Αρχική Σχέδιο νόμου του Υπουργείου ΕσωτερικώνΆρθρο 30 Καταληκτικός βαθμός αξιωματικών των Κοινών Σωμάτων Στρατιωτικών Δικαστικών Γραμματέων Στρατιωτικών Ιερέων και – Τροποποίηση άρθρου 23 ν. 3883/2010Σχόλιο του χρήστη ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ | 3 Μαρτίου 2022, 11:25
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ' | 3 Μαρτίου 2022, 11:25

    Προτείνεται η κατάργηση των υποπαραγράφων β΄ και γ΄ της παραγράφου 10 του άρθρου 3 του Ν.2439/1996 και τροποποίηση της παρ. ε΄ του άρθρου 23 του Ν.3883/2010 διότι δύναται και είναι αναγκαίο οι προελεύσεως ΑΣΕΙ να λαμβάνουν τον καταληκτικό βαθμό Ταξιάρχου και αντίστοιχοι για τους Αξκούς Υπηρεσίας Γραφείου, Ελαφράς Υπηρεσίας, Υπηρεσίας Ξηράς του ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ και Υπηρεσίας Εδάφους ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ» και οι προελεύσεως ΑΣΣΥ να έχουν καταληκτικό βαθμό Συνταγματάρχη και αντίστοιχοι για τους Αξκούς Υπηρεσίας Γραφείου, Ελαφράς Υπηρεσίας, Υπηρεσίας Ξηράς του ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ και Υπηρεσίας Εδάφους ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ ». Αιτιολόγηση επί της προτεινόμενης κατάργησης της περίπτωσης ε΄ του άρθρου 23 α. Εγείρει θέματα ίσης μεταχείρισης πολιτών του κράτους τα οποία τυγχάνει να πάσχουν από κάποιο χρόνιο νόσημα. Ειδικότερα η σύνδεση της βαθμολογικής εξέλιξης ενός Αξκού με την κατάσταση της υγείας του, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το όραμα μιας σύγχρονης κοινωνίας όπου ο κάθε πολίτης θα πρέπει να είναι, αλλά και να αισθάνεται ίσος έναντι των συμπολιτών του, ανεξαρτήτως φύλλου, χρώματος ή κατάστασης υγείας. Άλλωστε αυτό επιτάσσει το Σύνταγμά μας το οποίο αναφέρει ότι «Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου» (παράγ. 1, άρθρο 4) και κατ΄ εκπλήρωση της επιταγής αυτής του Συντάγματος ο νόμος 4488/2017 (γνωστός ως αντιρατσιστικός), στο άρθρο 59 αναγράφει ότι: «Σκοπός του παρόντος μέρους είναι η άρση των εμποδίων που δυσχεραίνουν την πλήρη και ισότιμη συμμετοχή των Ατόμων με Αναπηρίες (ΑμεΑ) στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας», ενώ στο άρθρο 4 αναγράφει ότι: «δεν πρέπει να υπάρχουν διακρίσεις κατά των ατόμων με αναπηρίες». Έτσι λοιπόν ενώ στη λοιπή κοινωνία οι πολίτες πάσχοντες από κάποιο νόσημα τυγχάνουν ίσων ευκαιριών ή αναλαμβάνονται νομοθετικές πρωτοβουλίες, εκεί που παρατηρούνται αδικίες, αυτές να αίρονται, στο Στρατό δια νόμου ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ. β. Επειδή αυτή η άνιση και άδικη μεταχείριση εισήχθη χωρίς αιτιολογική έκθεση και θέλοντας να κατανοήσω το σκεπτικό του νομοθέτη που ίσως την εισήγαγε για να μην πλήττεται το αξιόμαχο του Στρατού, είμαι πλέον πεπεισμένος ότι όχι μόνο δεν το θεραπεύει (αν υπάρχει βέβαια θέμα τέτοιο) αλλά απεναντίας το εντείνει διότι: 1. Στελέχη Ε.Υ ή Υ.Γ ή Υ.Ξ να διακατέχονται από αίσθημα κατωτερότητας έναντι των συναδέλφων τους με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην απόδοσή τους, γνωρίζοντας ότι όσο και αν προσφέρουν τελικώς οι ομοιόβαθμοί τους κάποια στιγμή θα τους περάσουν και το χειρότερο ότι νεότεροί τους βαθμολογικά θα γίνουν ανώτεροι χωρίς υπαιτιότητα δική τους. 2. Εκτός από ηθικά, πλήττονται και οικονομικά καθώς με το νέο μισθολόγιο θα λαμβάνουν λιγότερες αποδοχές έναντι των συναδέλφων τους καθόσον με το νέο μισθολόγιο, η μισθολογική εξέλιξη συνδέθηκε άμεσα με την βαθμολογική. Σημειώνεται ότι, επί το δυσμενέστερο έναντι των συναδέλφων τους θα είναι και η απονομή της σύνταξης, εφάπαξ, επίδομα τέκνων. Μάλιστα η οικονομική επίπτωση που υφίστανται θα πρέπει να υπολογιστεί ως το διπλάσιο αν αναλογιστούμε και τα πρόσθετα ιατρικά έξοδα που υφίστανται έναντι ενός υγιούς ατόμου ως συνέπεια της πάθησής τους. 3. Στερείται κάθε λογικής βάσης η απαγόρευση της βαθμολογικής εξέλιξης σε έναν Αξκό που έτυχε να νοσήσει διότι σε έναν σύγχρονο στρατό, όπως είναι ο ελληνικός, όσο σημαντικός είναι ο Αξκός στο πεδίο της μάχης ή στο πολεμικό πλοίο άλλο τόσο σημαντικός είναι και ο Αξκός σε θέσεις επιτελικές ή υποστηρίξεως μάχης στα μετόπισθεν. Τέτοιες θέσεις υπάρχουν σε όλες τις βαθμολογικές κλίμακες και μπορούν να καλυφθούν άνετα και από Αξκούς ειδικής κατάστασης. 4. Αξκοί υγιείς, όσον αφορά την υγεία τους, θα είναι πλέον πέραν του δέοντος επιφυλακτικοί στην ενάσκηση των καθηκόντων τους διότι γνωρίζουν πλέον ότι εάν νοσήσουν θα «τιμωρηθούν» μένοντας βαθμολογικά στάσιμοι από κάποια έτη υπηρεσίας και πάνω με ό,τι αυτό συνεπάγεται ηθικά και οικονομικά. Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι η κατάργηση της περίπτωσης ε΄ του άρθρου 23 του ν.3883 είναι επιβεβλημένη διότι σε μια κοινωνία ίσων ευκαιριών και πολύ περισσότερο στην Ελλάδα της κρίσης, είναι αναγκαίο να αξιοποιηθεί η κάθε δυνατότητα από όλους τους πολίτες. Εάν γνωρίζουμε ότι κάποιος πολίτης μπορεί και θέλει να προσφέρει, θα πρέπει να του δίνουμε τα μέσα και τις ευκαιρίες να αξιοποιεί τις δυνατότητές του κατά το μέγιστο δυνατό, χωρίς περιορισμούς.