Αρχική Ανάρτηση Αποφάσεων και Πράξεων στο ΔιαδίκτυοΆρθρο 4 Ισχύς των πράξεωνΣχόλιο του χρήστη I.E. Saridakis | 10 Δεκεμβρίου 2009, 02:43
  • Σχόλιο του χρήστη 'I.E. Saridakis' | 10 Δεκεμβρίου 2009, 02:43

    Κ.Υπουργέ, Το πνεύμα του νομοσχεδίου είναι σαφέστατα θετικό. Συμφωνώ απολύτως με τα σχόλια της κ. Stavi Karatza ως ανωτέρω (http://www.opengov.gr/ypes/?p=276&cp=1#comment-7373) και σε αυτά θα προσέθετα, επί τη βάσει και αντίστοιχης προσωπικής εμπειρίας μου στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο: 1. Πρέπει να προβλεφθούν τακτές προθεσμίες προσαρμογής των φορέων της δημόσιας διοίκησης στις διατάξεις του νσ. 2. Για προφανείς λόγους δημοσίου συμφέροντος, η μη συμμόρφωση με τις διατάξεις του νσ πρέπει να επιφέρει ρητές, κατά περίπτωση, πειθαρχικές ευθύνες για τους υπαιτίους, και όχι απλώς να αίρει την εκτελεσιμότητα των πράξεων. 3. Στους φορείς της δημόσιας διοίκησης θα πρέπει να διατεθεί, με ευθύνη της κεντρικής κυβέρνησης, ειδική ενιαία πλατφόρμα διαχείρισης του σχετικού περιεχομένου (CMS), η οποία να προσαρμόζεται στις ιδιαιτερότητες κάθε επί μέρους φορέα. Τούτο θα καταστήσει δυνατή τόσο την ουσιαστική εφαρμογή των διατάξεων του νομοσχεδίου, όσο και κυρίως την ολοκλήρωση και κεντρική διασύνδεση, σε εθνικό επίπεδο, των πληροφοριακών συστημάτων, σε δεύτερο χρόνο. Με τον τρόπο αυτόν, η «κυβερνητική διαχειριστική» πληροφορία θα συγκεντρώνεται σε μία ενιαία και λειτουργική πλατφόρμα και θα αφορά το σύνολο της δημόσιας διοίκησης. 4. Σε τακτή προθεσμία από την ψήφιση του νσ, θα πρέπει να προβλεφθεί η ιεράρχηση των μηχανισμών διαφάνειας και δημοσιότητας μέσα στους φορείς της δημόσιας διοίκησης. Η τελευταία, όπως δείχνει σαφέστατα η εμπειρία, δεν μπορεί να διαχειριστεί αποτελεσματικά περισσότερους από έναν μηχανισμούς διαφάνειας ταυτόχρονα, και στην κουλτούρα της καθημερινής διαχείρισης, η δημοσιότητα στο διαδίκτυο γίνεται ένα επί πλέον γραφειοκρατικό βάρος για τους υπαλλήλους. Προτείνω: η δημοσίευση των πράξεων στο διαδίκτυο να αποτελεί, συν τω χρόνω, την κύρια εάν όχι την μόνη υποχρέωση δημοσιότητας από πλευράς των φορέων δημόσιας διοίκησης, προκειμένου περί των εκτελεστών πράξεών τους. 5. Η -επίσης, αρνητική- εμπειρία από τη δημόσια διοίκηση δείχνει ότι οι πανταχού παρόντες καρεκλοκένταυροι δύνανται να ελίσσονται, δημιουργώντας επιτροπές και όργανα που τυχόν δεν κατονομάζονται ρητώς στις εφαρμοστέες διατάξεις, ή δημιουργώντας τεχνητές επικαλύψεις αρμοδιοτήτων μεταξύ των οργανικών μονάδων του ιδίου φορέα. Με τον τρόπο αυτόν, καταστρατηγείται η ουσία της διαφάνειας και καταργείται η δυνατότητα ουσιαστικού ελέγχου, συχνά ακόμη και για τις δικαστικές αρχές. Προτείνω: (α) Η υποχρέωση δημοσίευσης να αφορά σε όλες τις πράξεις, διοικητικής, οργανωτικής, οικονομικής ή εκτελεστικής φύσεως ή περιεχομένου, τόσο