Αρχική Αναμόρφωση συστήματος προσλήψεων και καθολική υπαγωγή τους στον πλήρη έλεγχο του ΑΣΕΠΆρθρο 4 Επαναρυθμίσεις για τη μοριοδότηση υποψηφίωνΣχόλιο του χρήστη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Σ | 17 Νοεμβρίου 2009, 05:13
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Σ' | 17 Νοεμβρίου 2009, 05:13

    Βλέπω πως οι περισσότεροι που έχουν πάρει μέρος στη διαβούλευση αποτελούν μια ομάδα συμφερόντων αυτή των κατόχων μεταπτυχιακών τίτλων, οι οποίοι πιέζουν να αναγνωριστεί ο "κόπος" τους και να προηγούνται έναντι όλων των άλλων (π.χ. εργαζομένων) αφού θεωρούν την κατοχή του μεταπτυχιακού τους πιο σημαντικό από τα 420 μόρια της 5ετούς εμπειρίας ή επίσης πιο σημαντικό από το τεστ δεξιοτήτων, λες και αυτοί δεν συμμετέχουν σε αυτό,και δεν παίρνουν κι απο κει μόρια.(Μήπως όσοι έχουν μεταπτυχιακά, στο Τεστ Δεξιοτήτων πάτωσαν?) Είχα την αίσθηση οτι μεταπτυχιακό κάνει όποιος θέλει να εμπλουτίσει τις γνώσεις του και να εξειδικευτεί σε κάτι. Εδώ βλέπω οτι οι περισσότεροι επέλεξαν να κανούν μεταπτυχιακό για να διοριστούν,,,και μάλιστα απαιτούν να προηγηθούν΄ με το επιχείρημα οτι πλήρωσαν, κόπιασαν ξόδεψαν χρόνο κι όλα αυτά τα έκαναν για μια θέση στο δημόσιο. Με την ίδια λογική ρε παιδιά και τα stage καναν υπομονή και δουλεύαν "χρόνια" με 450€ και χωρίς ασφάλιση για μια θέση στο δημόσιο. Πρέπει να τους πριμοδοτήσουμε έναντι όλων των άλλων? Είναι ΔΙΚΑΙΟ? Όχι, βέβαια. Είμαι υπερ της ΣΥΝΑΦΕΙΑΣ των τίτλων μεταπτυχιακών ή μη. Σαφώς και να παίρνει μόρια το μεταπτυχιακό ακομή και το δεύτερο. Καθετί που εμπλουτίζει τις γνώσεις σου πρέπει να αξιολογείται και να παίρνει μόρια. Όλα όμως με μέτρο. Μέχρι ένα όριο θα πρέπει να μοριοδοτούνται τα πρώτα, τα δεύτερα και τα τρίτα μεταπτυχιακά. Μην το κάνουμε διαγωνισμό ποιός έχει τα πιο πολλά μεταπτυχιακά! Εξάλλου, να ρωτήσω την κυβέρνηση πόσο ανάγκη έχει τα μεταπτυχιακά ο Δημόσιος Τομέας? Σε κάποιες ειδικότητες σίγουρα θα έχει ανάγκη. Σε κάποιες άλλες όμως όχι. Και σε αυτές τις περιπτώσεις εγώ σαν φορολογούμενος πολίτης γιατί να πληρώνω το μεταπτυχιακό ενός δημόσιου υπαλλήλου, που μάλιστα δεν είναι και συναφές με το αντικείμενο της θέσης του? Από την άλλη βλέπω οτι οι "μεταπτυχιακοί" θεωρούν την εμπειρία ως κατώτερο προσόν.ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ. Μήπως αυτοί που το ισχυρίζονται δεν έχουν δουλέψει ποτέ ή δεν είναι άξιοι να δουλέψουν? Μήπως τους είναι πιο εύκολο να είναι αιώνια φοιτητές από το να βγούν στην αγορά εργασίας? Νομίζω οτι η εμπειρία είναι πιο σημαντική. Αν όχι, το οτι σου δίνει τη δυνατότητα να εφαρμόσεις στην πράξη τις γνώσεις σου, τουλάχιστον αποκτάς ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ. Μαθαίνεις να συνυπάρχεις με άλλους, να λειτουργείς ομαδικά, να χειρίζεσαι καταστάσεις και πολλά άλλα, αλλά κυρίως να ΣΕΒΕΣΑΙ. Αυτά δε θα τα μάθεις σε κανένα πανεπιστημιακό σύγγραμμα, σε κανένα πανεπιστημιακό έδρανο. Και είναι εφόδια μη μετρήσιμα, που οφείλεις να τα έχεις ως δημόσιος υπάλληλος, δεδομένου οτι πληρώνεσαι από τους φόρους των συμπολιτών σου. Η εργασιακή κουλτούρα πιστεύω πως είναι πιο χρήσιμη απο 15 διδακτορικά και 125 μεταπτυχιακά. ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣΤΕ ΔΙΚΑΙΟΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΤΡΟ! ΟΧΙ στην αυξημένη μοριοδότηση μιας μόνο ομάδας συμφερόντων (όποια κι αν είναι αυτή: stager(που ήταν μέχρι σήμερα), κατόχων μεταπτυχιακών, κατόχων βαθμών, κατόχων πιστοποιητικών ξένων γλωσσών κλπ). Όλες οι ομάδες να εξισορρόπηθούν. ΙΣΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ Στη ζωή μου ένα δε θέλω, ούτε να αδικήσω ούτε να αδικηθώ. Ευχαριστώ.