Αρχική Σχέδιο νόμου του Υπουργείου ΕσωτερικώνΆρθρο 30 Καταληκτικός βαθμός αξιωματικών των Κοινών Σωμάτων Στρατιωτικών Δικαστικών Γραμματέων Στρατιωτικών Ιερέων και – Τροποποίηση άρθρου 23 ν. 3883/2010Σχόλιο του χρήστη ΔΗΜΗΤΡΗΣ | 1 Μαρτίου 2022, 16:29
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΔΗΜΗΤΡΗΣ' | 1 Μαρτίου 2022, 16:29

    5. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Κύριε Υπουργέ. στο επερχόμενο νομοσχέδιο με μεγάλη μου απογοήτευση διαπιστώνω τη μεγάλη αδικία που συντελείται και αυτή τη φορά σε βάρος των Στελεχών αποφοίτων Παραγωγικών Σχολών Υπαξιωματικών (ΑΣΣΥ), όπως η ΣΜΥ από την οποία προέρχομαι. Το νομοσχέδιο σε όλη του σχεδόν τη έκταση ρυθμίζει πληθώρα θεμάτων Στελεχών έτερων κατηγοριών (πχ αποφοίτων Σχολών Αξκών, ΕΜΘ κλπ), αφήνοντας εκτός νομοσχεδίου ρυθμίσεις θεμάτων αποφοίτων ΑΣΣΥ που χρονίζουν, που θα μπορούσαν να είχαν ρυθμιστεί, με τη μεγάλη ευκαιρία που δίδεται με το παρόν νομοσχέδιο. Οι παραγωγικές Σχολές Υπαξιωματικών των ΕΔ επί αναρίθμητες δεκαετίες είναι κοιτίδα προπαρασκευής των μικρών ηγητόρων, που αδιάλειπτα τροφοδοτούν τις Ένοπλές Δυνάμεις της πατρίδος μας με Στελέχη, ώστε αυτές (ΕΔ) να είναι σε θέση να εκπληρώσουν την αποστολής τους με αποτελεσματικότητα, δόξα και επιτυχία, οποτεδήποτε απαιτηθεί. Ειδικότερα, η ΣΜΥ, της οποίας είμαι απόφοιτος, έχει ένδοξη ιστορία 135 ετών (!). Πρωτοσυστάθηκε ως «Προπαρασκευαστικόν Υπαξιωματικών Σχολείον» το 1884 και οι απόφοιτοί της, οι οποίοι συμμετείχαν σε αναρίθμητες επιχειρήσεις, εκστρατεία Μικράς Ασίας, πολέμους, ειρηνευτικές αποστολές ανά την υφήλιο κλπ, προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στις ΕΔ και την πατρίδα αδιακρίτως, τιμώντας τόσο την ένδοξη ιστορία της Σχολής, όσο τον Στρατιωτικό όρκο, τις Στρατιωτικές Αρχές, τη Στρατιωτική Τιμή και την Ελληνική Ιστορία και παράδοση χιλιάδων ετών (πεσόντες δε πολλοί εξ αυτών στην εκτέλεση του καθήκοντος) και πιστεύω ακράδαντα ότι ΑΞΙΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ (ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΣΤΙΓΜΗ) ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ την αναγνώριση της προσφοράς και της συμμετοχής τους στην εκπλήρωση της αποστολής των ΕΔ και της Πατρίδας, καθώς επίσης αξίζουν και της ΙΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΗΣ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΟΥΣ ισότιμα με όλες τις άλλες κατηγορίες Στελεχών, στα ζητήματα που τους απασχολούν και στα δίκαια και ηθικά αιτήματα τους για αποκατάσταση αδικιών, που όμως δυστυχώς δεν βλέπουμε να περιλαμβάνονται ούτε σε αυτό το νομοσχέδιο, παρά το γεγονός ότι επί μακρό χρονικό διάστημα (τουλάχιστον τελευταία διετία), τα θέσαμε υπόψη τόσο της ιεραρχίας του Στρατού, όσο και μέσω του κοινοβουλευτικού ελέγχου με ερωτήσεις στον ΥΕΘΑ, με ενημερώσεις σε νομικούς συμβούλους του ΥΠΕΘΑ κλπ. Στο παρόν νομοσχέδιο ρυθμίζεται βαθμολογική εξέλιξη των ΕΜΘ (που στο θεσμικό πλαίσιο της πρόσληψής τους και της μετέπειτα μονιμοποίησής τους, δεν υπήρχε πρόβλεψη για κατάληξη στο βαθμό του Υπολοχαγού), θεσμός που στα επόμενα χρόνια θα πάψει να υφίσταται στις ΕΔ, αλλά παραμένουν ανεπίλυτα ζητήματα Στελεχών αποφοίτων ΑΣΣΥ, που θα συνεχίσουν επ΄ άπειρον να υφίστανται ως θεσμός, συνεχίζοντας αυτά τα φυτώρια μικρών ηγητόρων να τροφοδοτούν τις ΕΔ με το νέο αίμα τους. