιότεροι, αναγκάζονται να στραφούν προς τον ιδιωτικό τομέα, χωρίς αυτό να είναι πάντοτε κακό. Πιστεύω όμως ότι αυτό δεν αποτελεί συνειδητή επιλογή της κυβερνητικής πολιτικής, η οποία στοχεύει στην αξιοποίηση των άξιων Ελλήνων πολιτών(των εντός ή εκτός της χώρας), για τη στελέχωση του δημοσίου. Προτείνω λοιπόν την κατάργηση της διάθεσης ποσοστού επί του συνόλου των θέσεων και την αντικατάστασή της με προσαύξηση κατά 20%, 10% και 5% αντίστοιχα της συνολικής βαθμολογίας των υποψηφίων, που είναι οι ίδιοι πολύτεκνοι ή τρίτεκνοι ή παλινοστούντες ή τέκνα πολύτεκνων ή τρίτεκνων οικογενειών ή οικογενειών παλινοστούντων προσφύγων. 2. Κατάργηση της προσαύξησης μοριοδότησης, λόγω εμπειρίας (άρθρο 2 προτεινόμενου νόμου). Θεωρώ ότι ορθά και δίκαια καταργείται μόνο η προσαύξηση κατά 50-55% της μοριοδότησης των υποψηφίων, για εμπειρία από εργασία τους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα ή από συμμετοχή τους σε προγράμματα που χρηματοδοτούνται από εθνικούς ή κοινοτικούς πόρους ή συγχρηματοδο-τούνται από την Ε.Ε. Αυτό γιατί και από προσωπική μου εμπειρία, στην ηλικία των 64 ετών που βρίσκομαι, ύστερα από 30 χρόνια εργασίας μου στο δημόσιο, πιστεύω ακράδαντα ότι η εμπειρία που αποκτά κάποιος που εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα, είναι τουλάχιστον ισάξια, αν όχι και μεγαλύτερης αξίας από αυτή στον δημόσιο τομέα. Παράλληλα πιστεύω ότι οι ¨δημόσιοι άνδρες¨, που έσυραν στην πολυετή εργασιακή ομηρία τις χιλιάδες των νέων μας, θα πρέπει να λογοδοτήσουν ενώπιον των αρμοδίων αρχών και αντί σήμερα να συνεχίζουν να παριστάνουν τους συνηγόρους υπεράσπισης τους, να ζητήσουν τουλάχιστο συγνώμη από αυτούς τους συμπολίτες μας, που υπήρξαν θύματά τους. 3. Κατάργηση του κριτηρίου της συνέντευξης (άρθρο 3 του προτεινόμενου νόμου). Θεωρώ ότι ορθά και δίκαια καταργείται το κριτήριο της συνέντευξης, για όλες τις άλλες περιπτώσεις επιλογής για πρόσληψη προσωπικού στο δημόσιο, πλην του Ειδικού Επιστημονικού Προσωπικού. Θα πρέπει όμως να προσδιορισθούν με ακρίβεια οι κατηγορίες του ειδικού αυτού προσωπικού, ώστε στο μέλλον να μην μπορούν να μεθοδευθούν έκνομες προσλήψεις, βασιζόμενες σε αυτή την εξαίρεση. Η καθιέρωση της συνέντευξης, ως στοιχείο αξιολόγησης των υποψηφίων, με τον τρόπο που αυτή εφαρμόσθηκε μέχρι σήμερα, με βάση την εμπειρία μου από την περίπτωση του υιού μου, πιστεύω ότι αποτελεί τουλάχιστον προσβολή της πολιτείας προς τους πολίτες της. Η συνέντευξη ήταν ένα αίσχος της πολιτείας, για το οποίο αυτοί που το καθιέρωσαν θα πρέπει να ντρέπονται αντί να συνεχίζουν να αυθαδιάζουν δημοσίως. 