Αρχική Αναμόρφωση συστήματος προσλήψεων και καθολική υπαγωγή τους στον πλήρη έλεγχο του ΑΣΕΠΆρθρο 2 Κατάργηση της προσαύξησης μοριοδότησης λόγω εμπειρίαςΣχόλιο του χρήστη ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΙΟΣ ΨΙΜΑΔΑΣ | 18 Νοεμβρίου 2009, 13:34
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΙΟΣ ΨΙΜΑΔΑΣ' | 18 Νοεμβρίου 2009, 13:34

    Το θέμα δεν είναι απλό και είναι συνδεδεμένο με διάφορες νοοτροπίες και παθολογίες του Ελληνικού Δημοσίου. Θα προσπαθήσω να θέσω τα πλαίσια της θέσης μου. Στο ερώτημα εάν θα πρέπει να μοριοδοτούνται οι έχοντες προϋπηρεσία στον δημόσιο τομέα, η αρχική μου θέση είναι ΝΑΙ, όμως κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις. 1. Η μοριοδότηση θα πρέπει να εξαρτάται από τη θέση που προκηρύσσεται και του ρόλου της εργασίας. (π.χ. για την κάλυψη μιας χαμηλόβαθμης θέσης στο ΙΚΑ, κάποιος συμβασιούχος του ΙΚΑ είναι φυσικό να έχει μεγαλύτερη εμπειρία από έναν ιδιωτικό υπάλληλο μιας π.χ. ασφαλιστικής εταιρείας – Αντιθέτως, για την κάλυψη μιας θέσης στην ΕΡΤ στο Δημιουργικό Τμήμα ή σε θέσεις Μάρκετινγκ, η προτίμηση να στελεχωθεί από τον ιδιωτικό χώρο θα έπρεπε να είναι πιο ενδεδειγμένη δεδομένων των πιεστικών χρόνων και των πιο αποτελεσματικών μεθόδων που επικρατούν στον Ιδιωτικό χώρο) 2. Εάν η θέση είναι Διοικητική (Managerial) τότε η μοριοδότηση όχι μόνο δεν θα έπρεπε να πηγαίνει στον «συμβασιούχο» του Δημοσίου αλλά θα έπρεπε να κλείνει υπέρ των υποψηφίων που έχουν Διοικητική Εμπειρία από τον Ιδιωτικό τομέα. Βασίζω αυτή μου τη θέση στο εξής: ο τρόπος με τον οποίο οι Δημόσιες Υπηρεσίες επιτελούν το επιχειρησιακό τους έργο και τρέχουν τις λειτουργίες τους δυστυχώς είναι απαρχαιωμένος και αναποτελεσματικός – πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Η στελεχιακή διάρθρωση των Διευθύνσεων θα πρέπει να γίνει με τον γνώμονα ότι οι επιλεχθέντες Δ/ντες και προϊστάμενοι θα πρέπει να λειτουργήσουν ως «καταλύτες αλλαγών», κάτι στο οποίο είναι περισσότερο έμπειροι οι Δ/ντες των Ιδιωτικών Εταιρειών παρά οι ήδη εκτεθειμένοι στις αντιπαραγωγικές παθογόνες νοοτροπίες του Δημοσίου συμβασιούχοι. 3. Πιο γενικά, κανένα σύστημα μοριοδότησης ή όχι δεν θα είναι αποτελεσματικό στην ορθολογιστική στελέχωση του Δημοσίου Τομέα, εάν πρώτα δεν εφαρμοστούν τα εξής : α. Σύστημα Διαχείρισης και Ελέγχου Ποιότητας των Προσφερόμενων Υπηρεσιών από τους Δημοσίους Οργανισμούς (ISO) β. Σύστημα αξιολόγησης με βάση τις επιδόσεις και την επίτευξη ετησίων στόχων και τέλος γ. την άρση της μονιμότητας με αντικειμενικά και θεσμικά κατοχυρωμένα κριτήρια ώστε μεν από τη μία να προστατεύονται οι εργαζόμενοι από τις όποιες «πολιτικές» αλαζονείες όμως και από την άλλη να αναπτυχθεί η σωστή εργασιακή συνείδηση και να προστατευτεί το υψηλό επίπεδο υπηρεσιών και αποτελεσματικότητας που θα έπρεπε να έχει ο Δημόσιος Τομέας.