Αρχική Αναμόρφωση συστήματος προσλήψεων και καθολική υπαγωγή τους στον πλήρη έλεγχο του ΑΣΕΠΆρθρο 2 Κατάργηση της προσαύξησης μοριοδότησης λόγω εμπειρίαςΣχόλιο του χρήστη ΕΛΕΝΗ ΨΩΜΑ | 17 Νοεμβρίου 2009, 00:25
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΕΝΗ ΨΩΜΑ' | 17 Νοεμβρίου 2009, 00:25

    Δέχομαι μένος! Μένος από την κυβέρνηση που δεν έχει καν την πρόθεση να βρει μια λύση για όλους αυτούς τους ανθρώπους που έδωσαν την ψυχή τους δουλεύοντας ως ευσυνείδητοι υπάλληλοι υπό άθλιες συνθήκες, με το καθεστώς των stage! Μένος από τους άνεργους που αγνοούν πως καθένας από μας βίωσε το σκληρό πρόσωπο της ανεργίας, κανένας μας δεν ανήκει στους προνομιούχους και τίποτα δε μας χαρίστηκε. Μένος από τον απλό κόσμο που αγνοεί πως ΑΣΕΠ δε συνεπάγεται αξιοκρατία, ούτε stage ισοδυναμεί με μέσον. Εσείς την κάνατε αυτή την εξίσωση για να κάνετε αντιπολίτευση και αυτή σας η κίνηση μας φέρνει σε αντιπαράθεση με την κοινωνία! Κατά βάθος ξέρετε πως αν όντως ήταν έτσι δε θα χρειαζόταν να εργαστούμε υπό αυτό το καθεστώς, θα ήμασταν ήδη διορισμένοι προ πολλού. Είμαστε τα ΘΥΜΑΤΑ μιας ελεεινής πολιτικής και μας συμπεριφέρεστε σαν ΘΥΤΕΣ. Απολογούμενοι γιατί διαλέξαμε το stage από την ανεργία, απολογούμενοι για την επιλογή μας, λες και είχαμε πολλές εναλλακτικές επιλογές και διαλέξαμε την πιο προσοδοφόρα! Ήξερα τι υπέγραφα, ναι! Μα δεν είχα τη δυνατότητα να παρέμβω στη σύνταξη των όρων, απλά υπέγραψα θεωρώντας πως τάχα θα είμαι μαθητευόμενη, θα λείπω δήθεν χωρίς να ενημερώνω και δε θα έχω όλες αυτές τις επαγγελματικές ευθύνες και υποχρεώσεις, δίχως κανένα απολύτως επαγγελματικό δικαίωμα. Εργαζόμουν σκληρότερα από μόνιμη υπάλληλο, είχα καθημερινά μεγάλο όγκο δουλειάς να διεκπεραιώσω, ακολουθούσα τις εντολές του προϊσταμένου μου, ήταν σαφές ότι ήμουν εργαζόμενη και μάλιστα από τις πιο αποδοτικές και παραγωγικές. Έκανα υπομονή οραματιζόμενη πως αυτή η εμπειρία θα φανεί πολύτιμη σε μελλοντικούς διαγωνισμούς ΑΣΕΠ, δεν ήξερα πως υπήρχαν τόσες γενιές συμβασιούχων πριν από μένα, ώστε ακόμα και με προσαυξημένη εμπειρία ο διορισμός να είναι μακριά! Καταργώντας την προσαύξηση θεωρείτε πως μας εξισώνετε με τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. Οι εργαζόμενοι αυτοί δεν είχαν την προσαύξηση, είχαν όμως ένσημα, βασικό μισθό, άδειες και επιδόματα και επιπλέον αποκτούσαν μια προϋπηρεσία που θα μπορούσε να εκτιμηθεί από ένα μελλοντικό εργοδότη. Εγώ δεν είχα όλα αυτά, μα είχα μια εμπειρία που φανταζόμουν ότι θα την εκτιμούσε όπως της άρμοζε ο δικός μου εργοδότης - το ελληνικό δημόσιο. Η δική μου εμπειρία από ποιον άλλο εργοδότη άραγε θα εκτιμηθεί; Δε γνωρίζω καμιά ιδιωτική εταιρία να δίνει πρωτόκολλα και να διεκπεραιώνει φακέλους. Συνεπώς δεν υστερώ εγώ ως προς την εμπειρία στην αναζήτηση εργασίας στον ιδιωτικό τομέα σε σχέση με κάποιον συνυποψήφιο που έχει πραγματικά χρήσιμη εμπειρία; Κι αυτό εσείς το ονομάζετε ισονομία και ισοπολιτεία; Χάθηκαν εργατοώρες για να μάθω και να αποδώσω, να είμαι σε θέση να εξυπηρετήσω τους πολίτες και να αντεπεξέλθω στα ποικίλα και σημαντικά καθήκοντα που μου έχουν αναθέσει. Η θέση που θα αφήσω φεύγοντας δεν μπορεί να μείνει κενή, θα καλυφθεί από κάποιον άλλο συμβασιούχο-όμηρο και θα χαθούν κι άλλες ώρες ώστε να φτάσει και αυτός στο σημείο να μπορεί να αντεπεξέλθει στις αυξημένες υποχρεώσεις και ευθύνες που είχε το πόστο εργασίας μου. Και όλα αυτά άραγε γιατί; Την απάντηση την αφήνω σε σας, ελπίζοντας πως, έστω και τώρα, μια φωνή συνείδησης μέσα σας ίσως σας μιλήσει...