4. Επαναρυθμίσεις για τη μοριοδότηση των υποψηφίων(άρθρο 4 του προτεινόμενου νόμου). § 1α. Θεωρώ ότι είναι λάθος αλλά και άδικο να καταργείται το κριτήριο της συνάφειας του αντικειμένου σπουδών(οποιασδήποτε βαθμίδας) με το αντικείμενο της προκηρυσσόμενης θέσης. Πιστεύω ότι εάν γίνει αυτό, θα οδηγηθούμε, σε πολλές περιπτώσεις, σε επιλογή υποψηφίων, που ενώ θα διαθέτουν τίτλους σπουδών(μεταπτυχιακών ή διδακτορικών), άσχετων με το αντικείμενο της θέσης,θα διορίζονται αλλά δε θα μπορούν να ανταποκριθούν ουσιαστικά στις ανάγκες της θέσης. Γι’ αυτό προτείνω όχι μόνο να παραμείνει ως έχει η διατύπωση των περιπτώσεων α΄ και β΄ της παρ. 8 του άρθρου 17 του Ν.2190/94, αλλά ακόμη και να τροποποιηθούν ώστε να πριμοδοτηθεί κατά ένα ποσοστό, τουλάχιστο 50%, η συνάφε§ια των σπουδών. Μόνο έτσι θα μπορούν να επιλέγονται μεταξύ των υποψηφίων εκείνοι, που είναι οι πλέον κατάλληλοι για την εκάστοτε προτεινόμενη θέση. § 1β. Προτείνω να παραμείνουν ως έχουν οι διατάξεις των περιπτώσεων α΄ και β΄ της παρ. 8 του άρθρου 17 του Ν.2190/94, για τους λόγους που αναφέρω στη παρακάτω § 6. § 2 και 3. Θεωρώ ότι ο περιορισμός του χρόνου προϋπηρεσίας, για απόκτηση εμπειρίας στα πέντε (5) έτη, αντί των δέκα (10) που ισχύει σήμερα, είναι άδικος. Με τον τρόπο αυτό ευνοούνται μόνο όσοι υποψήφιοι μπόρεσαν να εργασθούν τα τελευταία πέντε (5) χρόνια, ενώ αδικεί όσους εργάζονταν πριν το2004,μηδενίζοντας την αξία της εμπειρίας, από την εργασία τους αυτή. Γι’ αυτό προτείνω να παραμείνει ως έχει η διατύπωση των περιπτώσεων ι, ια΄, ιβ΄ και ιγ της παρ. 8 του άρθρου 17 του Ν.2190/94, όπως ισχύουν σήμερα. § 4. Συμφωνώ με την προτεινόμενη ρύθμιση γιατί αναβαθμίζει την αξία των τίτλων σπουδών. § 5. Θεωρώ ότι η οποιαδήποτε εμπειρία και γνώση των υποψηφίων, που αποκτάται από τη παρακολούθηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων, ή συνεδρίων ή και σεμιναρίων (ημερίδων κλπ) επαγγελματικής κατάρτισης, σε αντικείμενο συναφές με το αντικείμενο της θέσης, ανεξάρτητα από τον φορέα που το πραγματοποίησε, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και να βαθμολογείται ανάλογα. Η βαθμολόγηση αυτή πρέπει να είναι ανάλογη της διάρκειας των προγραμμάτων εκπαίδευ-σης, των συνεδρίων ή των σεμιναρίων (ημερίδων κλπ) και να γίνεται είτε ανά ημέρα, είτε ανά ώρα διάρκειας, ο δε συνολικός αριθμός των μονάδων να μην υπερβαίνει τις εβδομήντα (70). Γι’ αυτό προτείνω να μην καταργηθεί η διάταξη του τρίτου εδαφίου της περίπτωσης «Α Τίτλοι Σπουδών» της παρ. 1 του άρθρου 8 του Ν.3051/2002 αλλά να αντικατασταθεί ως εξής: « Για τις κατηγορίες ΠΕ, ΤΕ και ΔΕ βεβαίωση ή πιστοποιητικό παρακολούθησης προγραμμάτων, συνεδρίων ή σεμιναρίων (ημερίδων κλπ), επαγγελματικής κατάρτισης, σε αντικείμενο συναφές με το αντικείμενο της θέσης, ο υποψήφιος λαμβάνει μία (1) μονάδα ανά ώρα ή επτά (7) μονάδες ανά ημέρα διάρκειάς τους, με ανώτατο όριο τις εβδομήντα (70) μονάδες. § 6. Θεωρώ ότι με την προτεινόμενη