Αρχική Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς - Πρόγραμμα ‘‘ΆΡΓΟΣ’’ΜΕΡΟΣ Β’ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΙΚΕΣ, ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ, ΤΕΛΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ Άρθρο 39 Εξουσιοδοτικές διατάξειςΣχόλιο του χρήστη Ελληνική ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ Εταιρεία | 20 Μαΐου 2021, 16:54
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ελληνική ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ Εταιρεία' | 20 Μαΐου 2021, 16:54

    ΚΟΙΝΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ των περιβαλλοντικών οργανώσεων ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ, Ελληνική ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ Εταιρεία, Εταιρεία Προστασίας Βιοποικιλότητας της Θράκης και Περιβαλλοντική Οργάνωση ΚΑΛΛΙΣΤΩ επί του Σχεδίου νόμου «Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς – Πρόγραμμα ‘‘ΆΡΓΟΣ’’» του Υπουργείου Εσωτερικών Την Πέμπτη 6 Μαΐου, 2021 τέθηκε σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση η νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Εσωτερικών υπό τον τίτλο «Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς – Πρόγραμμα ‘‘ΆΡΓΟΣ’’» (βλ. http://www.opengov.gr/ypes/?p=7919). Οι υπογράφουσες οργανώσεις, αναγνωρίζοντας την αξία της εν λόγω πρωτοβουλίας και έχοντας μελετήσει την πρόταση σχεδίου νόμου, επιθυμούν να συμμετάσχουν στη διαβούλευση καταθέτοντας τα κάτωθι σχόλια: Επί του Άρθρου 2 - Ορισμοί Στο Άρθρο 2 αναφέρεται ότι: «Σκύλος εργασίας»: ο σκύλος που χρησιμοποιείται για το κυνήγι (κυνηγετικός), τη φύλαξη ποιμνίων (ποιμενικός), τη φύλαξη χώρων (φύλακας), ο σκύλος έρευνας και διάσωσης, καθώς και ο σκύλος που χρησιμοποιείται από τις ένοπλες δυνάμεις και τα σώματα ασφαλείας». Στις παραπάνω κατηγορίες θα πρέπει να προστεθεί και η κατηγορία "σκύλοι ανίχνευσης δηλητηριασμένων δολωμάτων" που λειτουργούν στη χώρα μας εδώ και πολλά χρόνια με ιδιαίτερη επιτυχία. Ο στόχος των σκύλων ανίχνευσης δηλητηριασμένων δολωμάτων είναι ο έλεγχος και ο έγκαιρος καθαρισμός της υπαίθρου από δηλητηριασμένα δολώματα ή/και ζώα που μπορούν να προκαλέσουν επιπλέον δηλητηριάσεις. Για περισσότερες πληροφορίες απευθύνεστε στα: 1) Βαβύλης, Δ., Kret, E., Saravia, V. & Ντεμίρη, Κ. 2016. Ανίχνευση δηλητηριασμένων δολωμάτων με ειδικά εκπαιδευμένα σκυλιά στη Θράκη και την Κεντρική Ελλάδα, Ετήσια αναφορά 2016 και συνοπτική αναφορά 2014- 2016, pp. 74. Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία & WWF Ελλάς, Αθήνα (Conservation action C1), Διαθέσιμο στο: https://lifeneophron.eu/back2/public/files/documents/a-technical-reportunder-action-c3-life-roject-the-return-of-the-neophron-5bb0e9add24ec.pdf, 2) Kret, E., Βαβύλης, Δ. & Saravia, V. (2021) Ανίχνευση δηλητηριασμένων δολωμάτων με ειδικά εκπαιδευμένους σκύλους στη Θράκη και την Κεντρική Ελλάδα και Ήπειρο, Ετήσια αναφορά 2020, σελ. 43. Ελληνική ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ Εταιρεία & WWF Ελλάς, Αθήνα, Διαθέσιμο στο: https://lifeneophron.eu/back2/public/files/documents/antipoison-dog-unit-report-2020- greece-601d98759d3df.pdf. Επίσης, θα ήταν σκόπιμο να διασαφηνιστεί στο Άρθρο 2 περί ορισμών αλλά και στο Άρθρο 3 περί αρμόδιων αρχών, επειδή συχνά στο κείμενο χρησιμοποιείται η διάκριση δεσποζόμενα – αδέσποτα ως γενική διάκριση, ότι οι σκύλου εργασίας εντάσσονται στα πρώτα, και ότι οπουδήποτε αναφέρονται τα δεσποζόμενα ζώα συντροφιάς να υπάρχει ειδική μνεία και για τα δεσποζόμενα σκυλιά εργασίας. Επί του Άρθρου 3 – Αρμόδιες Αρχές Θα ήταν σκόπιμο να διασαφηνιστεί, επειδή συχνά στο κείμενο χρησιμοποιείται η διάκριση δεσποζόμενα – αδέσποτα ως γενική διάκριση, ότι οι σκύλου εργασίας εντάσσονται στα πρώτα, και ότι οπουδήποτε αναφέρονται τα δεσποζόμενα ζώα συντροφιάς να υπάρχει ειδική μνεία και για τα δεσποζόμενα σκυλιά εργασίας. Στο Άρθρο 3 παρ. 6 οφείλει να διευκρινιστεί ότι οι αρμόδιες αρχές που αναφέρονται για την τήρηση του Άρθρου 22 το πράττουν αυτό ανεξαρτήτως του είδους που πλήττεται (δεσποζόμενο ή αδέσποτο) ούτως ώστε πχ η Δασική Υπηρεσία να επεμβαίνει για ζητήματα δηλητηρίασης δεσποζόμενου ποιμενικού σκύλου σε δασική έκταση, παρότι δεν είναι κυνηγετικός σκύλος ή άγριο ζώο, και ανεξαρτήτως του που λαμβάνει χώρα το περιστατικό ώστε πχ η Ελληνική Αστυνομία να παρεμβαίνει σε περιπτώσεις δηλητηρίασης σκύλων σε δασική έκταση. Διαφορετικά, δύναται να εισαχθεί μια γενική πρόβλεψη στο νόμο περί επέμβασης «εντός ή εκτός ορίων οικισμών». Επί του Άρθρου 5 – Υποχρεώσεις ιδιοκτήτη δεσποζόμενου ζώου συντροφιάς και άρθρου 39 – Εξουσιοδοτικές διατάξεις Αναγνωρίζεται καταρχήν ότι η διατήρηση της υποχρεωτικής σήμανσης των ζώων συντροφιάς στο προτεινόμενο σχέδιο νόμου κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση και οι αρμόδιες αρχές κατά άρθρο 3 θα πρέπει να εφαρμόζουν εντατικούς ελέγχους για την τήρηση του μέτρου. Η εφαρμογή της υποχρεωτικής σήμανσης θα συμβάλει στην αντιμετώπιση του φαινομένου των αδέσποτων ζώων, και ιδίως σκύλων, και λειτουργεί προς το σκοπό της υπεύθυνης ιδιοκτησίας που θέτει το σχέδιο νόμου. Οι ποιμενικοί σκύλοι ή σκύλοι φύλαξης κοπαδιών & αγροτικών ζώων, οι οποίοι εντάσσονται στους σκύλους εργασίας κατά άρθρο 2 παρ. 6 (εφεξής «ΠΣ»), αποτελούν τους κατεξοχήν σκύλους εργασίας της ελληνικής υπαίθρου και συμβάλουν τα μέγιστα στον πρωτογενή τομέα και συγκεκριμένα στην άσκηση της κτηνοτροφικής δραστηριότητας (κυρίως παραδοσιακή εκτατική, αλλά και σταβλισμένη κτηνοτροφία). Με τον όρο βέβαια ΠΣ δεν