Αρχική Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς - Πρόγραμμα ‘‘ΆΡΓΟΣ’’Άρθρο 4 Εθνικό Μητρώο Ζώων Συντροφιάς (ΕΜΖΣ)Σχόλιο του χρήστη Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία (ΠΦΟ) | 20 Μαΐου 2021, 20:15
  • Σχόλιο του χρήστη 'Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία (ΠΦΟ)' | 20 Μαΐου 2021, 20:15

    Βλέπουμε μια ανησυχητική τάση ελέγχου της ζωής των πολιτών, που δεν συνδέεται με την ευζωία των ζώων και δεν δικαιολογείται, πόσο μάλλον όταν η κοινωνία έχει, αποδεδειγμένα, υψηλότερη φιλοζωική συνείδηση και μεγαλύτερη ευαισθησία από το Κράτος. Η δημιουργια κάθε λογής ηλεκτρονικών μητρώων και η διαλειτουργικότητά τους με όλα τα μητρώα του δημοσίου τομέα, χωρις να περιγράφεται η χρήση των στοιχειων που συλλέγονται και χωρίς να οριοθετειται η ‘διαλειτουργικότητα’, είναι γεγονός άκρως προβληματικό καθώς περιλαμβάνει προσωπικά και ευαίσθητα δεδομένα. Από τα πάρα πολλά προβληματικά σημεία του άρθρου, επιλέγουμε τα εξής: - Σημειώνουμε τη σύγχυση των εννοιών “εξουσιοδοτημένος” και “πιστοποιημένος” κτηνίατρος, που δεν αντιστοιχίζεται είτε σε ορισμούς είτε σε διαδικασίες. - ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΟΥΜΕ τις δικαστικές νίκες της Πανελλήνιας Φιλοζωικής Ομοσπονδίας στο Συμβούλιο της Επικρατείας, (Αποφάσεις 1717/2020 και 1718/2020) και ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΟΥΜΕ ότι ο συντάκτης του Σχεδίου Νόμου ΔΕΝ ΤΙΣ ΕΧΕΙ ΛΑΒΕΙ ΥΠΟΨΗ ΤΟΥ. Συγκεκριμένα, με τις Αποφάσεις αυτές, η ΠΦΟ πέτυχε την ακύρωση δύο Υπουργικών Αποφάσεων που περιόριζαν την ελευθερία παροχής υπηρεσιών των κτηνιάτρων υπηκόων κρατών-μελών της ΕΕ, οι οποίοι παρέχουν προσωρινά και περιστασιακά τις κτηνιατρικές υπηρεσίες τους στην Ελλάδα. Το ΣτΕ έκρινε αντίθετες στο ενωσιακό δίκαιο, τις σχετικές διατάξεις του Ν. 4039 ως εξής: <>. Ενόψει των σχετικών εξουσιοδοτικών διατάξεων του Νόμου, η ΠΦΟ δηλώνει από τώρα ότι θα προχωρήσει άμεσα σε Καταγγελία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εάν δεν ληφθούν υπόψη οι ανωτέρω Αποφάσεις του ΣτΕ και οι ισχύουσες διατάξεις του ενωσιακού δικαίου και ότι ελπίζει να μην συνεχιστεί η διεθνής έκθεση της Χώρας μας, για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τους κτηνιάτρους υπηκόους κρατών-μελών της ΕΕ. - Η παρ. 16 εισάγει με τρόπο αυθαίρετο και αποκομμένο από την πραγματικότητα, τεκμήριο θανάτου για τα αδέσποτα ζώα που (εντελώς υποθετικά) θα εντοπίζονται, σε (εντελώς υποθετικές) αποστολές εντοπισμού, από (ανύπαρκτες ακόμα) δομές των δήμων, στελεχωμένες με (ανύπαρκτο και εντελώς υποθετικά) κατάλληλα εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό. Εάν αυτές οι ομάδες εντοπισμού δεν έχουν εντοπίσει ένα ζώο επί τρία χρόνια, το ζώο θα τεκμαίρεται νεκρό (“3 + χρόνια χωρίς σημεία ζωής”).