Αρχική Αναμόρφωση συστήματος προσλήψεων και καθολική υπαγωγή τους στον πλήρη έλεγχο του ΑΣΕΠΆρθρο 4 Επαναρυθμίσεις για τη μοριοδότηση υποψηφίωνΣχόλιο του χρήστη ΕΙΡΗΝΗ | 17 Νοεμβρίου 2009, 19:42
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΙΡΗΝΗ' | 17 Νοεμβρίου 2009, 19:42

    Αξιοκρατία & ισότητα συμμετοχής στους διαγωνισμούς ΑΣΕΠ; Σημειώστε ΟΧΙ. Μόνο για αυτούς τους πολίτες που έχουν χρήματα για να αποκτήσουν τα συγκεκριμένα προσόντα – μόρια. Ας δούμε λοιπόν γιατί: Είναι 2 άτομα ίδιων ικανοτήτων. Ο ένας έχει χρήματα και ο άλλος ίσα που τα βγάζει πέρα. Αυτοί οι δύο μπαίνουν στο Πανεπιστήμιο. Ο ένας παρακολουθεί τα μαθήματα και έχει επαφή με το Πανεπιστήμιο, διαβάζει και τελειώνει στα 4 χρόνια με ένα μέσο βαθμό 7,5. Ο άλλος επειδή δεν έχει χρήματα αναγκάζεται να δουλέψει παράλληλα με τις σπουδές του, οπότε δεν μπορεί να παρακολουθεί όλα τα μαθήματα, παρακαλά τους συμφοιτητές του για σημειώσεις και γυρίζοντας αργά από τη δουλειά, ξενυχτάει διαβάζοντας για να μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις των σπουδών. Κατά τη διάρκεια των εξετάσεων θα πρέπει να παρακαλέσει το αφεντικό να πάρει άδεια, όχι για να διαβάσει (δεν υπάρχει περίπτωση να του δώσει άδεια) αλλά για να παρευρεθεί στις εξετάσεις. Όπως και να χει θα καθυστερήσει σίγουρα μισό με ένα χρόνο για να πάρει το πτυχίο του και σίγουρα θα το πάρει με μικρότερο βαθμό π.χ. 6,5. Ο δεύτερος έχει ήδη χάσει 110 μόρια. Τελειώνοντας το πτυχίο αυτός που έχει χρήματα μπορεί να πληρώσει ένα μεταπτυχιακό που το μέσο κόστος στην Ελλάδα (αν έχεις τα προσόντα για να μπεις γιατί παίζει ρόλο και ο βαθμός πτυχίου) είναι 2,500 Ευρώ. Ο άλλος θα πρέπει να συνεχίσει να δουλεύει για ένα χρόνο ακόμη προκειμένου να μπορεί να αποταμιεύσει χρήματα για να πληρώσει αυτό το κόστος. Επίσης τα περισσότερα μεταπτυχιακά (εκτός από το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο) έχουν υποχρεωτικές παρακολουθήσεις κλπ οπότε κάποιος που δουλεύει δύσκολα το παρακολουθεί. Πηγαίνοντας λοιπόν με αυτούς τους ρυθμούς και για τις ξένες γλώσσες, πιστοποίηση υπολογιστών κλπ. Εξάγεται το συμπέρασμα ότι κάποιος που έχει χρήματα μπορεί, εάν όλα πάνε καλά, έως 30 χρονών να έχει πτυχίο, μεταπτυχιακό, διδακτορικό, 2 ξένες γλώσσες και Η/Υ. Αυτός που δεν έχει χρήματα και δουλεύει από τα 18 του, θα καταφέρει να πάρει το πτυχίο, μετά βίας θα πάρει το μεταπτυχιακό, άντε και μια ξένη γλώσσα, άντε και το πιστοποιητικό Η/Υ για να μπορεί να έχει τα βασικά να διεκδικήσει μια θέση στο δημόσιο. Ο πρώτος θα έχει 7,5 Χ 110 πτυχίο + 200 μετ. + 140 2 ξένες γλώσσες + 400 διδακτορικό + 0 προϋπηρεσία = 1545 μόρια Ο άλλος θα έχει: 6,5 Χ 110 πτυχίο + 200 + 50 + 408= 1373 μόρια Συμπέρασμα: Κάποιος μπορεί να διεκδικήσει θέση στο δημόσιο εάν έχει χρήματα ο μπαμπάς και τον σπουδάζει μέχρι τα 30 χωρίς να έχει περάσει ούτε μια μέρα από ιδιωτική εταιρεία, χωρίς να έχει το άγχος της επιβίωσης κλπ Ενώ αν κάποιος παρότι δεν έχει την οικονομική δυνατότητα, προσπαθεί να σπουδάζει και να δουλεύει παράλληλα με ότι αυτό συνοδεύεται στα 30 του έχει 12 χρόνια εμπειρία, πτυχίο, μεταπτυχιακό πολύ καλά μια ξένη γλώσσα, η/υ και δεν μπορεί να έχει τουλάχιστον ίσες πιθανότητες με τον φίλο του. Δεν συζητάμε να πρέπει ο γονιός να κάνει το ίδιο και για τα άλλα αδέρφια του, θα πεθάνει… Τέλος ας αναλογιστείτε επιτέλους ότι καλή η αξιοκρατία στα μόρια, αλλά πώς άραγε θα βρω τα χρήματα για να μαζέψω όλα αυτά τα προσόντα; Και σε εμένα θα απαντήσετε πήγαινε στο ιδιωτικό τομέα ή πες στον πατέρα σου να κάνει και τρίτη δουλειά και άλλος που έχει χρήματα μπορεί και να βολευτεί στο δημόσιο. Αυτό εννοούσατε τόσο καιρό πρώτα ο πολίτης; Μάλλον πρώτα ο ευνοούμενος πολίτης. Και επειδή το παραπάνω παράδειγμα δεν ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας αλλά συμβαίνει δίπλα από τα υπουργεία σας, θα παρακαλούσα να έχω μια υπεύθυνη απάντηση. Ευχαριστώ. Ειρήνη