νοούνται μόνο οι σκύλοι που ανήκουν σε κάποια αναγνωρισμένη φυλή αλλά όλοι αυτοί οι σκύλοι που επιτελούν το καθήκον τους στην προστασία του κοπαδιού. Η εκτατική παραδοσιακή κτηνοτροφία συνιστά σημαντικό πολιτισμικό στοιχείο ενώ είναι συνήθως σε αγαστή συνύπαρξη με την βιοποικιλότητα και μάλιστα πολλά είδη όπως τα πτωματοφάγα πτηνά (Γυπαετός, Ασπροπάρης, Όρνιο, Μαυρόγυπας) τα αρπακτικά πουλιά, πλήθος στρουθιόμορφα, τα θηλαστικά, τα ερπετά και άλλα είδη πανίδας που τρέφονται στα δασικά ανοίγματα και στα λιβάδια βασίζονται σε αυτήν για την επιβίωση τους. Οι ΠΣ αποτελούν τον πλέον ενδεδειγμένο αποτελεσματικό και ελάχιστα επεμβατικό τρόπο για την προστασία του κτηνοτροφικού κεφαλαίου από τα μεγάλα σαρκοφάγα ζώα, όπως ο λύκος και η αρκούδα αλλά και μικρότερα όπως το τσακάλι. . Η πρακτική αυτή συνάδει απόλυτα με την τρέχουσα ευρωπαϊκή πολιτική για την ομαλή συνύπαρξη ανθρώπου και μεγάλων σαρκοφάγων (. https://ec.europa.eu/environment/nature/conservation/species/carnivores/coexistence_platfo rm.htm) και εντάσσεται σε κοινοτικές, περιφερειακές και εθνικές πολιτικές (ΚΑΠ και ΠΑΑ).Η χρήση των ΠΣ για την προστασία των κοπαδιών χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα και οι σημερινές φυλές έχουν εξελιχθεί μέσα από μακρόχρονες διαδικασίες τεχνητής και φυσικής επιλογής διάρκειας αιώνων, ώστε να είναι απόλυτα προσαρμοσμένες στο έργο της φύλαξης αλλά και στις τοπικές ιδιαίτερες συνθήκες της Ελληνικής υπαίθρου και άσκησης της κτηνοτροφίας Οι ΠΣ αποτελούν τον απαραίτητο σύμμαχο και συνεργάτη του κτηνοτρόφου στο απαιτητικό πεδίο της δουλειάς στην ύπαιθρο. Είναι το απαραίτητο μέσο προστασίας για τον κτηνοτρόφο και το κεφάλαιο του και κατ’ επέκταση ένα από τα πιο αποτελεσματικά μέσα άμβλυνσης της σύγκρουσης του ανθρώπου με τα μεγάλα σαρκοφάγα θηλαστικά. Η σύγκρουση οφείλεται κυρίως στις ζημιές που προκαλούνται από τα μεγάλα σαρκοφάγα και αξίζει να αναφερθεί ότι είναι από τους παράγοντες που επηρεάζουν σημαντικά την αποδοχή τους από τις τοπικές κοινότητες και την επιτυχία των προσπαθειών διατήρησής τους. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Οργανισμού Ελληνικών Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΕΛ.Γ.Α.) για την περίοδο 2010-2016, η μέση ετήσια αποζημίωση για τις ζημιές που προκλήθηκαν από άγρια ζώα στο ζωικό κεφάλαιο ήταν 1.053.861€, με την πλειονότητα των περιστατικών να οφείλονται σε επιθέσεις από λύκο. Για την περίοδο αυτή, οι ζημιές που καταγράφηκαν αφορούσαν κατά κύριο λόγο πρόβατα (43.1%), αίγες (22.1%) και βοοειδή (32.5%). Σε αυτά θα πρέπει να προστεθεί και η απώλεια σε γάλα, κρέας, κλπ, κάτι για το οποίο δεν αποζημιώνεται ο παραγωγός. Επίσης, είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι οι απώλειες είναι πολύ μεγαλύτερες και