Αρχική Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς - Πρόγραμμα ‘‘ΆΡΓΟΣ’’Άρθρο 5 Υποχρεώσεις ιδιοκτήτη δεσποζόμενου ζώου συντροφιάςΣχόλιο του χρήστη Γεωργία Τζιογκίδου | 20 Μαΐου 2021, 20:10
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γεωργία Τζιογκίδου' | 20 Μαΐου 2021, 20:10

    Στηρίζω τις θέσεις του φιλοζωικού σωματείου «Αδέσποτοι Εθελοντές Λάρισας». Παρ. 1(α): Για ποιο λόγο αναφέρεται σε αυτό το σημείο ότι η υποχρεωτική στείρωση και τα πρόστιμα θα επιβληθούν μετά από ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα; Εφόσον σε προηγούμενο εδάφιο (Άρθρο 4, Παρ.13) προβλέπεται η επιδότηση των στειρώσεων για όλους τους πολίτες που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά, προς τι η τόση αναμονή; Αξίζει επίσης να αναφέρουμε ότι παρακάτω, σε άλλο εδάφιο (Άρθρο 39, Παρ.3), αναφέρεται πως ο Υπουργός Εσωτερικών δύναται να μεταβάλλει κατά το δοκούν τις παραπάνω ημερομηνίες και τα κριτήρια για τα ζώα που εξαιρούνται. Άρα τι ακριβώς ορίζει αυτή η παράγραφος εφόσον μπορεί να αλλάξει ανά πάσα στιγμή με μια υπουργική απόφαση; Γιατί να πρέπει να βασιζόμαστε στη φιλοζωική διάθεση του κάθε υπουργού για να δούμε αποτελέσματα; Η υποχρεωτική στείρωση για ένα χρονικό διάστημα έχει αποδειχθεί η μόνη λύση για το πρόβλημα των αδέσποτων. Ας ακολουθήσουμε το καλό παράδειγμα άλλων Ευρωπαϊκών χωρών που έλαβαν παρόμοια μέτρα, ας στειρώσουμε την πλειοψηφία, ας αρχίσουμε να υιοθετούμε τα ζώα από τα κλουβιά και τους δρόμους και μετά μπορούμε να μιλάμε για χαλάρωση των μέτρων. Μέχρι τότε όμως πρέπει να έχουμε ως προτεραιότητα το καλό των ζώων κι όχι τα μικροσυμφέροντα. Υποχρεωτική στείρωση με ισχύ από την ισχύ του νόμου και χωρίς εξαιρέσεις σε ερασιτέχνες εκτροφείς. Καμιά διευκόλυνση στο παρεμπόριο. Παρ. 1(ζ): Το κομμάτι αυτό αναφέρεται προφανώς σε μια ουτοπική Ελλάδα όπου όλα τα δεσποζόμενα ζώα έχουν σημανθεί ηλεκτρονικά. Επομένως, αντί να «ξεφορτωθεί» ο ανεύθυνος ιδιοκτήτης το ζώο στο δρόμο, θα προτιμήσει να καταθέσει το ποσό των 300 ευρώ για σκύλο και 100 ευρώ για γάτα, ώστε να μην επωμιστεί τα πρόστιμα για εγκατάλειψη. Πρέπει όμως να λάβουμε υπόψιν ότι η χώρα μας δεν έχει φτάσει σε αυτό το σημείο ακόμη, αφού αδιαμφισβήτητα η πλειοψηφία των ζώων που βρίσκονται στο δρόμο δεν φέρουν τσιπ. Τι σημαίνει άρα αυτό; Ακόμη και να ήθελε να παραδώσει κάποιος το σκύλο του στο Δήμο, πλέον θα το σκεφτεί τριπλά, με δεδομένο ότι 1. κοστίζει τόσο πολύ 2. δεν θα μπορεί να πάρει άλλο ζώο για 3 χρόνια 3. ο Δήμος δεν έχει καμία υποχρέωση μετέπειτα να κρατήσει το ζώο μέχρι και την υιοθεσία του κι επομένως γιατί να μπει σε αυτή τη διαδικασία, αν στο τέλος το αποτέλεσμα είναι το ίδιο; Πως ένας νόμος σχετικά με την ευζωία δίνει τη δυνατότητα σε ιδιοκτήτη και δήμο να βγάλουν στο δρόμο ζώα που έχουν μεγαλώσει ως δεσποζόμενα κι ως εκ τούτου δεν έχουν καμιά πιθανότητα επιβίωσης ως αδέσποτα; Τέλος αξίζει να αναφέρουμε ότι δεν έχουν όλοι οι Δήμοι αδειοδοτημένα καταφύγια (και δη για γάτες). Σε αυτή την περίπτωση, που θα φιλοξενούνται τα ζώα τα οποία παραδίδουν οι ιδιοκτήτες τους, έστω και γι’αυτό το σύντομα χρονικό διάστημα; Τα σπίτια φιλοξενίας των Αναδόχων δεν είναι ούτε ατέλειωτα, ούτε διαθέσιμα όλο το χρόνο. Παρ. 1(ι): Εφόσον προβλέπεται για όλα τα αδέσποτα η σήμανση και η καταγραφή (είτε στειρωθούν από δημοτική είτε από ατομική πρωτοβουλία), δεν υπάρχει πλέον η ανάγκη για ακρωτηριασμό αυτιού γάτας. Με έναν απλό έλεγχο του αριθμού μικροτσιπ στο ΕΜΖΣ, θα μπορεί ο κτηνίατρος να δει αν είναι πρόκειται για ζώο που έχει ήδη στειρωθεί. Παρ. 3(δ): Να απαγορευτεί το δέσιμο των ζώων, ΟΧΙ στην φράση «μη μόνιμα δεμένα σκυλιά» Αλλά, ΝΑΙ στην φράση ΟΧΙ ΔΕΜΕΝΑ σκυλιά. Διαφορετικά οδηγούμε και πάλι τα ζώα στο βασανιστήριο του μόνιμου δεσίματος. Να σημειωθεί ότι κανείς δεν μπορεί να αποδείξει ότι ένας σκύλος είναι μόνιμα δεμένος εκτός κι αν όλο το 24ωρο και επί μέρες παραμένει κάποιος στο σημείο όπου κακοποιείται ένα μόνιμα δεμένο σκυλί! Έχουμε κουραστεί να βλέπουμε παραβάτες να “ξεγλιστρούν” επειδή ισχυρίζονται ότι έδεσαν τα ζώα «για λίγο». Επίσης σε καμία προηγμένη χώρα της Ε.Ε τα σκυλιά δεν είναι δεμένα, όπως συμβαίνει σε συντριπτική πλειοψηφία στην Ελλάδα. Παρ. 3(ε): Να απαγορευτεί κάθε πρόσβαση σκύλου σε ταράτσες, για να αποφευχθούν περιπτώσεις δικαιολογιών από ιδιοκτήτες των ζώων που έως τώρα απαντούσαν: «δεν τον έχω μόνιμα στη ταράτσα», και έτσι τα δικαστήρια ελλείψει στοιχείων αθώωσαν όλους τους παραβάτες, αφού η παράβαση δεν μπορεί να αποδειχθεί, και φυσικά το ζώο συνέχιζε να κακοποιείται. Παρ. 6: Συγκεκριμένα για τους κυνηγετικούς και τους σκύλους φύλαξης ποιμνίων να οριστεί ξεκάθαρα ότι εξαιρούνται των υποχρεώσεων αυτών μόνο εφόσον τα ζώα βρίσκονται σε περιοχές κυνηγιού ή στη διαδρομή που ακολουθεί το κοπάδι. Ειδάλλως για ποιο λόγο να τους επιτρέπεται να εξέρχονται της οικίας χωρίς συνοδό και επίβλεψη; Τεράστια παράβλεψη έτσι όπως έχει διατυπωθεί. Παρ. 7: Να απαγορευτεί ρητά η χρήση μπαγκαζιέρας. Σήμερα υπάρχουν κατάλληλα κλουβιά τα οποία μπορούν να τοποθετηθούν εντός του αυτοκινήτου.