• Σχόλιο του χρήστη 'Εύη Πουλοπούλου' | 19 Ιουλίου 2021, 18:45

    Είναι δεδομένο ότι οι αποσπάσεις κατά παρέκκλιση γίνονται όταν υπάρχει έκτακτη ανάγκη στελέχωσης συγκεκριμένων υπηρεσιών με εξειδικευμένο προσωπικό, το οποίο συχνά αναλαμβάνει να διατελέσει ένα σημαντικό έργο βαρύνουσας σημασίας(π.χ.ψηφιοποίηση δημόσιου τομέα). Τα άτομα αυτά έχουν εκπαιδευτεί στις συγκεκριμένες θέσεις και έχουν αποκομίσει σημαντική εμπειρία. Συνεπώς, το δικαίωμα μετάταξης ή μετακίνησης των ήδη αποσπασμένων υπαλλήλων ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ των υπαλλήλων αυτών, χωρίς κανένα περιορισμό ή διάκριση, εφόσον στον φορέα υποδοχής υπάρχουν κενές οργανικές θέσεις. Η εξαίρεση εκπαιδευτικών και σωφρονιστικών υπαλλήλων από την εν λόγω ρύθμιση, στερεί το δικαίωμα όσων εξ' αυτών επιθυμούν να εξελιχθούν και να προοδεύσουν επαγγελματικά σε παρεμφερές ή/και άλλο γνωστικό αντικείμενο. Τους καθηλώνει σε ένα επαγγελματικό περιβάλλον που δεν προσφέρει κανένα κίνητρο και καμία προοπτική εξέλιξης. Η καταφανής ανισοκατανομή τους έναντι των υπολοίπων δημοσίων υπαλλήλων δημιουργεί υπαλλήλους δύο ταχυτήτων. Το να αναγκάζονται άνθρωποι που έχουν προσαρμοστεί και αποδίδουν στο νέο τους εργασιακό περιβάλλον, να επιστρέψουν σε ένα εργασιακό περιβάλλον από το οποίο έχουν πρακτικά αποκοπεί,και μάλιστα με εξαναγκασμό, κανένα όφελος δε θα φέρει, ούτε στις υπηρεσίες τους, ούτε στους ίδιους. Αυτό που θα επιφέρει όμως θα είναι κακή απόδοση του ανακληθέντος προσωπικού, νέες προσπάθειες απόσπασης, προστριβές και συγκρούσεις. Σε κάθε περίπτωση οι υπάλληλοι αυτοί είναι ελάχιστοι σε αριθμό και δεν θα λείψουν από τις οργανικές τους μονάδες, αφού αφενός έχουν ήδη αντικατασταθεί και αφετέρου έχουν επιλέξει να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε θέσεις περισσότερο νευραλγικές.