πολλοί παραγωγοί δεν αποζημιώνονται για τα απολεσθέντα ζώα τους (βλ. πχ Ζημιές σε δασωμένες - δύσβατες περιοχές. Στις περιπτώσεις αυτές, όταν οι ιδιοκτήτες ανευρίσκουν τα ζώα τους, δεν υπάρχουν πλέον οι απαραίτητες ενδείξεις κατασπάραξης (τραύματα) αλλά βρίσκουν μόνο υπολείμματα από το ζώο (κόκκαλα, μαλλιά, κέρατα, οπλές), ειδικά στις νέες περιοχές επαναποίκησης από μεγάλα σαρκοφάγα (Στερεά Ελλάδα, Βοιωτία, Αττική κ.ά) στις οποίες και η χρήση ποιμενικών σκύλων κρίνεται απαραίτητη. Ειδικά στις περιπτώσεις αυτές τα κίνητρα για τη δήλωση απώλειας στον ΕΛΓΑ είναι μειωμένα, με αποτέλεσμα την υποεκτίμηση της πραγματικής κατάστασης). Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα είναι και η διατήρηση αυτοχθόνων φυλών αγροτικών ζώων. Η Ελληνική Πολιτεία έχει αναγνωρίσει την σημαντικότητα του θέματος και εφαρμόζει προγράμματα προστασίας και διατήρησης των φυλών αυτών. Ειδικά με το Προεδρικό Διάταγμα 434/1995 - ΦΕΚ 248/Α/30-11-1995 (Μέτρα για τη διατήρηση και προστασία των αυτόχθονων φυλών των αγροτικών ζώων) αλλά και με τα Προγράμματα Αγροτικής Ανάπτυξης "Διατήρηση απειλούμενων αυτόχθονων φυλών αγροτικών ζώων" Δράση 10.1.09 στηρίζει έμπρακτα τον πρωτογενή τομέα (βλ. http://www.minagric.gr/index.php/el/programmaagrotikis-anaptyksis-2014-2020-proskliseis-metron/8272-apof-apentaxis-drasi-10109, https://www.opekepe.gr/el/paa-gr/2014-2020/2624-metro-10-georgoperivallontika-kaiklimatika-metra-drasi-10-1-09-diatirisi-apeiloymenon-aftoxthonon-fylon-agrotikon-zoon.) Η Δημόσια δαπάνη στο παραπάνω πρόγραμμα «Διατήρηση Απειλούμενων Αυτόχθονων Φυλών Αγροτικών Ζώων», του ΠΑΑ 2014-2020, έφτασε τα 34 εκατ. ευρώ.Στην Ελλάδα, οι παραδοσιακές φυλές ποιμενικών σκύλων που είναι αναγνωρισμένες από τον ΚΟΕ (Κυνολογικός Όμιλος Ελλάδος) που είναι μέλος της Διεθνούς Κυνολογικής Ομοσπονδίας (F.C.I.) είναι: α) ο Ελληνικός Ποιμενικός, β) ο Μολοσσός της Ηπείρου, γ) το Λευκό Ελληνικό Τσοπανόσκυλο και δ) το ελληνικό Κοκόνι. Πρέπει να αναφερθεί ότι σύμφωνα με τις καταγραφές ελληνικών ομίλων, περιβαλλοντικών οργανώσεων (πχ μέσα από προγράμματα όπως το LIFE Nature & Biodiversity), και φορέων διατήρησης ελληνικών φυλών (Δίκτυο Διατήρησης Αυτόχθονων Αγροτικών Ζώων - ΑΜΑΛΘΕΙΑ" μέλος του διεθνούς δικτύου SAVE FOUNDATION (SAFEGUARD AGRICULTURAL VARIETIES IN EUROPE, ΟΦΕΠ, ΟΦΜΗ, ΔΙΑΔΡΟΜΗ, ΟΦΛΕΤ Ομάδας Μελέτης Αλωπεκίδας κλπ) υπάρχουν και άλλες "φυλές-τύποι" σκύλων οι οποίες δεν έχουν ακόμα αναγνωριστεί αλλά εντοπίζονται σε μικρότερους αριθμούς και είναι λιγότερο διαδεδομένες όπως πχ. τα Μουστακάτα, τα Καραμάνικα, Αλωπεκίδα κ.α. Ο συνολικός αριθμός των φυλών-τύπων αυτόχθονων φυλών σκύλων ανέρχεται σε 22 (!) ενώ για την προστασία των ποιμνίων οι μισές περίπου (10) αφορούν σε " ποιμενικούς σκύλους ". Σύμφωνα με το άρθρο 6 με επικεφαλίδα «Μελέτες αυτοχθόνων πληθυσμών με ιδιαίτερο ενδιαφέρον» του Π.