Αρχική Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς - Πρόγραμμα ‘‘ΆΡΓΟΣ’’Άρθρο 5 Υποχρεώσεις ιδιοκτήτη δεσποζόμενου ζώου συντροφιάςΣχόλιο του χρήστη Κώστας | 20 Μαΐου 2021, 19:24
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κώστας' | 20 Μαΐου 2021, 19:24

    Παρότι υποστηρίζουμε τη στείρωση σκύλου και γάτας, είμαστε αντίθετοι στην υποχρεωτική στείρωση των δεσποζόμενων ζώων όπως ορίζεται στο Άρθρο 5.1.α και στις κυρώσεις που προβλέπονται στο Άρθρο 22.1.7 για την παράλειψη στείρωσης του ζώου από τον ιδιοκτήτη του. Η στείρωση είναι μια μη αναστρέψιμη κτηνιατρική πράξη η οποία, εκτός από οφέλη εγκυμονεί και ρίσκα και επιφέρει αλλαγές στις ανάγκες του ζώου. Ο ιδιοκτήτης θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να αποφασίσει μόνος του για το αν θα προχωρήσει στη στείρωση του ζώου του, εφόσον έχει τη σύμφωνη γνώμη του κτηνιάτρου του. Ολόκληρη η επιστημονική κοινότητα των κτηνιάτρων έχει τοποθετηθεί ενάντια στην υποχρεωτική στείρωση των δεσποζόμενων ζώων. Επιπρόσθετα, δεν είναι δυνατή η επιβεβαίωση της στείρωσης παρά μόνο μέσω λαπαροσκοπικής εξέτασης. Αυτό αντιτίθεται στην ευζωία του ζώου. Σχετικά με το Άρθρο 5.1.β να γίνει υποχρεωτική ανάρτηση πινακίδας σε εμφανές σημείο σε όλα τα κτηνιατρεία, όπου ο ιδιοκτήτης θα ενημερώνεται ότι: «Η σήμανση σκύλου και γάτας και η εγγραφή τους στο ΕΜΖΣ είναι υποχρεωτική. Κτηνιατρικές πράξεις που τελούνται σε μη σημασμένα ζώα δε φέρουν ουδεμία νομική ισχύ. Την πλήρη ευθύνη έχει ο ιδιοκτήτης του ζώου». Η εξασφάλιση καταλύματος προσαρμοσμένο στο φυσικό τρόπο διαβίωσης του ζώου, όπως προβλέπεται στο Άρθρο 5.1.ε, είναι ασαφής ως ορισμός και μπορεί εύκολα να παρερμηνευθεί. Σε συνδυασμό με τις βαρύτατες ποινές που προβλέπονται στα Άρθρα 21, 22 και ιδίως στο Άρθρο 28, μπορούν να επιφέρουν ποινές δυσανάλογες του παραπτώματος στον ενδεχομένως ανυποψίαστο για τη βαρύτητα της πράξης του παραβάτη. Επίσης, εύκολα μπορεί να γίνει εκμετάλλευση αυτής της ασάφειας εις βάρος τόσο των ιδιοκτητών ζώων συντροφιάς, όσο και των επαγγελματιών του χώρου. Σε περίπτωση που ιδιοκτήτης παραδώσει το ζώο συντροφιάς του στο Δήμο, κατά τις προβλέψεις του Άρθρου 5.1.ζ, αυτό το ζώο δεν είναι δυνατόν να επανενταχθεί στο φυσικό του περιβάλλον, δε γνωρίζει πώς να επιβιώσει εκεί και ως πράξη αντιτίθεται στην ευζωία του ζώου.