• Σχόλιο του χρήστη 'kostas papadopoulos' | 16 Νοεμβρίου 2009, 16:51

    Όλοι κρυβόμαστε πίσω από το μικρό δαχτυλάκι μας. Δύο μεταπτυχιακά δεν λέω, είναι δύσκολο και κουραστικό να τα χεις, όταν μάλιστα πρέπει να δουλεύεις παράλληλα. Εκτός και αν έχεις την απαίτηση να σε πληρώνει ο μπαμπάς και η μαμά. Οι περισσότεροι όμως για το δημόσιο τα κάναμε και ας μη κρυβόμαστε, σίγουρα μας ενδιέφεραν τα αντικείμενα, αλλά στο 95% αυτών που τα έκαναν κάπου καταχονιασμένη μέσα στο μυαλό υπήρχε η σκέψη: δεν κάνω 2 μεταπτυχιακά να πάρω 300 μόρια; Άλλωστε αν μας ενδιέφερε ο ιδιωτικός τομέας ή η γνώση δεν θα υπήρχαν τόσες αντιδράσεις σε αυτό το blog για τα μεταπτυχιακά. Να το θέσω αλλιώς, γιατί αφού σε ενδιέφερε τόσο πολύ η γνώση δεν πήγες για διδακτορικό; Γιατί πολύ απλά πιο εύκολο και σίγουρο είναι ότι θα πάρεις 2 μεταπτυχιακά από ένα διδακτορικό στην Ελλάδα. Αυτό δείχενι και την κατάντια των πανεπιστημίων. Γιατί φοβάται στην Ελλάδα να κάνει κάποιος διδακτορικό; Γιατί αμα μπλέξεις με τους καθηγητές ούτε στα 5 χρόνια δεν τελειώνεις, άσε που μπορεί και να μην πληρώνεσαι. Δεν θέλω να πάω πάντως σε καμία περίπτωση με αυτή την επισήμανση ότι τα διδακτορικά στην Ελλάδα, αξίζουν όλα. Το ξαναεπαναλαμβάνω, πολλά από τα διδακτορικά είναι πολύ κατώτερα ξένων αναγνωρισμένων πανεπιστημίων και ας διήρκησαν 5 και 7 χρόνια, διότι πολύ απλούστατα δεν υπήρχε οργάνωση και σωστές υποδομές. Πρωτόγνωρα πράγματα που μόνο στην Ελλάδα απαντούν, στο εξωτερικό όποιος κάνει pHD το κάνει γιατί του αρέσει πραγματικά, γιατί τον εθίζει τπ επιστημινικό αντικείμενο, άλλωστε σε ξένα σοβαρά πανεπιστήμια οι υποτροφίες που δίνονται είναι πολύ πιο αξιοπρεπείς από ότι εδώ στην Ελλάδα και μπορεί και να σε πληρώνουν, αποκτώντας έτσι προυπηρεσία. Χιλιες φορές ένα καλό ΙΕΚ από τα 18 και να δουλεύεις από τα 23, παρά 35 και άνεργος.