Δ. υπ’ αριθ. 434 (ΦΕΚ 248/30-11-1995) (https://www.e-nomothesia.gr/katagrotike-anaptukse/ktenotrophia/pd-434-1995.html) με τίτλο «Μέτρα για τη διατήρηση και προστασία των αυτόχθονων φυλών των αγροτικών ζώων», προβλέπεται η πραγματοποίηση μελετών σχετικά με αυτόχθονους πληθυσμούς αγροτικών ζώων, που παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον αλλά δεν έχουν ακόμη μελετηθεί και δεν έχουν καταταγεί σε μία από τις αναφερόμενες στο άρθρο 5 του εν λόγω Π.Δ. αναγνωρισμένες φυλές. Το παραπάνω αποτελεί μια σημαντική δράση και θα πρέπει άμεσα να πραγματοποιηθεί για όλες τις κατηγορίες αγροτικών ζώων, προκειμένου επιτέλους να τελεσφορήσει η επίσημη πιστοποίηση τους ώστε να ενταχθούν επίσημα ως μέτρο πρόληψης στη νέα προγραμματική περίοδο των ΚΑΠ/ ΠΠΑ. Όσον αφορά τη στείρωση συγκεκριμένα των ποιμενικών σκύλων, προτείνεται αυτή να μην είναι υποχρεωτική για τους παρακάτω λόγους: • Οι ΠΣ πρέπει να μεγαλώνουν από το στάδιο του νεαρού κουταβιού μαζί με τα κτηνοτροφικά ζώα ώστε να δημιουργηθεί ο απαραίτητος δεσμός μεταξύ τους και στην συνέχεια όταν ενηλικιωθούν να ακολουθούν το κοπάδι ως κομμάτι αυτού και να το προστατεύουν ανάλογα. • Οι αναγνωρισμένες ελληνικές φυλές ΠΣ και το πρότυπο αναγνώρισης τους που έχει καθοριστεί από τον ΚΟΕ (https://www.koe.gr/index.php/el/koe/istoria-koe), και από τη Διεθνή Κυνολογική Ομοσπονδία (F.C.I.) (http://www.fci.be/en/), ήτοι ο Ελληνικός Ποιμενικός, ο Μολοσσός Ηπείρου και Λευκός Ελληνικός Ποιμενικός, καθώς και το Κοκόνι, οι οποίες είναι προσαρμοσμένες στις συνθήκες της χώρας (κλιματικές αλλά και κτηνοτροφικές), μετρούν μικρούς πληθυσμούς και απειλούνται με εξαφάνιση. Η υποχρεωτική στείρωση των τριών αναγνωρισμένων φυλών ΠΣ αλλά και των δέκα (σύνολο 22 τύποι) όπου μέχρι σήμερα δεν έχουν ακόμα αναγνωριστεί, θα τις οδηγούσε ακόμα γρηγορότερα σε εξαφάνιση. H στείρωση ως επέμβαση στους σκύλους πιθανόν να έχει επίδραση στην συμπεριφορά τους (αλλαγές στο ορμονικό ισοζύγιο) που σχετίζεται με την αποτελεσματικότητά τους. Παρόλα αυτά, η σημαντικότερη αρνητική επίδραση της οριζόντιας στείρωσης που προτείνεται στο νομοσχέδιο αφορά την απώλεια της δυνατότητας αναπαραγωγής αποδεδειγμένα ικανών ζώων εργασίας αλλά και γενεαλογικών γραμμών που συνδέονται με την ικανότητα αυτή και δεν εκφράζονται απαραίτητα μέσω των φαινοτυπικών προτύπων μιας φυλής. • Ακόμη και σκύλοι οι οποίοι μορφολογικά δεν ταιριάζουν απόλυτα στα φαινοτυπικά πρότυπα των ελληνικών φυλών (π.χ αναλογίες μερών σώματος, μέγεθος, ύψος, χρώμα κ.