Αρχική Ενίσχυση διαφάνειας και λογοδοσίας σε θεσμικούς φορείς της Πολιτείας, αποκατάσταση ακεραιότητας Ενιαίου Συστήματος Κινητικότητας και λοιπές διατάξεις του Υπουργείου ΕσωτερικώνΆρθρο 3 ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη Γεώργιος Μπεκατώρος | 19 Ιουλίου 2021, 23:27
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος Μπεκατώρος' | 19 Ιουλίου 2021, 23:27

    1. Ως προς τον ορισμό της "άσκησης επιρροής" Ο όρος που επιλέχθηκε δεν ανταποκρίνεται πλήρως στους ορισμούς αντίστοιχων νομοθεσιών άλλων κρατών όπως του Καναδά και της Ιρλανδίας αλλά ούτε και στον ορισμό που υιοθετούν το Συμβούλιο της Ευρώπης, ο ΟΟΣΑ, η ΕΕ διότι δημιουργεί ασάφειες και δεν είναι αρκετά περιεκτικός και συμπεριληπτικός. 2. Άρθρο 3 εδ α'. «Εκπρόσωπος συμφερόντων»: Είναι κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο ασκεί δραστηριότητα επιρροής με αμοιβή, μέσω της επικοινωνίας του με τους θεσμικούς φορείς της παρ. 2, για λογαριασμό και προς όφελος του πελάτη του. Το άρθρο αυτό αναγνωρίζει μόνο ως δραστηριότητα επιρροής μόνον όσες λαμβάνουν χώρα με αμοιβή ρυθμίζοντας ουσιαστικά αποκλειστικά τις εταιρίες που έχουν ως αντικείμενο τους την άσκηση επιρροής καθώς και τους ελεύθερους επαγγελματίες. Δεν συμπεριλαμβάνει τους υπαλλήλους/στελέχη επιχειρήσεων και εταιριών (τους in house lobbyists, government relations, public affairs, external affairs, external relations, corporate affairs managers, executives, directors etc) οι οποίοι/ες ασκούν «δραστηριότητες επιρροής» ad hoc για λογαριασμό των εργοδοτών/ριών τους χωρίς να λαμβάνουν ειδική αμοιβή για τις συγκεκριμένες ενέργειές τους, σύμφωνα με τη περιγραφή των καθηκόντων του ρόλου τους. Τουναντίον μάλιστα τους εξαιρεί από τη ρύθμιση. Βάση αυτού του χωρίου εξαιρούνται επίσης από τη ρύθμιση όσοι/ες εργάζονται και έχουν σχέση έμμισθης εργασίας η εκπροσωπούν ΜΚΟ, Μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, Κοινωφελή Ιδρύματα, Δεξαμενές Σκέψης, Επαγγελματικά, κλαδικά επιμελητήρια και ενώσεις καθώς και με συνδικαλιστικούς φορείς. Αυτό ειναι αδιανοήτο βάση των καλών πρακτικών ρύθμισης της "άσκησης επιρροής" καθώς οι αντίστοιχοι νόμοι που έχουν ψηφιστεί στη Γαλλία, την Ιρλανδία καθώς και τον Καναδά τους συμπεριλαμβάνουν με σαφήνεια. Λόγου χάρη ο Ιρλανδικός νόμος γράφει κατά λέξη: "In general, the people who are required to register are: Professional lobbyists who are paid to lobby on behalf of others Individuals and commercial organisations with more than 10 full time employees who are lobbying on their own behalf Representative bodies with at least 1 full-time employee and the lobbying is carried out by a paid employee or office holder Advocacy groups, non-governmental organisations and charities which have at least 1 full-time employee and which promote particular interests or causes, and the lobbying is carried out by a paid employee or office holder Other individuals may be obliged to register if they are engaged in lobbying in relation to the development or zoning of land. See ‘Development and zoning of land’ below. You must register if: You are carrying on lobbying activities The person you are lobbying is a designated public official You are making a relevant communication The communication is about a relevant matter and is not an excepted communication" Από αυτό το χωρίο κανείς αντιλαμβάνεται πως ο Ιρλανδικός νόμος είναι περισσότερο περιεκτικός και συμπερηληπτικός μια που δεν εξαιρεί από τη ρύθμιση τους υπαλλήλους των εταιριών. Ταυτόχρονα από αυτό το χωριό φαίνεται πως ο Ιρλανδικός αντίστοιχος νόμος δεν εξαιρεί από τη ρύθμιση ούτε όσους η όσες εργάζονται ως υπάλληλοι σε επαγγελματικές ενώσεις, επιμελητήρια, επαγγελματικές ενώσεις η συνδικαλιστικούς φορείς. Από το παραπάνω χωρίο είναι εξίσου εμφανές ότι ο αντίστοιχος Ιρλανδικός νόμος δεν εξαιρεί από τη ρύθμιση όσους εργάζονται σε ΜΚΟ (μη κυβερνητικές οργανώσεις, η μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς) ούτε όσους εργάζονται σε κοινωφελή ιδρύματα η σε δεξαμενές σκέψης αλλά εφόσον ο ρόλος τους είναι η άσκηση επιρροής (ad hoc) για λογαριασμό του εργοδότη τους. Επίσης στο παρόν άρθρο δεν υπάρχει ειδική μνεία για τις νομικές εταιρίες που ίσως δραστηριοποιηθούν στην άσκηση επιρροής. Είναι γεγονός ότι στην ΕΕ δραστηριοποιούνται στον τομέα της άσκησης επιρροής δραστηριοποιούνται αρκετές νομικές εταιρίες οι οποίες αποφεύγουν την εγγραφή τους στο Ευρωπαϊκό μητρώο προβάλλοντας ως αιτιολογία την εχεμύθεια μεταξύ δικηγόρου-πελάτη. Όμως αν κανείς διαβάσει προσεκτικά τους αντίστοιχους νόμους του Καναδά, της Ιρλανδίας καθώς και της Γαλλίας θα δει ότι σε αυτά τα κράτη ο νομοθέτης υποχρεώνει και αυτές τις εταιρίες να εγγραφούν στο μητρώο διότι δεν αποδέχεται την ύπαρξη εχεμύθειας μεταξύ πελάτη και δικηγόρου για τις υπηρεσίες της άσκησης επιρροής που οι εταιρίες αυτές παρέχουν. Μη συμπερίληψη στον εν λόγω νόμο της υποχρέωσης των νομικών εταιριών που δραστηριοποιούνται στην άσκηση επιρροής να εγγραφούν στο μητρώο όχι απλώς αντίκεινται στις βέλτιστες πρακτικές αλλά ταυτόχρονα δημιουργεί ζητήματα αθέμιτου ανταγωνισμού από τις εταιρίες αυτές.