διάταξη καταργείται η δυνατότητα μοριοδότησης των υποψηφίων για περισσότερους του ενός τίτλους μεταπτυχιακών ή διδακτορικών σπουδών τους, όπως ισχύει σήμερα, με τις διατάξεις των περιπτώσεων α΄ και β΄ της παρ. 8 του άρθρου 17 του Ν.2190/94, αλλά και των εδαφίων πέντε, έξη, επτά, οκτώ και εννέα της περίπτωσης «Α Τίτλοι Σπουδών» της παρ.1 του άρθρου 8 του Ν.3051/2002 Θεωρώ κ. Υπουργέ ότι το μέτρο αυτό αποτελεί εγκληματική μεθόδευση της Πολιτείας. Η Πολιτεία αντί να επιβραβεύει, όπως οφείλει, όλους αυτούς τους νέους μας, για τη προσπά-θειά τους. να αποκτήσουν, με πολλές θυσίες των ιδίων και των οικογενειών τους, περισσότερα ουσιαστικά και τυπικά εφόδια – προσόντα, χωρίς μάλιστα αυτή να δαπανήσει ούτε ένα ευρώ γι’ αυτούς, τους τιμωρεί ξαφνικά, χωρίς πρόβλεψη μεταβατικής περιόδου ισχύος της νέας ρύθμισης. Έτσι, αυτό που επίσημα ανακοίνωσε η Κυβέρνηση ότι, με το προτεινόμενο νομοσχέδιο δίνει μεγαλύτερη αξία στις μεταπτυχιακές σπουδές των υποψηφίων, στην πραγματικότητα δεν ισχύει. Η Πολιτεία με τη ρύθμιση αυτή, θεωρώντας ότι της είναι άχρηστες οι, περισσότερες της μιάς, μεταπτυ-χιακές σπουδές των υποψηφίων, μηδενίζει στη πραγματικότητα την αξία τους, μετατρέποντας, σε ¨κουρελόχαρτα¨ τους πλέον του ενός μεταπτυχιακούς ή διδακτορικούς τίτλους σπουδών τους. Αυτό θεωρώ ότι είναι κατάφορα άδικο για όλους τους νέους μας, που από αγάπη για την επι-στήμη τους και πίστη στη¨Διά Βίου Μάθηση¨, θέλησαν να αποκτήσουν περισσότερα ουσιαστικά και τυπικά εφόδια–προσόντα, που θα τους επέτρεπαν να διεκδικήσουν μία θέση στο δημόσιο, μια και δεν διέθεταν ¨μπάρμπα στη Κορώνη¨. Άλλωστε πιστεύω πως αυτοί δεν είναι και τόσοι πολλοί ώστε να αποτελούν σοβαρό πρόβλημα για τη Κυβέρνηση, που επιχειρεί να το λύσει με τέτοιο άδικο τρό-πο, καθιστώντας έτσι ουσιαστικά κενές περιεχομένου τις εξαγγελίες της για τη ¨Διά Βίου Μάθηση¨ . Μήπως όμως κ.Υπουργέ κάποιοι, για δικούς τους λόγους, δε θέλουν άξια στελέχη στο δημόσιο; ; Κύριε Υπουργέ Πιστεύω ότι, η ευρύτητα του πνεύματος σας αλλά και η πίστη σας στην αξία της γνώσης για τη βελτίωση και την πρόοδο της Πολιτείας μας, δεν θα επιτρέψουν να θεσπισθούν τέτοιες ισοπεδωτικές-εκμηδενιστικές και απαξιωτικές διατάξεις, όπως αυτές των παρ. 1 και 6 του άρθρου 4 του προτεινόμενου νομοσχεδίου, που επιτρέψτε μου να θεωρώ ότι είναι όχι μόνο απόλυτα άδικες αλλά και πέραν κάθε ανθρώπινης λογικής. Συμφωνώ μόνο με τη προβλεπόμενη ρύθμιση της βαθμολόγησης των τίτλων για διδακτορι-κές σπουδές, με τετρακόσιες (400) μονάδες, στο γνωστικό αντικείμενο της θέσης και διακόσιες (200) μονάδες, σε άλλο γνωστικό αντικείμενο. Επίσης συμφωνώ με τη προβλεπόμενη ρύθμιση της βαθμολόγησης των τίτλων για μεταπτυχιακές σπουδές, με διακόσιες (200) μονάδες, στο γνωστικό αντικείμενο της