α), έχουν επιλεχθεί από τους κτηνοτρόφους λόγω των συμπεριφορικών χαρακτηριστικών τους στη φύλαξη των κοπαδιών. Η υποχρεωτική στείρωση αυτών των σκύλων θα είχε ως αποτέλεσμα τη διακοπή της γενεαλογικής γραμμής που φέρει τη γενετική πληροφορία για αυτές τις συμπεριφορές. Πολλές κτηνοτροφικές οικογένειες διατηρούν γενεαλογικές γραμμές ΠΣ επί πολλές δεκαετίες, κάτι το οποίο όχι μόνο δεν πρέπει να σταματήσει αλλά και να ενισχυθεί καθώς ουσιαστικά συνιστά προσπάθεια για την αναβίωση των φυλών και την περαιτέρω εξέλιξή τους με βάση την αποτελεσματικότητα τους. Επιπλέον έχει αναφερθεί ότι δύναται να πραγματοποιηθούν μελέτες σύμφωνα με Π.Δ. υπ’ αριθ. 434 (ΦΕΚ 248/30-11-1995) για την υπαγωγή σε κατηγορία αυτόχθονης φυλής και να συνταχθεί το αντίστοιχο πρότυπο της φυλής από αναγνωρισμένους κριτές του ΚΟΕ και της FCI • Το έγκλημα των δηλητηριασμένων δολωμάτων που μαστίζει τη χώρα, πολλές φορές κοστίζει τη ζωή ταυτόχρονα σε πολλούς ΠΣ ενός κοπαδιού. Σε αυτήν την περίπτωση, και δεδομένου ότι το κοπάδι δεν μπορεί να μείνει αφύλαχτο ούτε για μια μέρα, οι κτηνοτρόφοι πρέπει να έχουν άμεση πρόσβαση σε νέους ΠΣ ώστε να προστατέψουν το κοπάδι τους. Τους ΠΣ αυτούς δύνανται να τους αποκτήσουν είτε από κάποια προηγούμενη γέννα είτε μέσω δικτύωσης με άλλους κτηνοτρόφους. Η δικτύωση αποτελεί ένα σημαντικό επίτευγμα έργων LIFE Nature & Biodiversity που υλοποιήθηκαν στη χώρα μας την τελευταία δεκαπενταετία. Στην περίπτωση της υποχρεωτικής στείρωσης αυτό δεν θα ήταν εφικτό, και η επιβίωση των κοπαδιών θα τίθετο σε κίνδυνο. . Προγράμματα συμβουλευτικής που αφορούν την φροντίδα, διατροφή και περίθαλψη των σκύλων φύλαξης κοπαδιών αλλά και υποστήριξη στην κατ’ επιλογή στείρωση σε περιπτώσεις ακατάλληλων σκύλων θα είχαν περισσότερη ωφέλεια από μια γενικευμένη, οριζόντια και υποχρεωτική στείρωση. • Η αγορά ΠΣ από επίσημο εκτροφέα, εκτός από οικονομικά ασύμφορη για τους κτηνοτρόφους, δεν θα ήταν σε όλες τις περιπτώσεις αποτελεσματική. Αρχικά λόγω της ιδιαίτερης φύσης του επαγγέλματος του κτηνοτρόφου και των απαιτήσεων για αυτοπρόσωπη παρουσία του σε καθημερινή βάση, είναι δυνατόν να μην υπάρχει πρόσβαση σε κάποιο εκτροφείο σε κοντινή απόσταση. Επίσης, ο μεγάλος αριθμός σκύλων που μπορεί να απαιτείται σε μεγάλα κοπάδια ή/και σε δυσπρόσιτες περιοχές για τη φύλαξη του κοπαδιού θα ανέβαζε το κόστος αγοράς από εκτροφείο σε δυσθεώρητα ύψη, αλλά και με τις σημερινές συνθήκες κανένα εκτροφείο δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των κτηνοτρόφων δεδομένου ότι έχουν αποδεδειγμένα σοβαρές απώλειες ΠΣ από δηλητηριασμένα δολώματα. Τέλος, το πιο σημαντικό είναι ότι για να είναι αποτελεσματικός ένας ΠΣ δεν αρκεί μόνο η φαινολογία του αλλά πρέπει να έχει και τα αντίστοιχα συμπεριφορικά χαρακτηριστικά αλλά και εκπαίδευση μέσα στο κοπάδι και στο φυσικό περιβάλλον, όπως προαναφέρθηκε. Επί του άρθρου 6 – Εκτροφή, αναπαραγωγή και εμπορία ζώων συντροφιάς Σύμφωνα με το Άρθρο 6 παρ. 3 