Αρχική Αναμόρφωση συστήματος προσλήψεων και καθολική υπαγωγή τους στον πλήρη έλεγχο του ΑΣΕΠΆρθρο 12 Έναρξη ισχύοςΣχόλιο του χρήστη Σοφία Πλ. | 17 Νοεμβρίου 2009, 16:39
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σοφία Πλ.' | 17 Νοεμβρίου 2009, 16:39

    Σχολιάζοντας τη Νομοθετική πρωτοβουλία «Αναμόρφωση συστήματος προσλήψεων και καθολική υπαγωγή τους στον πλήρη έλεγχο του ΑΣΕΠ», θα ήθελα να κάνω τις ακόλουθες παρατηρήσεις: 1. Εργαζόμενοι που πιστεύουν στους νόμους, με στόχο την κατάκτηση μίας θέσης εργασίας στο Δημόσιο Τομέα, οδηγήθηκαν σε συγκεκριμένες επαγγελματικές επιλογές. Άνθρωποι που εργάστηκαν σε stage ή με συμβάσεις έργου στο Δημόσιο με περιορισμένες οικονομικές αποδοχές και μηδαμινά εργασιακά δικαιώματα απέρριψαν μία άλλη καριέρα. Θεωρώ ότι θα πρέπει να υπάρξει ένα μεταβατικό χρονικό διάστημα κατά το οποίο θα λαμβάνονται υπόψη, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό, τα μόρια τα οποία είχαν αποκτηθεί. Αντιθέτως, αυτοί οι οποίοι είχαν τον τρόπο, έχουν τοποθετηθεί σε θέσεις του ευρύτερου Δημοσίου Τομέα, συχνά χωρίς καν προκηρύξεις ή συνεντεύξεις, αλλά με υψηλές αποδοχές και παροχές. Πιστεύω συνεπώς, πως θα πρέπει στα πλαίσια της αναζητούμενης αξιοκρατίας και αυτές οι θέσεις να προκηρυχθούν και να πληρωθούν με βάση τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα των υποψηφίων. 2. Δεν γίνεται κατανοητός ο λόγος για τον οποίο θα καθορίζεται η προσμέτρηση του τεστ δεξιοτήτων στην προκήρυξη. Θα πρέπει το ΑΣΕΠ να αποφασίσει εάν το τεστ αποτελεί κριτήριο επαγγελματικής ικανότητας και να θεσμοθετήσει τη μοριοδότησή του ή όχι. Η γνώμη μου είναι ότι αποτελεί ένα αρκετά αξιοκρατικό κριτήριο αφού όλοι μπορούν να λάβουν μέρος και να βαθμολογηθούν. 3. Η μείωση κατά 50% των θέσεων όπου λαμβάνεται υπόψη η προσμέτρηση του κριτηρίου της εμπειρίας, κατανοώ ότι μπορεί να έχει ως στόχο την πρόσληψη νέων, αλλά σε συνδυασμό με την ταυτόχρονη πριμοδότηση των μεταπτυχιακών σπουδών πιστεύω ότι θα οδηγήσει σε μία νέα γενιά όχι απλώς άνεργων πτυχιούχων αλλά άνεργων ανθρώπων με διδακτορικά. Σε κάθε περίπτωση ένας πτυχιούχος με προϋπηρεσία στο αντικείμενο των σπουδών του, αποτελεί πιθανότατα έναν καλύτερο εργαζόμενο από κάποιον που έχει πραγματοποιήσει διδακτορικό (ειδικά όταν το διδακτορικό αφορά σε μη συναφή τομέα σπουδών). Άλλωστε, η απόκτηση ενός διδακτορικού τίτλου σπουδών προσδίδει εξειδίκευση σε ένα πολύ συγκεκριμένο αντικείμενο και η απόκτησή του θα έπρεπε να συνδυάζεται με τη θέληση για ερευνητική ή ακαδημαϊκή καριέρα στο πεδίο αυτό. Το σύστημα μοριοδότησης θα πρέπει να είναι φτιαγμένο ώστε να επιλέγεται ο καλύτερος εργαζόμενος για τη θέση και όχι απαραίτητα αυτός με τα περισσότερα χαρτιά. 4. Τέλος , θεωρώ ότι θα πρέπει να προβλεφθεί ένα κοινωνικό κριτήριο με μόρια και για τις νέες γυναίκες επιστήμονες (ΠΕ & ΤΕ) που αποκτούν παιδί ή παιδιά. Είναι αυτές που σπουδάζουν, εργάζονται και φέρουν το βάρος της οικογένειας. Συχνά έρχονται αντιμέτωπες με την ανεργία αφού οι αυξημένες οικογενειακές υποχρεώσεις είναι κάτι που κρίνεται με αρνητικό μάτι από τους εργοδότες. Πιστεύω ότι ο νέος νόμος μπορεί να δώσει κουράγιο στις νέες επιστήμονες που αναβάλουν διαρκώς την απόκτηση παιδιού με όλες τις αρνητικές συνέπειες που αυτό συνεπάγεται.