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ Το ζήτημα αφορά την βαθμολογική εξέλιξή των Αξιωματικών Ελαφράς Υπηρεσίας αποφοίτων ΑΣΣΥ και είναι το σημαντικότερο επαγγελματικό ζήτημα που μας απασχολεί αυτή τη στιγμή, αφού από την έκβασή του κρίνεται η εξέλιξή μας, η οποία ευνόητα επηρεάζει καταλυτικά και τις οικογένειές μας. Συγκεκριμένα, το ζήτημα αφορά στο άρθρο 23 του Ν. 3883/2010 (γνωστός ως νόμος Βενιζέλου), που καθηλώνει τα Στελέχη Ελαφράς Υπηρεσίας αποφοίτους ΑΣΣΥ στο βαθμό του Υπολοχαγού ως καταληκτικό βαθμό με τρόπο άνισο και αίολο (και στο βαθμό του Λοχαγού τους Αξιωματικούς Υπηρεσίας Γραφείου αποφοίτους ΑΣΣΥ), την ίδια στιγμή που ΕΞΑΙΡΕΙ από τη διάταξη αυτή τα Στελέχη των άλλων κατηγοριών Αξιωματικών Ελαφράς Υπηρεσίας (συγκεκριμένα εξαιρεί τις μονιμοποιηθείσες εθελόντριες του Ν. 705/1977 και τους μονιμοποιηθέντες Εθελοντές του ΝΔ 445/1974). Επιπλέον στα Στελέχη ΕΥ αποφοίτων ΑΣΣΥ γίνεται διάκριση και ως προς την αναπηρία τους, που έχει διαγνωστεί με γνωμάτευση της Ανώτατης ΥΓ Επιτροπής του Στρατού (αντίστοιχα ΠΝ, ΠΑ). Η διάκριση δεν έχει να κάνει μόνο με την αναγνώριση της αναπηρίας τους και κατ’ επέκταση με την προσήκουσα με βάση το νόμους 4074/2012 και 4488/2017 μεταχείριση τους, αλλά έχει να κάνει και με τη διάκριση με τις άλλες κατηγορίες εθελοντών Αξιωματικών, που προφανώς αντιμετωπίζονται ως ΑμεΑ και εξαιρέθηκαν της περίπτωσης ε΄ του άρθρου 23 του Ν. 3883/2010, ενώ για τους αποφοίτους ΑΣΣΥ υπάρχει διάκριση, τόσο ως ΑμεΑ όσο και ως άλλη κατηγορία Αξιωματικών από εκείνες τις κατηγορίες των Αξιωματικών που προέρχονται από εθελοντές. Το σημαντικό αυτό σημείο της περίπτωσης «ε(5)» του άρθρου 23 του Ν. 3883/2010, καταδεικνύει με κραυγαλέο τρόπο, αφενός μεν το πόσο άνισα και άδικα αντιμετωπίζει και μεταχειρίζεται ο εν λόγω νόμος τους Αξιωματικούς Ελαφράς Υπηρεσίας αποφοίτους ΑΣΣΥ σε σχέση με ως άνω άλλες κατηγορίες Αξιωματικών Ελαφράς Υπηρεσίας, αφετέρου δε το πόσο άνισα μεταχειρίζεται τους Αξιωματικούς Ελαφράς Υπηρεσίας αποφοίτους ΑΣΣΥ σε σχέση με τους υπόλοιπους ομοιοβάθμους τους αποφοίτους ΑΣΣΥ, που εξελίσσονται με τον ίδιο νόμο (Ν. 2439/1996). Ι. Ζητήματα – Προβλήματα που εγέρθηκαν Το άρθρο 23 του Ν. 3883/2010 επέφερε προβλήματα – ζητήματα, που συνεχίζουν να υφίστανται. Ενδεικτικά: – Είναι ευρέως γνωστό ο εν λόγο Νόμος, από την εφαρμογή του έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα και σήμερα φαίνονται ξεκάθαρα οι αδικίες, και οι αντιπαλότητα που έχει επιφέρει μεταξύ των Στελεχών διαφορετικής προέλευσης, σε