• Σχόλιο του χρήστη 'Περαστικός' | 16 Νοεμβρίου 2009, 13:56

    Το σύστημα της μοριοδότησης από τη φύση έχει προβλήματα αφού προσπαθεί αντικειμενικά να προσδιορίσει τους καλύτερους υποψηφίους μέσω σταθερών και άκαμπτων διαδικασιών. Όταν λοιπόν ένα τέτοιο σύστημα είναι μονόδρομος για την Ελλάδα που είναι τραγικά ανώριμη (λόγω κομματοκρατίας) στο να επιλέγει αξιοκρατικά μέσω υποκειμενικών διαδικασιών (συνεντεύξεις, συστατικές, αξιολόγηση πανεπιστημίων και προηγούμενων εργοδοτών) ΤΟΤΕ οφείλεις να το κάνεις όσο το δυνατό περισσότερο ΑΞΙΟΠΙΣΤΟ γιατί διαφορετικά δικαίως θα κατηγορηθείς για ΥΠΟΠΤΕΣ μεθοδεύσεις. Συνεπώς, όπως ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ δε μπαίνει όριο στη γνώση ξένων γλωσσών (ή έστω μπορεί να μπει ένα όριο στις 3-4) έτσι ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να μπει τόσο χαμηλό όριο στην απόκτηση πανεπιστημιακών τίτλων ειδίκευσης και έρευνας. Με λίγα λόγια θα ήταν προφανώς δικαιότερο να δίνονται μόρια για 3 μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών (από 2 που ισχύει σήμερα) και όχι να μειώνουμε το όριο σε 1 λες και είμαστε στο 1980. Άλλωστε είναι πολύ πιο πιθανό να αξιοποιήσει κάποιος 3 μεταπτυχιακά στο Δημόσιο παρά 3 ξένες γλώσσες. Οπότε ας μην απαξιώνουμε με τις επιλογές μας ως πολιτεία τη δια βίου μάθηση για να εξυπηρετήσουμε άλλα συμφέροντα. ΥΓ: Σχετικά με το θέμα της συνάφειας, όταν πχ το Υπ. Οικονομικών γεμίσει με άτομα με μεταπτυχιακά στην Ιστορία, την Ιχθυοκαλλιέργεια, τη Θεολογία κλπ ας έρθει τότε να μας πει ο νομοθέτης (ή ο κ. Βέης) για το πόσο καλή ήταν η ιδέα της κατάργησής της.