• Σχόλιο του χρήστη 'Savi' | 16 Νοεμβρίου 2009, 11:14

    Κύριε Υπουργέ, Το να αποκτήσει κάποιος δεύτερο μεταπτυχιακό τίτλο, συνεπάγεται χρόνο, διάθεση και υπομονή. Αν ισχύσει τελικά η κατάργηση των μορίων για το δεύτερο μεταπτυχιακό, αυτό θα συνιστούσε κατάφορη αδικία αλλά και παράδοξη αντίφαση σε σχέση με την πρόθεση της κυβέρνησής σας να προσλάβει άτομα με αυξημένες ακαδημαϊκές σπουδές. Δε μπορεί να μοριοδοτούνται π.χ. 3 και περισσότερες ξένες γλώσσες και όχι ένα 2ο μεταπτυχιακό. Το μεταπτυχιακό (1ο, 2ο ή 3ο) συνεπάγεται γνώση του αντικειμένου, οι ξένες γλώσσες όχι. Για έναν δημόσιο υπάλληλο στην Ελλάδα, τι είναι πιο χρήσιμο οι γλώσσες ή οι μεταπτυχιακές σπουδές? Δεν μπορώ να φαντασθώ δημόσια υπηρεσία (πλην του Υπουργείο Εξωτερικών) όπου κάποιος μπορεί να χρησιμοποιήσει σε ολόκληρο τον εργασιακό του βίο περισσότερες από 1 γλώσσες (πλην των Αγγλικών), ενώ τα μεταπτυχιακά με συνάφεια προσθέτουν γνώση του αντικειμένου. Τι είναι δηλαδή πιο σωστό? Και πως διαφοροποιούνται 2 υποψήφιοι όπου ο μεν πρώτος διαθέτει ένα μεταπτυχιακό και ο άλλος δύο; Είναι δυνατόν και οι 2 υποψήφιοι να διαθέτουν τις ίδιες γνώσεις? Στον ιδιωτικό τομέα, μια σοβαρή επιχείρηση θα προσλάμβανε αυτόν με τα 2 μεταπτυχιακά, γιατί διαθέτει περισσότερη εξειδίκευση. Στο Ελληνικό δημόσιο είναι άλλα δηλαδή τα κριτήρια? Αλλά και για θέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετράνε όλα τα ακαδημαϊκά προσόντα. Η Ελλάδα δεν είναι κράτος μέλος? Εν κατακλείδι, το δίκαιο και το ηθικό είναι να μετράνε όλα τα προσόντα κάποιου και όχι να μπαίνει κάποιο πλαφόν στην γνώση (γλώσσες, πτυχία, μεταπτυχιακά, διδακτορικά, εργασιακή εμπειρία). Μια τέτοια κίνηση είναι και άδικη και ανήθικη. Σας ευχαριστώ