μια οικογένεια (όπως αυτή των ΕΔ) που επιβάλλεται να τη διακατέχει η ομοψυχία και οι άριστες υπηρεσιακές σχέσεις προς την επίτευξη της αποστολής των ΕΔ. Το καλύτερο θα ήταν να καταργηθεί αυτός ο νόμος και να αντικατασταθεί με ένα καλύτερο και πιο δίκαιο. – Δημιούργησε Στελέχη Ελαφράς Υπηρεσίας 2 ταχυτήτων αποφοίτους ΑΣΣΥ. Εκείνους που κρίθηκαν Ελαφράς Υπηρεσίας πριν την εφαρμογή του εν λόγω άρθρου (24.9.2010), που εξελίσσονται κανονικά μέχρι το καταληκτικό τους βαθμό και εκείνους που κρίθηκαν μετά την εφαρμογή του εν λόγω άρθρου και εξελίσσονται μέχρι το βαθμό του Υπολοχαγού. – Επέβαλε διάκριση στον καταληκτικό βαθμό ως προς στην προέλευση των Στελεχών, εξαιρώντας από τον καταληκτικό βαθμό του Υπολοχαγού τις μονιμοποιηθείσες εθελόντριες του Ν. 705/1977 και τους μονιμοποιηθέντες Εθελοντές του ΝΔ 445/1974, επιβάλλοντας με τη διάταξη αυτή μια ιδιότυπη «τιμωρία» στα Στελέχη που επέλεξαν να σπουδάσουν σε Στρατιωτική Παραγωγική Σχολή, αντί να καταταγούν ως εθελοντές. – Επέφερε κλυδωνισμό στις ΕΔ, αφού η διάταξη αυτή δημιουργεί μεγάλο και έντονο προβληματισμό στα Στελέχη της Ενεργού Υπηρεσίας (σε όσους δηλαδή δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας και μπορούν να καλύψουν μάχιμες θέσεις), καθότι αναρωτιούνται τι θα γίνει με την βαθμολογική τους εξέλιξη αν τύχει και τραυματιστούν στην ειρηνική περίοδο κατά την εκτέλεση του καθήκοντος ή τι θα γίνει αν τραυματιστούν κατά τις πολεμικές επιχειρήσεις. Αυτοί οι προβληματισμοί επιδρούν αρνητικά στο αξιόμαχο των ΕΔ, αφού τα στελέχη της Ενεργού Υπηρεσίας προκείμενου να προστατευτούν από το ενδεχόμενο να μεταφερθούν εξαιτίας σωματικής τους βλάβης (σε ειρηνική ή πολεμική περίοδο) στην Ελαφρά Υπηρεσία, λαμβάνουν μέτρα αυτοπροστασίας και αποφυγής εκτέλεσης των καθηκόντων τους στο έπακρο ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΜΑΧΗΤΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ, μαχητική ισχύ που εύλογα είναι απολύτως απαραίτητη για να εκτελέσουν οι ΕΔ την αποστολή τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο (είτε στην ειρήνη, είτε στον πόλεμο). – Δεν υπολόγισε, το 2010 που τέθηκε σε εφαρμογή, το γεγονός ότι το ενιαίο μισθολόγιο που εφαρμόστηκε μεταγενέστερα, θα καθήλωνε τα εν λόγω Στελέχη και μισθολογικά (εκτός από βαθμολογικά), αφού πλέον τα Στελέχη των ΕΔ λαμβάνουν αμοιβές σύμφωνα με το φέροντα βαθμό τους, και όχι με ανώτερο μισθολογικό βαθμό που ίσχυε παλαιότερα. Να σημειωθεί δε ότι, η καθήλωση στο βαθμό του Υπολοχαγού ΑΠΟΚΛΕΙΕΙ ΚΑΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ στα Στελέχη αυτά να αποζημιωθούν με αποδοχές, σύνταξη, επίδομα τέκνου κλπ με τις κρατήσεις που πλήρωναν με βάση το μισθολογικό βαθμό που παλαιότερα έφεραν (πχ: Στέλεχος βαθμού Υπολοχαγού πλήρωνε κρατήσεις για σύνταξη, επίδομα τέκνων κλπ με 2/3 ΒΜ Ταξιάρχου και καλείται να απολάβει αποδοχές Υπολοχαγού). – Σε συνδυασμό με το άρθρο 10 του υπό διαβούλευση Ν/Σ, οξύνεται