Αρχική Αναμόρφωση συστήματος προσλήψεων και καθολική υπαγωγή τους στον πλήρη έλεγχο του ΑΣΕΠΆρθρο 5 Επανακαθορισμός εμπειρίας για διορισμό ή πρόσληψη προσωπικούΣχόλιο του χρήστη Φιλιππακοπούλου Θεοδώρα | 17 Νοεμβρίου 2009, 12:30
  • Σχόλιο του χρήστη 'Φιλιππακοπούλου Θεοδώρα' | 17 Νοεμβρίου 2009, 12:30

    Ο μέγιστος χρόνος μοριοδοτούμενης εμπειρίας είναι 5 έτη. Γιατί να υπάρχει αυτός ο περιορισμός? Λογικά για να ευνοηθούν οι νεότερης ηλικίας υποψήφιοι. Εμείς δηλαδή οι μεγαλύτεροι που έχουμε 10 και πλέον χρόνια εμπειρίας δεν μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε ως επιπλέον προσόν? Οι νεότεροι ευνοούνται αρκετά και από την υψηλότερη βαθμολογία που έχουν κατά κανόνα στα πτυχία τους και από την ευκολότερη πρόσβασή τους στα μεταπτυχιακά. Είναι κοινώς γνωστό ότι ο βαθμός πτυχίου 7 για τους πτυχιούχους των πρώτων χρόνων της δεκαετίας του 1990 δεν έχει καμία σχέση με τον αντίστοιχο βαθμό της ίδιας Σχολής 10 ή 15 χρόνια μετά, όσον αφορά το γνωστικό και επιστημονικό υπόβαθρο των πτυχιούχων. Για διάφορους λόγους τα Πανεπιστήμια τα τελευταία χρόνια μοιράζουν απλόχερα υψηλούς βαθμούς.Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 τα μεταπτυχιακά-διδακτορικά δίνονταν με το σταγονόμετρο και όσοι κατορθώσαμε να παρακολουθήσουμε κάποιο καταβάλαμε πολύ κόπο και χρόνο. Κοπιάσαμε επίσης για να αποκτήσουμε όσο περισσότερη επαγγελματική εμπειρία ήταν δυνατό, στον ιδιωτικό κυρίως τομέα. Γιατί αυτή να πάει χαμένη, έστω και 1 και 2 χρόνια πάνω από την πενταετία? Γιατί να μην μας πιστώνεται? Πως να συναγωνιστούμε νεότερους συναδέλφους με μεγαλύτερο βαθμό πτυχίου? Έχω 15 χρόνια εμπειρία, διδακτορικό και βαθμό πτυχίου 7,5. Κι όμως στους διαγωνισμούς (αφού λαμβάνονται υπόψη μόνο τα 5 χρόνια εμπειρίας)με ξεπερνούν στα μόρια οι φρέσκοι πτυχιούχοι με υψηλότερο βαθμό πτυχίου, που δεν έχουν καμία εργασιακή εμπειρία. Η εμπειρία πιστεύω ότι πρέπει να είναι από τα βασικότερα κριτήρια των υποψήφιων για θέσεις ελεγκτικών μηχανισμών, όπως επιθεωρητές περιβάλλοντος, βιομηχανιών κοκ. Δεν αρκούν μόνο οι ακαδημαϊκές γνώσεις (είναι αναγκαία αλλά όχι ικανή συνθήκη)για ένα ελεγκτή. Απαραίτητη είναι η επαγγελματική εμπειρία κυρίως στον ιδιωτικό τομέα, για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις "τρικλοποδιές" που στήνουν οι ελεγχόμενοι. Ειλικρινά σας δηλώνω, ότι σε πολλές βιομηχανίες που εργαζόμουν, έρχονταν για έλεγχο νέοι συνάδελφοι ηλικίας περίπου 30 ετών ή και μικρότεροι με μεταπτυχιακά και διδακτορικά,αλλά επειδή δεν είχαν καμμία προηγούμενη επαγγελματική-βιομηχανική εμπειρία, δεν μπορούσαν να κάνουν σωστό έλεγχο και να ανταπεξέλθουν στα τεχνάσματα που χρησιμοποιούσε η διεύθυνση της εταιρίας για να καλύψει τις παρατυπίες της. Συμφωνώ με την κατάργηση της προσαύξησης του 50% για όσους έχουν υπηρετήσει στο δημόσιο. Εμείς δηλαδή του ιδιωτικού τομέα γιατί να μην έχουμε προσαύξηση? Καμία λοιπόν, προσάυξηση. Όλοι να παίρνουμε τα κανονικά μόρια που προβλέπει ο νόμος, ανάλογα με τα χρόνια της εμπειρίας μας. Όμως σύμφωνα με όσα ανέφερα παραπάνω, είναι άδικο να προσμετρώνται μόνο τα 5 χρόνια εμπειρίας. Πρέπει να μοριοδοτούνται αναλογικά όλα τα χρόνια της εμπειρίας, χωρίς κλιμάκωση και άλλα τερτίπια. Αν πρέπει οπωσδήποτε να μπει περιορισμός για να ενισχυθούν οι νεότεροι, τουλάχιστον το όριο των 5 ετών, να αυξηθεί στα 10 χρόνια. Οι νεότεροι έτσι κι αλλιώς ευνοούνται από την υψηλότερη βαθμολογία και από την ευκολότερη πρόσβαση στα μεταπτυχιακά. Επίσης σύμφωνα με όσα ανέφερα παραπάνω είναι πολύ άδικη η διάταξη ότι για το 50% των θέσεων που προκηρύσσονται δε θα λαμβάνεται υπόψη η εμπειρία ως βαθμολογούμενο κριτήριο. Πάλι ευνοούνται οι νεότεροι και χωρίς εμπειρία. Γιατί αυτό? Όσοι τρέχαμε σε δουλειές σε μακρινές περιοχές και μέναμε μακριά από τα σπίτια μας, κάνοντας περισσότερα έξοδα, για να αποκτήσουμε εμπειρία πρέπει να τιμωρηθούμε? Συμφωνώ απόλυτα με τη φράση άλλης σχολιάστριας (Ελένη Ψωμά)ότι "Η απόκτηση εμπειρίας δε γίνεται αυτόματα, προϋποθέτει εκπαίδευση, χρόνο, κόπο, εργατοώρες, τριβή με το αντικείμενο και συνεπάγεται ποσοτική και ποιοτική εργασία, μεθοδευμένη και οργανωμένη".