Αρχική Σχέδιο νόμου "Νέο σύστημα επιλογής διοικήσεων φορέων του δημοσίου τομέα, ενίσχυση της αποτελεσματικότητάς τους και λοιπές διατάξεις"Άρθρο 4 Διαδικασία επιλογήςΣχόλιο του χρήστη Ιωάννης Παπαδόπουλος | 12 Οκτωβρίου 2023, 16:16
Υπουργείο Εσωτερικών Σταδίου 27, Αθήνα 10183 Τηλ.:2131364000, Email: info@ypes.gr email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@ypes.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αξιότιμη κυρία Υπουργέ, Από το σχέδιο νόμου απουσιάζει μία βασική προϋπόθεση που πάντα θα έπρεπε να υπάρχει και δεν υπάρχει ποτέ. Η ανάδειξη στις θέσεις διοίκησης των πολιτικών επιστημόνων και όχι μόνο των τεχνοκρατών, και ειδικότερα των αποφοίτων σχολών που σχετίζονται με τη δημόσια διοίκηση. Είναι μία έλλειψη και ένα κενό που πρέπει επιτέλους να καλυφθεί, αφού ζητάμε για το Δημόσιο μάνατζερ που όμως ασκούν και πολιτική. Τι πιο σημαντικό από το να βάλουμε σε όλους τους φορείς υποχρεωτικά και ένα επιστημονικό σύμβουλο ή ένα εντεταλμένο σύμβουλο, ή ένα σύμβουλο διοίκησης ή ένα ειδικό συνεργάτη ή όπως αλλιώς θέλετε, αφού είναι σαφές ότι μιλάμε για άσκηση πολιτικών και εμπειρία στη δημόσια διοίκηση? Άλλωστε τα αντικείμενα σπουδών των τμημάτων Πολιτικών Επιστημών εμπεριέχουν πολλές διαστάσεις, είναι δε τα μοναδικά τμήματα ιδίως όταν συνδυάζονται και με τη δημόσια διοίκηση τα οποία προσφέρουν και εξασφαλίζουν μία πολυεπίπεδη κατανόηση όλων των κύριων τμημάτων του ευρύτερου δημόσιου τομέα και παρέχουν με εξειδικευμένες γνώσεις για υους καταρτισμένους επιστήμονες, που θα ασχολούνται με τα δρώμενα του σύγχρονου κράτους στο δημόσιο τομέα. Είναι μία ανάγκη που πρέπει να καλυφθεί όπως π.χ οι ψυχολόγοι στα σχολεία. Είναι ένα κενό που πρέπει να καλυφθεί με την υποχρεωτική αναφορά στο νόμο ότι τουλάχιστον ένα από τα μέλη των Δ.Σ των Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών και γενικά των φορέων που στελεχώνονται πρέπει να προέρχεται από ένα τμήμα πολιτικών επιστημών και δημόσιας διοίκησης με εμπειρία και στη τοπική αυτοδιοίκηση αν αυτό είναι εφικτό, αφού πολλές φορές τα μέλη των ΔΣ αυτών των φορέων συνεργάζονται με τους ΟΤΑ Α και Β βαθμού. Είναι κάτι που ποτέ κανείς δε κατάλαβε, ότι δηλαδή αυτό που έχουμε ανάγκη δεν είναι manager μόνο, αλλά άνθρωποι που διαθέτουν τις απαιτούμενες δεξιότητες, ώστε να ανταπεξέλθουν στις πολλές και διαφορετικές απαιτήσεις διοίκησης στο δημόσιο τομέα. Όπως επίσης είναι ωφέλιμο να διαθέτουν και το απαιτούμενο ενδιαφέρον για τα φαινόμενα και το τι συμβαίνει στον κόσμο σε κοινωνικό, πολιτικό και διεθνές επίπεδο. Γ Έτσι τα στελέχη αυτά εκτός από τη θεωρητική γνώση των υπαρχόντων φαινομένων στον κόσμο, θα καλούνται και θα είναι σε θέση να καταγράφουν και να εντοπίζουν τις νέες καταστάσεις, καθώς και να εξηγούν διεξοδικά τα προβλήματα που αναδύονται. Έτσι, οι ίδιοι, έπειτα από τη διεξοδική μελέτη των προβλημάτων, θα μπορούν να προτείνουν και να εισηγούνται τρόπους αντιμετώπισης, καθώς και προγράμματα παρέμβασης. Συνεπώς, η συνθετική σκέψη, η αιχμηρή κριτική αντίληψη των πολιτικών δρωμένων καθώς και το μεγάλο βάρος της ευθύνης προς το κοινωνικό σύνολο είναι οι τρεις βασικές προϋποθέσεις για την εκπλήρωση του έργου τους. Έτσι, οι ίδιοι, καλούνται να διαθέτουν την υψηλή νοημοσύνη, την πολυδιάστατη παιδεία και τη δυνατότητα να απελευθερώσουν τη σκέψη τους, για να εργαστούν πάνω σε αυτόν τον τομέα. Η απουσία τέτοιων στελεχών τα οποία επίσης πρέπει να έχουν εκπαιδευτική εμπειρία σε ενήλικες, γνώσεις coaching, mentoring, consulting, κλπ, θα αναβαθμίσει τις διοικήσεις και θα προσφέρει στους δημόσιους φορείς και τους οργανισμούς στελέχη που τώρα λείπουν. Δε μας λείπουν τεχνοκράτες με μεταπτυχιακά και διδακτορικά, ούτε άριστοι ομιλούντες την αγγλική, η βασική γνώση φτάνει, το θέμα είναι να υπάρχουν στελέχη με εμπειρία στη δημόσια διοίκηση σε θέσεις ευθύνης, άνθρωποι που με τα επικοινωνιακά τους προσόντα θα πείσουν ακόμα και το στελεχιακό δυναμικό να δουλέψει προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος. Ακόμα και η εμπειρία που έχει κάποιος στην επαγγελματική του πορεία πρέπει να πριμοδοτείται διαφορετικά, π.χ άλλο είναι να είναι κάποιος υπάλληλος γραφείου και άλλο να έχει διαχειριστεί δημόσιες συμβάσεις, άλλο είναι να έχει κάποιος προϋπηρεσία σε διάφορες θέσεις και άλλο π.χ κάποιος να έχει εργαστεί σε φορείς που ασχολούνται με τα περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου, κ.ο.κ Χρειάζεται περισσότερη φαντασία αν θέλουμε να δούμε στελέχη που θα αναβαθμίσουν το Δημόσιο, στελέχη τα οποία έχουν εμεπιρία και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, στελέχη που δε θα χρειάζονται μίνιμουμ τυπικά προσόντα. Οκ, το πτυχία ΑΕΙ είναι απαραίτητο αλλά μέχρι εκεί. Τα υπόλοιπα είναι περιττά. Και επίσης χρειάζεται γνώση χρηματοδοτικών προγραμμάτων, εξειδικευμένες γνώσεις που όπως είπαμε έχουν να κάνουν με μία επιστήμη την πολιτική, που σε όλο τον κόσμο είναι η υπ’ αριθμόν1, όταν ψάχνουμε για ανθρώπους που θα διοικήσουν το δημόσιο. Γεμίσαμε γιατρούς, δικηγόρους, μηχανικούς, οικονομολόγους, αλλά το κατεξοχήν στοιχείο ακόμα και για την πολιτική είναι να έχει κάποιος γνώσεις περί αυτής. Ε στην Ελλάδα αυτό δε συμβαίνει. Ας το τολμήσει η κυρία Υπουργός και ας βάλει ως προϋπόθεση για ένα ΔΣ την ύπαρξη ενός τέτοιου στελέχους σε οποιαδήποτε θέση που θα παράγει πολιτική. Τα νούμερα δεν αρκούν. Σας ευχαριστώ