θέσης και εκατό (100) μονάδες, σε άλλο γνωστικό αντικείμενο. Αυτό γιατί θεωρώ ότι η ρύθμιση αυτή αποτελεί έμπρακτη αναγνώριση από την πολιτεία της προσπάθειας των υποψηφίων για βελτίωση των γνώσεών τους. Γι’ αυτό προτείνω να παραμείνουν ως έχουν οι διατάξεις των περιπτώσεων α΄ και β΄ της παρ. 8 του άρθρου 17 του Ν.2190/94, καθώς και των εδαφίων πέντε, έξη, επτά, οκτώ και εννέα της περίπτωσης«Α Τίτλοι Σπουδών» της παρ.1 του άρθρου 8 του Ν.3051/2002, με την αύξηση της βαθμολογίας των τίτλων σπουδών, όπως παραπάνω αναγράφω. § 7. Συμφωνώ με την προτεινόμενη ρύθμιση, διότι τη θεωρώ δίκαιη. § 8. Τέλος προτείνω να προστεθούν δύο εδάφια ένδεκα και δώδεκα στη περίπτωση «Α Τίτλοι Σπουδών» της παρ.1 του άρθρου 8 του Ν.3051/2002 με την εξής διατύπωση : «Επιστημονική εισήγηση του υποψηφίου σε επιστημονικό συνέδριο, σχετική με το αντικείμενο της θέσης, επίσημα δημοσιευμένη στα Πρακτικά του Συνεδρίου ή στην ιστοσελίδα του φορέα που οργάνωσε το Συνέδριο στο διαδίκτυο, όπου δημοσιεύονται τα Πρακτικά του Συνεδρίου, που αποδεικνύεται με την υποβολή των Πρακτικών του Συνεδρίου ή της ιστοσελίδας δημοσίευσής τους : Πενήντα (50) μονάδες. Συγγραφή βιβλίου από τον υποψήφιο, σχετικού με το αντικείμενο της θέσης, επίσημα δημοσιευμέ-νου, που αποδεικνύεται με την υποβολή ενός αντίτυπου του βιβλίου : Εκατό (100) μονάδες.» Με τον τρόπο αυτός ένας επιστήμονας, υποψήφιος για πρόσληψη στο δημόσιο, που διαθέτει πρόσθετα προσόντα (γνώσεις, εμπειρία), με βάση την επιστημονική δραστηριότητα του, αξιολογείται δίκαια από τη Πολιτεία για τα προσόντα του αυτά, όταν αυτά σχετίζονται με το αντικείμενο της θέσης,. 5. Επανακαθορισμός εμπειρίας για διορισμό ή πρόσληψη προσωπικού(άρ.5προτεινόμενου νόμου). Συμφωνώ με την προτεινόμενη ρύθμιση, διότι τη θεωρώ δίκαιη. 6. Τεστ δεξιοτήτων (άρθρο 6 του προτεινόμενου νόμου). Κύριε Υπουργέ Ως γνωστό το τεστ δεξιοτήτων καθιερώθηκε με την διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 8 του Ν.3051/02. Αυτό έγινε προφανώς, για να αντικατασταθεί η γραπτή εξέταση των υποψηφίων στην έκθεση, τα μαθηματικά και την ιστορία – γεωγραφία (γενικές εγκύκλιες γνώσεις), για λόγους απλούστευσης της διαδικασίας και μείωσης του κόστους της. Θεωρώ όμως ότι η διαδικασία αυτή του τεστ δεξιοτήτων θα πρέπει να ισχύσει μόνο για τους υποψηφίους των κατηγοριών ΥΕ και ΔΕ και όχι για υποψηφίους των κατηγοριών ΠΕ και ΤΕ. διότι : 1. Ο ίδιος ο όρος ¨τεστ δεξιοτήτων¨ σημαίνει ότι με αυτό επιδιώκεται να εκτιμηθούν οι δεξιότητες (γνώσεις, ευστροφία του νου, κριτική ικανότητα, κοινωνικότητα κλπ) του κάθε υποψηφίου, ώστε συνυπολογιζομένων και των λοιπών προσόντων του (πτυχία τεχνίτη, εμπειρία κλπ), να αξιολογηθεί πληρέστερα η καταλληλότητα του για τη θέση. 2. Οι υποψήφιοι των κατηγοριών ΥΕ και ΔΕ διαθέτουν μόνο απολυτήριο γυμνασίου ή λυκείου ή ίσως και κάποιο πτυχίο ή δίπλωμα ειδικού τεχνίτη και τυχόν ανάλογη εμπειρία Το τεστ δεξιοτήτων επομένως πιστεύω ότι είναι χρήσιμο για την αξιολόγηση των υποψηφίων αυτών, διότι αποτελεί ένα ουσιαστικό εργαλείο εκτίμησης των ικανοτήτων(δεξιοτήτων) τους, δοθέντος ότι στην περίπτωσή τους δεν υπάρχουν άλλα ουσιαστικά κριτήρια αξιολόγησης των δεξιοτήτων τους.. Θα πρέπει όμως και στην περίπτωση αυτή το τεστ δεξιοτήτων να διαχωριστεί για την κάθε μία από τις δύο κατηγορίες. Έτσι θα πρέπει το είδος και η δυσκολία των ερωτήσεων να μην είναι η ίδια για τους υποψηφίους της κατηγορίας ΥΕ, με αυτές των υποψηφίων της κατηγορίας ΔΕ. 3. Οι υποψήφιοι των κατηγοριών ΠΕ και ΤΕ, διαθέτουν ειδικές επιστημονικές γνώσεις, με βάση τους τίτλους των σπουδών τους (προπτυχιακών ή μεταπτυχιακών), που κατά τεκμήριο αποδεικνύουν και τις δεξιότητές τους, σχετικά πάντοτε με τη προκηρυσσόμενη θέση. Στη περίπτωσή τους ο βαθμός του πτυχίου τους και οι γνώσεις τους από την διά βίου μάθησή τους (μεταπτυχιακές σπουδές κλπ), αλλά και η απόδοσή τους σε γραπτές εξετάσεις, όπου προβλέπονται τέτοιες (περίπτωση εκπαιδευτικών, οικονομικών επιστημόνων κλπ) μαζί με την εμπειρία τους, θεωρώ ότι εξασφαλίζουν πλήρως την αξιολόγησή τους, καθιστώντας περιττή την απόδοσή τους στο τεστ. 4. Η διατήρηση του τεστ δεξιοτήτων θα αποτελέσει σημαντικό αιμοδότη της παραπαιδείας, γιατί με βάση την εμπειρία, από την πρώτη εφαρμογή του μέτρου, διαπιστώνεται ότι η αγωνία των υποψηφίων για εξασφάλιση καλής επίδοσής τους σε αυτό, τους οδηγεί ομαδικά στα φροντιστήρια. Έτσι φυσικά, οι αδύναμοι οικονομικά, που δεν θα μπορέσουν να πάνε στα φροντιστήρια, για να πάρουν συστηματοποιημένες τις γνώσεις που απαιτούνται για την επιτυχία τους στο τεστ, κατά τεκμήριο, πλην ίσως κάποιων εξαιρέσεων, θα έχουν μειωμένη απόδοση και θα υστερούν έτσι έναντι των άλλων που παρακολούθησαν φροντιστηριακά μαθήματα. 5. Θεωρώ επίσης κ. Υπουργέ ότι είναι όχι μόνο ισοπεδωτική και απαξιωτική αλλά και εξωφρενικά παράλογη η εξίσωση της απόδοσης των υποψηφίων στο τεστ δεξιοτήτων με τις ικανότητες που ισοδυναμούν με δύο τίτλους μεταπτυχιακών σπουδών ετήσιας τουλάχιστο φοίτησης. Πιστεύω ότι ο συντάκτης της εξισωτικής αυτής διάταξης, προφανώς εν αγνοία σας, ή ενήργησε από σκοπιμότητα ή οπωσδήποτε έχει τελεία άγνοια (μαύρα μεσάνυχτα, που λέει ο λαός μας) του τι σημαίνουν μεταπτυχιακές σπουδές και ποιο μπορεί να είναι το επίπεδο των εξειδικευμένων γνώσεων ενός επιστήμονα με μεταπτυχιακό τίτλο. 6. Ένας κοινός νους κ. Υπουργέ δεν θα μπορούσε να δεχθεί ότι επίδοση ενός υποψηφίου, οποιασδήποτε κατηγορίας (ΥΕ,ΔΕ, ΠΕ ή ΤΕ), που συμμετέχει σε μία τετράωρη γραπτή εξέτασή του τεστ δεξιοτήτων, ισοδυναμεί αξιολογικά και αξιοκρατικά με τις γνώσεις και τις ικανότητες, που αποκτά από τη φοίτησή, τις εξετάσεις και τις επιστημονικές εργασίες του που υποβάλει ένας επιστήμονας, για να αποκτήσει δύο μεταπτυχιακούς τίτλους ετήσιας τουλάχιστον διάρκειας. Για τους παραπάνω λόγους προτείνω το άρθρο 6 του προτεινόμενου νομοσχεδίου να διατυπωθεί ως εξής : «Η ειδική γραπτή δοκιμασία (τεστ δεξιοτήτων) εφαρμόζεται μόνο για την αξιολόγηση των υποψηφίων των κατηγοριών ΥΕ και ΔΕ. Ο γραπτός διαγωνισμός διενεργείται την ίδια ή διαφορετική ημέρα με ξεχωριστά θέματα - ερωτήσεις για τη κάθε μία από αυτές τις δύο κατηγορίες υποψηφίων. Ο βαθμός της ειδικής γραπτής....ισχύει ο βαθμός της τελευταίας εξέτασης.(ως προτάθηκε το εδάφιο). Η διαδικασία της ειδικής γραπτής....έως το εκατό (100)». (ως προτάθηκε το εδάφιο). 7. Ρυθμίσεις που αφορούν στην πρόσληψη προσωπικού, με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου (άρθρο 7 του προτεινόμενου νόμου). Συμφωνώ με την προτεινόμενη διατύπωση του άρθρου αυτού. Εντοπιότητα Με δεδομένη την τρομακτική, τα τελευταία χρόνια, διόγκωση της ανεργίας στη χώρα μας, πιστεύω ακράδαντα ότι, με βάση το άρθρο 1 του Συντάγματος, για την ισότητα των Ελλήνων πολιτών, αλλά και για λόγους κοινωνικής συνοχής, απαιτείται να καταργηθεί το κριτήριο της εντοπιότητας για την αξιολόγηση και επιλογή των υποψηφίων, που προβλέπεται από την παρ. 11 του άρθρου 21 του Ν.219094. Όμως για να διευκολυνθεί η κάλυψη των κενών θέσεων του δημοσίου στις παραμεθόριες - ακριτικές περιοχές της χώρας μας, θα ήταν σκόπιμη και δίκαιη η πριμοδότηση της βαθμολογίας εκείνων των υποψηφί-ων, που ανεξάρτητα από τον τόπο καταγωγής ή κατοικίας τους δηλώνουν υπεύθυνα, ότι αποδέχονται να υπη-ρετήσουν σ’ αυτές τις θέσεις για 10 τουλάχιστο συνεχή έτη, προτάσσοντας στη αίτησή τους τις θέσεις αυτές Τέλος για τα προτεινόμενα άρθρα 8,9,10 και 11, του υπό δημόσια διαβούλευση νομοσχεδίου, δεν έχω να παρατήσω κάτι και συμφωνώ με την προταθείσα διατύπωσή τους. Κύριε Υπουργέ Με αίσθημα ευθύνης, επιθυμώ να συμβάλλω θετικά στην προσπάθεια της Κυβέρνησης να κάνει πραγματικές τομές στο σύστημα πρόσληψης των δημοσίων υπαλλήλων. Ύστερα από ενδελεχή μελέτη των ισχυουσών διατάξεων, προσπάθησα και εγώ να σας παρουσιάσω μία κατά το δυνατόν λεπτομερή κριτική για το νομοσχέδιο που προτείνατε στον Ελληνικό λαό για δημόσια διαβούλευση και να προτείνω τις βελτιώσεις εκείνες, που έκρινα επιβεβλημένες, με βάση και την 30 ετή εμπειρία μου, ως δημοσίου υπαλλήλου. Θα ήμουν ευτυχής εάν μου δίνατε τη δυνατότητα και δια ζώσης να υποστηρίξω ενώπιόν σας τις προτάσεις μου αυτές, εάν εσείς φυσικά το κρίνετε απαραίτητο. Με τιμή Σέρρες 15/11/2009 Ισαάκ Βαλμάς Νικομηδείας 76 Τ.Κ. 62124 Σέρρες Τηλ, και φαξ :23210 28168 Κιν: 6976886406 E-mail: valmasisaak@yahoo.gr