του νέου υπό διαβούλευση νόμου αναφέρεται ότι :"Κάθε άλλη περίπτωση εκτροφής, αναπαραγωγής, πώλησης ή δωρεάν διάθεσης ζώου από ιδιώτη ιδιοκτήτη, πλην των εγκεκριμένων και αδειοδοτημένων σύμφωνα με το παρόν, θεωρείται παράνομη εκτροφή και εμπορία και υπόκειται στις ποινικές και διοικητικές κυρώσεις των άρθρων 21 και 22". Το παραπάνω θα δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα στους κτηνοτρόφους αλλά και στη διατήρηση αυτόχθονων φυλών ενώ έρχεται σε αντίθεση με τα δικαιώματα των πολιτών διότι σε πολλά κράτη της Ε.Ε επιτρέπεται η δωρεά σκύλων από ιδιοκτήτη σε ιδιοκτήτη με την τήρηση συγκεκριμένων κριτηρίων. Επιπλέον θα δημιουργήσει σοβαρά νομικά ζητήματα και θα ακυρώσει όλες τις προσπάθειες που είτε βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη είτε θα δρομολογηθούν μελλοντικά στο πλαίσιο υλοποίησης ευρωπαϊκών προγραμμάτων διατήρησης απειλούμενων ειδών (π.χ. προγράμματα LIFE, προγράμματα ΥΜΕΠΕΡΑΑ) για την ενίσχυση του μέτρου φύλαξης των κοπαδιών από ποιμενικούς σκύλους καθώς αυτά πέρα από την απλή χορηγία σκύλων περιλαμβάνουν κυρίως την δικτύωση των παραγωγών μεταξύ τους μέσω της ανταλλαγής ποιμενικών σκύλων, στο πλαίσιο διατήρησης και επέκτασης γενεαλογικών γραμμών με δοκιμασμένα χαρακτηριστικά ειδικών εκπαιδευτικών σεμιναρίων αλλά και συνεργασίας και αλληλεγγύης μεταξύ των ίδιων των παραγωγών. •Η Πολιτεία θα επωφεληθεί και το πνεύμα του προτεινόμενου σχεδίου νόμου θα τηρηθεί εάν: • Ενισχυθεί η δικτύωση μεταξύ των κτηνοτρόφων. Η ανταλλαγή κουταβιών ΠΣ μεταξύ των κτηνοτρόφων με διαφανή και νόμιμο τρόπο θα βοηθήσει ώστε να εμπλουτιστεί το γενετικό απόθεμα των παραδοσιακών φυλών ΠΣ τη Ελλάδας, ώστε να βελτιωθεί τόσο ο φαινότυπος όσο και η συμπεριφορά. • Πραγματοποιηθούν επιμορφωτικά σεμινάρια στους κτηνοτρόφους που να παρέχουν σύγχρονες γνώσεις για τη βέλτιστη επιλογή γεννητόρων, την ευζωία των ΠΣ, τη σωστή εκπαίδευση και συμπεριφορά των ΠΣ αλλά και γενικότερα για τις υποχρεώσεις και δικαιώματα του ιδιοκτήτη ΠΣ. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ευρωπαϊκή επιτροπή αναγνωρίζει τη σημαντικότητα της διατήρηση και ενίσχυσης του μέτρου της χρήσης ποιμενικών σκύλων και τη δικτύωση κτηνοτρόφων ως μέτρο αντιμετώπισης των ζημιών και της συνύπαρξης με τα σαρκοφάγα (λύκο, αρκούδα, τσακάλι κλπ) (βλ. https://ec.europa.eu/eip/agriculture/en/publications/eip-agri-focus-groupwildlife-and-agricultural-0). Η παραδοσιακή εκτατική κτηνοτροφία είναι ένα κομμάτι της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς που κινδυνεύει να εκλείψει. Βασικό στοιχείο της είναι οι ΠΣ και η παραδοσιακή τους εκτροφή ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε κτηνοτρόφου. Είναι ύψιστης σημασία να διατηρηθεί αυτό το κομμάτι της πολιτισμικής μας κληρονομιάς