Υπουργείο Εσωτερικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Καζλάρη Βασιλική' | 19 Μαΐου 2021, 00:10

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Εχω την τιμη να ειμαι προεδρος Φιλοζωικου Συλλογου που απο το 1995 δουλευει μεθοδικα και καθημερινα για την εθζωια των ζωων,για την μειωση του αριθμου των αδεσποτων,και για την ισορροπημενη σχεση ανθρωπων και ζωων. Η δουλεια μας ειναι αρχειοθετημενη.Ηταν παρα πολυ δυσκολοι χρονοι με καθολου πορους και εναντιους πολιτες,Δημους,αστυνομια και δικαστικες αρχες. Απο την πολυετη εμπειρια μας εχω να κανω καποιες παρατηρησεις για το υπο ψηφιση νομοσχεδιο,το οποιο θεωρουμε οτι κινειται προς τη σωστη κατευθυνση. 1)Απο τους Δημους εχουμε ταλαιπωρηθει παρα πολυ,γιατι,πολλοι απο αυτους, δεν θελουν την ευθυνη των αδεσποτων ζωων.Καθε τεσσερα χρονια,εχουμε να εκπαιδευουμε τον καινουργιο δημαρχο,αντιδημαρχο κτλ για τα θεματα των ζωων και για να τους πεισουμε να μελετησουν τους αναλογους νομους.Διαμαρτυρονται για ελλειψη χρηματων,υπαλληλων,υποδομων,αλλα δεν λαμβανουν μερος στις διαβουλευσεις οταν προκειται να ψηφιστουν αναλογοι νομοι. Ειναι ως εκ τουτου,μεγαλη η ανησυχια μας πως,εφ οσον τους δινεται η δυνατοτητα να συναψουν συμβασεις με Φιλοζωικα Σωματεια,θα θελησυν να "ξεφορτωθουν" την ευθυνη που τους αναλογει.ΑΡΘΡΟ 7 Παραγραφος 2. 2) ΑΡΘΡΟ 7 Παραγραφος 5 βαε Μπορει ενα ζωο να απελευθερωνεται στην περιοχη που ειναι η ενδεδειγμενη απο την Πενταμελη επιτροπη,αλλα εκεινο μπορει να παει στα σχολεια ,στο νοσοκομειο,γιατι αγαπαει τα παιδια και τους τραπεζοκομους.Το ζητουμενο ειναι να ειναι υγιες, φιλικο,και ενταγμενο. 3)ΑΡΘΡΟ 7 Παραγραφος 10 και11 Η ευθανασια ειναι ενα απο τα ποιο δυσκολα θεματα.Απο την εως τωρα πειρα μας, η Πενταμελης δεν συμφωνει σχεδον ποτε.Το θεμα μεταφερεται στην τριμερη των κτηνιατρων,οι οποιοι συνηθως δεν θελουν να σηκωσουν το βαρος της πραξης,λογω της δυσφημισης που θα υποστουν απο τους ορκισμενους κατα της ευθανασιας ,στα μεσα κοινωνικης δικτυωσης.Αυτοι στο διαδυκτιο χαρακτηριζουν ως "φονιαδες" τους κτηνιατρους,τους Δημους και τα Φιλοζωικα Σωματεια,ακομα κι αν το ζωο ηταν ετοιμοθανατο.Και παρατηρειται το φαινομενο, να"υοθετουνται" αρρωστα και ταλαιπωρημενα ζωα για να γλιτωσουν την ευθανασια, να στιβαζονται σε παρανομα κυνοκομεια της φρικης,ανα την επικρατεια. Στο νεο νομοσχεδιο,αυτο το θεμα πρεπει να αντιμετωπιστειμε ιδιαιτερη προσοχη,ευαισθησια,αλλα και πυγμη. 4)ΑΡΘΡΟ 18 Παραγραφος 2 Ως σημερα ιδιοκτητα ζωα που πασχουν απο λεσμανιωση,δεν καταγραφονται πουθενα,παρ,ολο τον νομο,και ο καθε ιδιοκτητης κανει οτι θελει. Οσο για τα αδεσποτα,ακομα και μετα την γνωματευση του κτηνιατρου οτι το ζωο νοσει,αυτο επανεντασσεται στον τοπο που ζουσε,χωρις την απαραιτητη θεραπεια και παρακολουθηση.Ειναι σχεδον αδυνατον να υιοθετηθει ζωο με λεισμανιωση. Θελει πολλη συζητηση και σκεψη αν οι Δημοι πρεπει να δημιουργησουν καταφυγια ειδικα για ζωα με λεισμανιωση.Δεν ειναικαθολου ευκολη ασθενεια ,τα ζωα δεν υιοθετουνται,και οι Δημοι θα βρεθουν σε αδιεξοδο,αφου δεν μπορουν να διαχειριστουν ουτε τα υγιη ζωα. Τελος ,η μεγαλη μας ανησυχια ειναι ΠΩΣ θα εφαρμοστει ο νεος νομος,και πως θα ελεγχεται η εφαρμογη του.Γιατι και αλλοι νομοι ειχαν πολυ καλες πτυχες, αλλα δεν εφαρμοστηκαν ποτε. Αγωνιουμε για την εφαρμογη του και παρακαλουμε για τον ελεγχο της.