αυτές που προκύπτουν από το υφιστάμενο σήμερα οργανόγραμμα του φορέα, όσο και αυτές που ενδέχεται να προβλεφθούν στο μέλλον με απόφαση του ιδίου του φορέα ή της προϊσταμένης διοικητικής ή άλλης αρχής. (β) Να επιτρέπεται παρέκκλιση από την ανωτέρω υποχρέωση, μόνον για πράξεις για τις οποίες έχει προηγουμένως εκδοθεί ειδική Υπουργική απόφαση (γ) Οποτεδήποτε δεν υφίσταται υποχρέωση δημοσίευσης κατ'εφαρμογή ΥΑ με βάση τα ανωτέρω, τούτο να αναφέρεται ρητώς στον δικτυακό τόπο του εκάστοτε φορέα. 6. Ειδικά σε ό,τι αφορά στην παρακολούθηση της εκτέλεσης των π/υ των φορέων της δημόσιας διοίκησης, προτείνω την ανάπτυξη ειδικής πληροφοριακής πλατφόρμας -σε κεντρικό επίπεδο- ώστε να επιτρέπεται η πλήρης παρακολούθησης της τρέχουσας και διαχρονικής διαχειριστικής εικόνας των φορέων της διοίκησης κατά κωδικό προϋπολογισμού. Π.χ. όταν ένα κονδύλι μελέτης φέρεται σε μία απόφαση ότι βαρύνει τον κωδικό XXXa του π/υ του φορέα, το σύστημα να δύναται να αθροίζει, με φίλτρα χρόνου, στοιχείων αναδόχου, στοιχείων προσώπων που διαχειρίστηκαν τις δαπάνες, κ.ο.κ. όλες τις δαπάνες που βάρυναν τον συγκεκριμένο κωδικό XXXa. 7. Η έννοια της διαφάνειας θα εξυπηρετηθεί τα μάλα, εάν απαγορευθεί στη δημόσια διοίκηση να παραπέμπει, στο κείμενο των αποφάσεών της, σε άλλες κείμενες διατάξεις ή εφαρμοστέες αποφάσεις, χωρίς να αναφέρει ρητώς ως προς ποιο ακριβώς σημείο του περιεχομένου τους γίνεται η επίκλησή τους. Προτιμώ, ως διοικούμενος και ως πολίτης, να διαβάζω μία μακροσκελή διοικητική απόφαση, η οποία όμως έχει αυτοτέλεια περιεχομένου και άρα είναι ελέγξιμη, από να καλούμαι να αποκρυπτογραφήσω ένα κείμενο, το περιεχόμενο του οποίου εξαντλείται σε παραπομπές σε άλλες αποφάσεις της δημόσιας διοίκησης. Προφανώς δεν είναι δυνατόν να κωδικοποιηθεί η νομοθεσία και οι πράξεις κανονιστικού περιεχομένου εν μία νυκτί. Είναι όμως απολύτως αυτονόητο, ο πολίτης να γνωρίζει (και όχι απλώς τυπικά να υποχρεούται να γνωρίζει) το περιεχόμενο των πράξεων που τον αφορούν. Αξιότιμε κ. Υπουργέ, Αντίστοιχη υποχρέωση δημοσιότητας έχει ήδη θεσμοθετηθεί για τα ΑΕΙ, με το άρθρο 18, ιδίως δε παρ. 1 και 2(α) του Ν 3549/2007. Κατά το μείζον μέρος τους, ειδικότερα σε ό,τι αφορά στη δημοσιοποίηση των πράξεων διαχείρισης των πόρων και των πράξεων διοικητικού περιεχομένου, δηλ. στην «καρδιά» της έννοιας της διαφάνειας κατά τα εδώ λογιζόμενα, ο συγκεκριμένος νόμος έχει μείνει ώς σήμερα ανεφάρμοστος. Για τούτο και η θέσπιση αναλόγων προνοιών στην ευρεία (και πολλαπλώς αγκυλωμένη και συγκριτικώς με τα ΑΕΙ, οργανωτικώς αδύναμη) δημόσια διοίκηση πρέπει να λάβει υπόψη της την ώς σήμερα εμπειρία και να κλείσει τα «παράθυρα» που θα επέτρεπαν την εκφύλιση ή την μη εφαρμογή των ουσιαστικών διατάξεων. Με κάθε τιμή, και με την ειλικρινή ελπίδα να επιτύχετε στην προσπάθειά σας, ΙΕΣ