• Σχόλιο του χρήστη 'Αλέξης' | 17 Νοεμβρίου 2009, 21:50

    Ενώ η ρύθμιση κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, υπάρχουν ωστόσο κάποιες κραυγαλέες αντιφάσεις: 1) Για ποιο λόγο η γνώση ξένων γλωσσών βαθμολογείται απεριόριστα (αθροιστικά), ενώ στην εμπειρία μπαίνει το όριο των έξι ετών; Είναι π.χ. πιο σημαντικό για το δημόσιο να πάρει έναν υπάλληλο που γνωρίζει άριστα ιταλικά από έναν που έχει δέκα χρόνια εμπειρία; 2) Γιατί για άλλους να θεωρείται αρκετός ο βαθμός πτυχίου και για άλλες θέσεις να υπάρχει και γραπτός διαγωνισμός; Δεν είναι ισότιμα τα πτυχία; (Εκτός αν ζητούμενο είναι η επιβίωση των φροντιστηρίων...) 3) Γιατί να υπάρχει το τεστ δεξιοτήτων; Το θέμα των βασικών γνώσεων δεν έχει κριθεί με το απολυτήριο λυκείου; 4) Γιατί αν κάποιος είναι πολύτεκνος διορίζεται αυτομάτως δάσκαλος/καθηγητής του παιδιού μου; Είναι ο πιο άξιος να το διδάξει;;; Ναι, να γίνει κοινωνική πολιτική, αλλά όχι σε τέτοιους ευαίσθητους τομείς! 5) Γιατί δεν δίνουν γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ και οι εν ενεργεία υπάλληλοι; Υπάρχει κανένα τεκμήριο ότι άπαξ και "μπεις", είσαι για πάντα άξιος; Και γενικότερα τί θα γίνει με το ζήτημα της αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων; Πως γίνεται και όλοι βαθμολογούνται με 8,9 από τους προϊσταμένους τους; 6) Τέλος, άσχετο με το θέμα, αλλά πρέπει να εξεταστεί και το ζήτημα των μετατάξεων: Πρέπει να γίνουν υποχρεωτικές στο δημόσιο, σε συνδυασμό βέβαια και με ενιαίο μισθολόγιο.