Αρχική Σχέδιο νόμου του Υπουργείου ΕσωτερικώνΜΕΡΟΣ ΣΤ’ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Άρθρο 40 Οριοθέτηση και άλλες πολεοδομικές ρυθμίσεις οικισμών – Αντικατάσταση άρθρου 12 και παρ. 2 άρθρου 16 του ν. 4759/2020, κατάργηση άρθρου 19 του ν. 2508/1997Σχόλιο του χρήστη Λουδοβίκος Βασενχόβεν | 3 Μαρτίου 2022, 18:18
  • Σχόλιο του χρήστη 'Λουδοβίκος Βασενχόβεν' | 3 Μαρτίου 2022, 18:18

    Σχόλιο επί της παραγράφου 3 του άρθρου 40 του σχεδίου νόμου Υπουργείου Εσωτερικών υπό διαβούλευση (λήξη διαβούλευσης 3-3-2022) [βλ. Μέρος Στ’, Διατάξεις Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, άρθρο 40 «Οριοθέτηση και άλλες πολεοδομικές ρυθμίσεις οικισμών – Αντικατάσταση άρθρου 12 και παρ. 2 άρθρου 16 του ν. 4759/2020, κατάργηση άρθρου 19 του ν. 2508/1997»]. Για την ως άνω παράγραφο, πρέπει να ληφθεί υπόψη η πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, σύμφωνα με την οποία για την οριοθέτηση των προ του 1923 οικισμών, εφαρμοστέες είναι οι ειδικές γι’ αυτούς διατάξεις του π.δ. της 2/13-3-1981 περί οριοθετήσεως και όρων δομήσεως των οικισμών προ του 1923 (Δ` 138) [άρθρα 100-107 Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας (ΚΒΠΝ), π.δ. της 14/27-07-1999 (Δ` 580)], όχι δε οι γενικές διατάξεις του π.δ. της 24-4/3-5-1985 περί οριοθετήσεως και όρων δομήσεως των (κοινών) οικισμών μέχρι 2.000 κατοίκους (Δ` 181) [άρθρα 83 επόμ. ΚΒΠΝ], (ΣτΕ 1268/2019, 1481/2015, 4446/2010, 3603/2007, 2169/2006, 4445/2005 κ.ά..). Είναι φανερό ότι η υφιστάμενη διατύπωση δεν επικαλείται τα σωστά άρθρα του Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας που αφορούν τους οικισμούς που προϋπάρχουν του 1923. Σε σχέση με την παρ. 2 του άρθρου 12 του Ν.4759/2020, έχει ενδιαφέρον μια παράγραφος από το βιβλίο της Καθηγήτριας του ΕΚΠΑ κ. Γ. Γιαννακούρου "Δίκαιο Χωροταξίας και Πολεοδομίας" (εκδόσεις Νομική Βιβλιοθήκη, 2019). Η κ. Γιαννακούρου αναφέρεται σε ένα σημείο στο ΠΔ της 24.4./3.5.1985 που αφορά τους οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων, και είχε εκδοθεί με εξουσιοδοτική διάταξη του Ν.1337/1983. Στην σελίδα 237 γράφει τα εξής: «Εξάλλου, από την ίδια εξουσιοδοτική διάταξη, όπως αυτή έχει ερμηνευθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας, συνάγεται ότι στις ρυθμίσεις του πιο πάνω διατάγματος δεν υπάγονται οι προϋφιστάμενοι του έτους 1923 οικισμοί, έστω και αν έχουν πληθυσμό κάτω των 2.000 κατοίκων, καθώς αποτελούν ιδιαίτερη κατηγορία οικισμών, για την οποία έχουν, μάλιστα, θεσπιστεί ειδικές πολεοδομικές ρυθμίσεις [Σημ. στο σημείο αυτό παραπέμπει στην υποσημείωση 119]. Οι ρυθμίσεις, επομένως, του ΠΔ/τος της 24.4.1985, όπως ισχύουν, με τις οποίες καθορίζεται ο τρόπος οριοθέτησης, όροι και περιορισμοί δομήσεως και χρήσεις γης για όλους αδιακρίτως, τους οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων, ‘είναι ανίσχυρες καθ' ο μέρος αφορούν οικισμούς προ του 1923 έστω και αν αυτοί είναι κάτω των 2.000 κατοίκων'» [Σημ. στο σημείο αυτό παραπέμπει στην υποσημείωση 120]. [Υποσημείωση 119. Βλ. και ΣτΕ 3603/2007, 2169/2006, 4445/2005 κ.ά. / Υποσημείωση 120. ΣτΕ 51/2018 (σκ. 8).] Κατά συνέπεια, η παράγραφος 3 του άρθρου 40 του σχεδίου νόμου πρέπει να αναδιατυπωθεί ως εξής: «3. Μέχρι τη δημοσίευση του προεδρικού διατάγματος της παρ. 1, για τον προσδιορισμό των ορίων των οικισμών, βάσει της παρ. 2, λαμβάνονται υπόψη τα προσφορότερα διαθέσιμα ιστορικά και σύγχρονα χαρτογραφικά στοιχεία κατάλληλης κλίμακας και εφαρμόζονται τα κριτήρια και οι διαδικασίες, που ορίζονται (α) στα άρθρα 81 έως 84 του Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας (π.δ. της 14/27-07-1999 (Δ` 580)), για τους οικισμούς της χώρας με πληθυσμό κάτω των δύο χιλιάδων (2.000) κατοίκων που φέρονται απογεγραμμένοι ως αυτοτελείς σε απογραφή προ του έτους 1983, και (β) στα άρθρα 100-107 του ως άνω κώδικα για τους προϋφιστάμενους του 1923 οικισμούς». Λουδοβίκος Βασενχόβεν Ομότιμος Καθηγητής Πολεοδομίας και Χωροταξίας, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο