Αρχική Ανάρτηση Αποφάσεων και Πράξεων στο ΔιαδίκτυοΆρθρο 2 Πεδίο εφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη Ζωντανός Ηλίας | 9 Δεκεμβρίου 2009, 11:03
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ζωντανός Ηλίας' | 9 Δεκεμβρίου 2009, 11:03

    Συγχαρητήρια, Πιστεύω ότι θα γράψετε ιστορία με το νομοθέτημα αυτό. Αρκεί να μην χάσετε την μπάλα από το πρώτο δεκάλεπτο του αγώνα. Και δεν θα την χάσετε (όχι εδώ αλλά γενικότερα μιλάω), εάν δεν κάνετε ούτε πόντο πίσω από αυτά που έχετε σχεδιάσει. Ολοι λένε σήμερα ότι "κάτι φαίνεται να γίνεται αλλά θα δούμε θα αλλάξει κάτι;". Στο συγκεκριμένο τώρα: 1. Η τοιχοκόλληση όλων των αποφάσεων και πράξεων στο διαδίκτυο μπορεί για τα Σκανδιναβικά κράτη είναι κάτι το αυτονόητο και συνηθισμένο, για εδώ όμως είναι επαναστατική πράξη. Προτείνω η παρ. 15 του άρθρου 2 να γίνει πιο ξεκάθαρη για τους ΟΤΑ και να μην υπάρχει καμία παρερμηνεία σχετικά με το ποιές αποφάσεις τους δημοσιεύονται. Πρέπει να δημοσιεύονται και όλες οι αποφάσεις των Δημαρχιακών Επιτροπών. Με αποφάσεις των Δημαρχιακών Επιτροπών ανατίθενται απ' ευθείας τα έργα προϋπολογισμού κάτω των 12.000 ευρώ χωρίς διαγωνισμό, και τέτοια είναι σχεδόν ΟΛΑ τα έργα των Δήμων. Δεν είναι τυχαίο που ο Συνήγορος του Πολίτη κάθε χρόνο βγάζει τους Δήμους πρωταθλητές της διαφθοράς και αδιαφάνειας. Εάν κοιτάξει κάποιος τους προϋπολογισμούς τους θα φρίξει. Δεν φτάνει όμως να δημοσιεύονται οι αποφάσεις που αναθέτουν τα έργα χωρίς διαγωνισμό, πρέπει και να τους σταματήσει το Υπουργείο να κάνουν αναθέσεις. Να καταργηθεί τώρα και η παρ. 2ε του άρθρου 9 του Π.Δ 171/87 του Υπ.ΕΣ. που λέει "Τα όργανα διοίκησης της προηγούμενης παραγράφου μπορεί να αποφασίζουν την απευθείας ανάθεση έργων, με σύναψη σύμβασης εάν ο προϋπολογισμός του έργου δεν υπερβαίνει τις 12.000 ευρώ". Τέλος πάντων αυτά ίσως πρέπει να ειπωθούν στο νομοσχέδιο για τα δημόσια έργα, όμως αυτό πιστεύω ότι είναι άμεσο και δεν μπορεί να περιμένει διότι όπως έχουν φτάσει τώρα τα πράγματα, ο κάθε Δήμος έχει τον δικό του επί των έργων, τα τεμαχίζει σε 12άρια (12.000 για αλλαγή στέγης του σχολείου, 12.000 αλλαγή ψευδοροφής του, 12.000 για βάψιμο, κλπ κλπ.), και του τα αναθέτει χωρίς διαγωνισμό με ότι αυτό συνεπάγεται. 2. Από τη συγκεκριμένη παράγραφο 15 του αρ. 2 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, πρέπει να φύγει η λέξη περιλήψεις, και να δημοσιεύονται ολόκληρες οι διακηρύξεις των διαγωνισμών για χρηστικούς λόγους, για να ενημερώνονται όσοι θέλουν να πάρουν μέρος στο διαγωνισμό και να μην χρειάζεται να μεταβαίνουν στην έδρα του Δήμου, να κάνουν αίτηση, και να πληρώνουν ένα ποσό προκειμένου να τους χορηγηθεί η διακήρυξη. Συμμερίζομαι την αγωνία του φίλου Παντελή Φλωρόπουλου Εκδότης της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Αναγγελία» (Αγρίνιο) για το τι θα γίνει ο τοπικός τύπος, αλλά είναι σωστό για ένα πολύ μικρό έργο 30.000 ευρώ στην επαρχία, η διακήρυξη να δημοσιεύεται εκ του νόμου (όπως τον τροποποίησε ο πρώην υπουργός Ρουσόπουλος), σε τρείς τοπικές εφημερίδες, δύο Αθηναϊκές, συν το ΦΕΚ και να πληρώνουμε για δημοσίευση της διακήρυξης (πλην του ΦΕΚ που δεν πληρώνουμε) 1.200 ευρώ δηλαδή 4% του έργου; Πράγματι η τοιχοκόλληση της διακήρυξης στο διαδίκτυο θα απαλλάξει τους ενδιαφερόμενους να πάρουν μέρος στο διαγωνισμό πολίτες από μία τέτοια δαπάνη, η οποία θα δίδεται ως επί πλέον έκπτωση στο διαγωνισμό προκειμένου να βγουν μειοδότες και να αναλάβουν το έργο.