ακόμη περισσότερο η άδικη και άνιση μεταχείριση των Στελεχών ΕΥ αποφοίτων ΑΣΣΥ έναντι των Εθελοντών Μακράς Θητείας (ΕΜΘ), που ρυθμίζεται να έχουν ως καταληκτικό (οι ΕΜΘ) το βαθμό του Υπολοχαγού και ως αποστρατευτικό το βαθμό του Λοχαγού και με τον τρόπο αυτό τα Στελέχη Ελαφράς Υπηρεσίας Απόφοιτοι παραγωγικών Σχολών Υπαξιωματικών ΑΣΣΥ θα υποσκελίζονται από άλλη μια κατηγορία εθελοντών Στελεχών, παρά το γεγονός ότι είναι απόφοιτοι Παραγωγικών Σχολών Υπαξιωματικών. ΙΙ. Νομικό περίγραμμα του ζητήματος (περιληπτικά) – Το άρθρο 23 του Ν. 3883/2010 είναι άρθρο που επιφέρει κατάφορες διακρίσεις και άνιση μεταχείριση σε βάρος των Στελεχών ΕΥ αποφοίτων ΑΣΣΥ. Το άρθρο 23 του Ν. 3883/2010 ΕΙΝΑΙ ΑΙΟΛΟ, καθότι για την συμπερίληψή του στον εν λόγω νόμο ΔΕΝ ΣΥΝΤΑΧΘΗΚΕ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ και ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΒΑΣΗ. Δηλαδή δεν αιτιολογήθηκε από τον νομοθετικό συντάκτη ο σκοπός, ο λόγος και η ανάγκη να περιληφθεί το άρθρο αυτό στον συγκεκριμένο νόμο και ειδικότερα η διάκριση της περίπτωσης «ε(5)» του εν λόγω άρθρου. Η παράγραφος 5 του άρθρου 91 του Ν.3883/2010 (όπως ισχύει μέχρι σήμερα) καθόρισε την εφαρμογή του άρθρου 23 του εν λόγω νόμου (Καταληκτικοί Βαθμοί) από τη δημοσίευση του νόμου (24.9.2010), χωρίς να δίνει το παραμικρό μεταβατικό στάδιο για την εφαρμογή του, επιτείνοντας έτσι το πρόβλημα που ούτος ή άλλως δημιούργησε με τα όσα καθόρισε σε βάρος (κυρίως) των αποφοίτων ΑΣΣΥ δημιουργώντας αιφνιδιασμό με δυσμενή συνεπακόλουθα. – ΓΙΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΥΓΕΙΑΣ, που εμφανίστηκαν μετά την 24.9.2010 και σε κάθε περίπτωση ΔΕΝ ΠΡΟΚΛΗΘΗΚΑΝ ΜΕ ΥΠΑΙΤΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΑΣΣΥ ΠΟΥ ΝΟΣΗΣΑΝ (καθόσον σε αντίθετη περίπτωση θα υφίστατο ποινικά κολάσιμη εκούσια πρόκληση), οι συνέπειες προβάλλουν για τους υπόψη Αξιωματικούς ιδιαίτερα δυσαναλογικές και απρόσφορες, ΑΦΟΥ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ (ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ ΑΣΣΥ) ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΥΠΟ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι κάποιοι εξ αυτών που εκτάκτως ασθενούν μετά την 24.9.2010 πλήττουν το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων, ΟΥΤΕ, ΕΞΑΛΛΟΥ, ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ (Ν.3883/2010). Σύμφωνα με το Σύνταγμα των Ελλήνων (παράγ. 1 του άρθρου 4) «Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου». Κατά τη γνώμη της πλειοψηφίας της ολομέλειας του Αρείου Πάγου «Οι υπηρετούντες στις ένοπλες δυνάμεις, ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΙΔΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, κείμενοι εκτός του πεδίου των επί μέρους εγγυήσεων των συνταγματικών δικαιωμάτων, οι οποίες δεν προβλέπουν, ρητώς, εξαιρέσεις από το πεδίο εφαρμογής τους, ούτε μπορεί να ισχύσει γι` αυτούς ένα τεκμήριο διαφοροποιήσεως ως προς την απόλαυση όλων, ανεξαιρέτως, των ατομικών δικαιωμάτων που προβλέπονται από το Σύνταγμα για όλους τους Έλληνες, ανεξαρτήτως φύλου, επαγγέλματος, κοινωνικής ή οικονομικής τάξεως, υπό την έννοια ότι αυτοί έχουν μόνο εκείνα τα δικαιώματα, που ρητώς τους απονέμει η ισχύουσα συνταγματική τάξη και η κείμενοι νόμοι. ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, ΑΥΤΟΙ, ΚΑΤΑ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΕΧΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΈΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ με τους, κατά το Σύνταγμα, θεμιτούς περιορισμούς, που μπορούν να επιβληθούν. [Αποφ. ΟλΑΠ 3/2012 (1-3-2012)]. Τα Στελέχη Ελαφράς Υπηρεσίας – Υπηρεσίας Γραφείου, είναι άτομα με αναπηρία (ΑμεΑ). Ως υπηρετούντες δε στις ΕΔ, ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΙΔΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, ΕΝΩ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΑΥΤΟΙ, ΚΑΤΑ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΕΧΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΈΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ, κατά την ως άνω Απόφ, ΟλΑΠ. Ο Ν. 4488/2017 (γνωστός ως αντιρατσιστικός), στο άρθρο 59 αναγράφει λέει «Σκοπός του παρόντος μέρους είναι η άρση των εμποδίων που δυσχεραίνουν την πλήρη και ισότιμη συμμετοχή των Ατόμων με Αναπηρίες (ΑμεΑ) στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας», ενώ στο άρθρο 4 του ίδιου νόμου αναγράφεται «δεν πρέπει να υπάρχουν διακρίσεις κατά των ατόμων με αναπηρίες». Ωστόσο, για τους ΕΥ αποφοίτους ΑΣΣΥ η διάκριση δεν έχει να κάνει μόνο με την αναγνώριση της αναπηρίας τους και κατ’ επέκταση με την προσήκουσα με βάση το νόμο 4488/2017 μεταχείριση τους, αλλά έχει να κάνει και με τη διάκριση με τις άλλες κατηγορίες εθελοντών Αξιωματικών, που προφανώς αντιμετωπίζονται ως ΑμεΑ και εξαιρέθηκαν της περίπτωσης ε΄ του άρθρου 23 του Ν. 3883/2010, ενώ για τους αποφοίτους ΑΣΣΥ υπάρχει διάκριση, τόσο ως ΑμεΑ όσο και με τις άλλες κατηγορίες Αξιωματικών που προέρχονται από εθελοντές. Η αδικία σε βάρος της εξέλιξής τους προσομοιάζει «ποινικοποίηση της πάθησης ή του νοσήματος», που πιθανόν να το υπέστησαν και κατά την εκτέλεση του καθήκοντος, δημιουργώντας πρόσθετο αισθήματα άνισης μεταχείρισης και κατωτερότητας έναντι των υπολοίπων Στελεχών, ειδικότερα νεοτέρων τάξεων. – Στη Σύμβαση για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες, που υπογράφτηκε στη Νέα Υόρκη στην έδρα του ΟΗΕ στις 30 Μαρτίου 2007, η οποία κυρώθηκε από την Ελληνική Βουλή με το Ν. 4076/2012, στο άρθρο 4, παράγραφος ε΄, καθορίζεται όπως τα συμβαλλόμενα μέλη (εκ των οποίων και η Ελλάδα) «Να λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΕΞΑΛΕΙΦΘΟΥΝ ΟΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΒΑΣΕΙ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ, από οποιοδήποτε πρόσωπο, οργανισμό ή ιδιωτική επιχείρηση».