Αρχική Αναμόρφωση συστήματος προσλήψεων και καθολική υπαγωγή τους στον πλήρη έλεγχο του ΑΣΕΠΆρθρο 12 Έναρξη ισχύοςΣχόλιο του χρήστη Ιωάννης Σ. Βουλδούκης | 18 Νοεμβρίου 2009, 00:04
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ιωάννης Σ. Βουλδούκης' | 18 Νοεμβρίου 2009, 00:04

    Σας ευχαριστώ εξ'' αρχής για την δυνατότητα που μου δίνεται να εκφράσω τις απόψεις μου. Συγχαρητήρια είναι μια καλή κίνηση και ένα καλό μέτρο. 1) Όσον αφορά για το Νομοσχέδιο περι των προσλήψεων στο Δημόσιο, νομίζω ότι τα διδακτορικά - μεταπτυχιακά πριμοδοτούνται υπέρ του δέοντος. Γιατί;επειδή αρχικά απαξιώνει ένα πτυχίο το οποίο με πολλούς κόπους και έξοδα αποκτήθηκε (φροντιστήρια-ιδιαίτερα κ.λ.π.)και επειδή συγχρόνως επιμηκύνεται ο χρόνος σπουδών.Πόσοι όμως οικονομικά και κοινωνικά αντέχουν αυτήν την επιμήκυνση των σπουδών;Μήπως δεν είναι κοινωνικά δίκαιο αφού αποκλείονται οι ασθενέστεροι,όχι στο μυαλό αλλά στα μέσα που διαθέτουνε για τις σπουδές;Δεκτό το οτι οι άριστοι πρεπει να στελεχώνουν την δημόσια δοιήκηση, όμως εδώ στην χώρα μας έχουμε πολλά παραδείγματα από ανθρώπους, τους οποίους η ζωή τους στέρησε την δυνατότητα να σπουδάσουν έχουν καταφέρει όμως να είναι στην κορυφή των τεχνών, επιχειρηματικότητας και της ναυτιλίας. Μήπως θα δημιουργηθεί μία βιομηχανία χορηγήσεων μεταπτυχιακών; 2) Θα ήθελα επίσης, με την ευκαιρία αυτή, να σας θέσω ένα ερώτημα για ένα ακανθώδες είναι αλήθεια πρόβλημα ως προς τη δομή και τη λύση του, ακανθώδες τόσο για την πολιτεία όσο και για τους πολίτες, που αγγίζει αυτή τη στιγμή καιεμένα ,μαζί συγχρόνως ,με μια μεγάλη μερίδα συμπολιτών μας. Συγκεκριμένα είμαι Δημόσιος υπάλληλος και πρόσφατα καιη σύζηγός μου διορίστηκε και αυτή στο δημόσιο. Διορίστηκε 650 χλμ. μακριά από τη πόλη που εγώ είμαι διορισμένος και στην οποία κατοικούμε μόνιμα. Είμαστε γονείς τριών τέκνων, νηπιαγωγείο, δημοτικό, γυμνάσιο και οι γονείς μου είναι ανάπηροι 100% και 73% αντίστοιχα. Όπως εύλογα αντιλαμβάνεστε όλα τα μέλη της οικογένειας χρίζουν ειδικής φροντίδας την οποία και δεν μπορούμε να παρέχουμε, διαλύει η οικογένεια, ακόμη και μεταξύ των συζύγων που διαβιούν χώρια. Αυτή τη στιγμή ο Δημοσιουπαλληλικός κώδικάς επιτρέπει μετατάξεις- αποσπάσεις μετά την παρέλευση τουλάχιστων δύο ετών και μετά τα δύο χρόνια πάλι υπό προϋποθέσεις. Σας ερωτώ, μετά την παρέλευση δύο ετών λύνεται το πρόβλημα της ορθής στελέχωσης των υπητρεσιών σε ανθρώπινο δυναμικό ή κρύβουμε το πρόβλημα κάτω από το χαλί; Μήπως η Ελλάδα ταλαιπωρεί άδικα τους πολίτες της; Θα ήθελα λοιπόν να σας θέσω ένα ερώτημα και προβληματισμό. Προτίθεστε να λάβετε κάποια μέτρα, για αυτό το θέμα που πολλές φορές πέραν των άλλλων πρακτικών προβλήματων που δημιουργούνται, τραυματίζει και ταλαιπωρεί την προσωπικότητα και τον ψυχικό κόσμο της οικογένειας, αυξάνει τα κοινωνικά προβλήματα και οδηγεί δυστυχώς πολλές φορές και τη διάλυση των οικογενειών; Θα τροποποιηθεί ο νέος δημοσιοϋπαλληλικός κώδικας έτσι ώστε να δίνει λύση και σε αυτά τα προβλήματα και θα λάβει καθόλου υπ΄οψιν του, αυτό που ο Αρχαίος Σοφιστής πριν από αιώνες μας έχει αφήσει σαν παρακαταθήκη: ΠΑΝΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ Σας ευχαριστώ Γιάννης