Αρχική Ενίσχυση διαφάνειας και λογοδοσίας σε θεσμικούς φορείς της Πολιτείας, αποκατάσταση ακεραιότητας Ενιαίου Συστήματος Κινητικότητας και λοιπές διατάξεις του Υπουργείου ΕσωτερικώνΆρθρο 3 ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΕΛΛΑΣ | 19 Ιουλίου 2021, 18:38
Άρθρο 3 παρ. 1 εδ. α΄: Δεν συμφωνούμε με τον αποκλεισμό του in-house lobbying, όπως και των νομικών προσώπων εκπροσώπησης συμφερόντων που συχνά ασκούν ενέργειες επιρροής εκ του καταστατικού σκοπού τους, χωρίς αμοιβή από το πεδίο εφαρμογή του ΣχΝ. Ιδίως το in-house lobbying μνημονεύεται ρητά στις 10 Αρχές για την Διαφάνεια και την Ακεραιότητα στο Lobbying του ΟΟΣΑ, οπότε θα πρέπει οπωσδήποτε να ενταχτεί στο πεδίο εφαρμογής του νόμου. Άλλωστε, και στην Σύσταση CM Rec(2017)2 της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης προς τα Κράτη-Μέλη του επί της νομικής ρύθμισης των δραστηριοτήτων lobbying στο πλαίσιο λήψης δημοσίων αποφάσεων (παρ. 2), το in-house lobbying αναφέρεται ρητά ως ρυθμιστέα δραστηριότητα. Επομένως η μη πρόβλεψη του στο ΣχΝ έρχεται σε αντίθεση με τα Διεθνή πρότυπα του ΟΟΣΑ και του Συμβουλίου της Ευρώπης. Το ίδιο ισχύει και για της οντότητες ή τα νομικά πρόσωπα που εκπροσωπούν κλαδικά ή ομοιοεπαγγελματικά συμφέροντα. Άρθρο 3 παρ. 1 περ. β΄: Εκτιμάται ότι δεν δικαιολογείται η θέση της σύναψης δημοσίων συμβάσεων εκτός του πεδίου εφαρμογής του ΣχΝ, με την έκθεση συνεπειών να μην παρέχει επαρκή (κατά την γνώμη μας τεκμηρίωση για αυτή την κανονιστική επιλογή. Χαρακτηριστικό στην αιτιολογική έκθεση επί της σύστασης CM Rec(2017)2 της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης προς τα Κράτη-Μέλη του επί της νομικής ρύθμισης των δραστηριοτήτων lobbying στο πλαίσιο λήψης δημοσίων αποφάσεων αναφέρονται τα εξής: ‘Public decision making which is typically the object of lobbying includes but is not limited to: - the development of any legislative proposal; - the introduction, amendment, passage or defeat of any bill or regulation; - the development or amendment of any policy programme; - the award or withdrawal of a contract, grant, licence, contribution, or other benefit (for example financial, or in kind such as a nomination for a public body appointment)’. Επομένως, ακόμη και αν (προφανώς) υπάρχουν εξειδικευμένες διαδικασίες σχετικά με τις δημόσιες συμβάσεις, η σχετικές με αυτές δραστηριότητες επιρροής θα πρέπει να διέπονται από τους ίδιους κανόνες. Θα μπορούσε, βέβαια να εξεταστεί εξαίρεση και διαφορετική διαδικασία για τις διαδικασίες που σχετίζονται με την Εθνική Άμυνα, και εκεί υπό προϋποθέσεις. Άρθρο 3 παρ. 2: θα πρέπει να ενταχτούν και οι Οργανισμοί Τοπικής και Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης, τουλάχιστον από έναν πληθυσμό και άνω ή/και για θέματα από έναν προϋπολογισμό και άνω (Βλ. σχετικά OECD (2021), Lobbying in the 21st Century: Transparency, Integrity and Access, OECD Publishing, σελ. 36-38). Επίσης θα πρέπει να κατονομαστούν ρητά τουλάχιστον οι Πρόεδροι Ανεξάρτητων Αρχών, οι σύμβουλοι και ειδικοί συνεργάτες Υπουργών, οι γενικοί και ειδικοί γραμματείς Υπουργείων κλπ. ως πρόσωπα-δημόσιοι λειτουργοί οι οποίοι έχουν ρητά υποχρεώσεις από το παρόν ΣχΝ. Άρθρο 3 παρ. 3 εδ. β΄ Βλ. το σχόλιο για το άρ. 3 παρ. 1 εδ. α΄.