Υπουργείο Εσωτερικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Αθανασία Γκόφα' | 14 Σεπτεμβρίου 2024, 22:45

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αγαπητέ Υπουργέ Εσωτερικών, κ. Λιβάνιε. Σας γράφω για να εκφράσω τις ανησυχίες μου σχετικά με τις πιθανές αλλαγές (διατάξεις) της νομοθεσίας για τα δεσποζόμενα και τα αδέσποτα ζώα. Είναι ενθαρρυντικό να βλέπεις μια κυβέρνηση να κάνει θετικά βήματα για την αντιμετώπιση των ζητημάτων που αφορούν την καλή διαβίωση των ζώων, ένα θέμα που απασχολεί τους περισσότερους πολίτες της χώρας και αναδεικνύει τον πολιτισμό μας. Ωστόσο, θα ήθελα να θίξω ένα σημαντικό θέμα, αυτό που αφορά το προβάδισμα που δίνετε στη δειγματοληψία DNA έναντι της στείρωσης και της σήμανσης, μέσω της μείωσης του παραβόλου. Συγχαίρω την αφοσίωσή σας στη βελτίωση της κατάστασης μέσω της αλλαγής της νομοθεσίας. Η ανάγκη ελέγχου του πληθυσμού, τόσο των δεσποζόμενων όσο και των αδέσποτων ζώων, ο περιορισμός της κακοποίησης και η διασφάλιση της ευζωίας όλων των ζώων, είναι επείγουσες και αναγκαίες. Καθώς εξετάζουμε τις τεχνικές και πρακτικές πτυχές της επίτευξης αυτών των στόχων, είναι πρωταρχικής σημασίας να αξιολογήσουμε τις πιο αποτελεσματικές στρατηγικές. Η δειγματοληψία DNA, αν και είναι ισχυρή στην επιστημονική της ακρίβεια, δεν αντιμετωπίζει τις βαθύτερες αιτίες του υπερπληθυσμού των αδέσποτων και της εγκατάλειψης των δεσποζόμενων τόσο άμεσα όσο άλλα μέτρα, και κυρίως όχι σε μια χώρα που το ποσοστό των ήδη ηλεκτρονικά σημασμένων ζώων δεν ξεπερνά το 30%. Ενώ μπορεί να χρησιμεύσει ως εργαλείο για την αναγνώριση φυλών και την παροχή χρήσιμων γενετικών πληροφοριών, σε καμία περίπτωση δεν δύναται να εμποδίσει τον ρυθμό αναπαραγωγής των αδέσποτων ζώων, ούτε προσφέρει άμεσες διαβεβαιώσεις για την ταυτότητα και την κηδεμονία των δεσποζόμενων. Αντίθετα, η στείρωση και η σήμανση παρουσιάζουν πιο άμεσα και πρακτικά οφέλη για την αντιμετώπιση αυτής της κρίσης. Η στείρωση αντιμετωπίζει άμεσα και αποτελεσματικά τη βασική αιτία του υπερπληθυσμού, αποτρέποντας τις ανεπιθύμητες γέννες. Μόνο ελέγχοντας τα ποσοστά αναπαραγωγής των αδέσποτων και των δεσποζόμενων ζώων, μπορούμε να μειώσουμε σημαντικά τον αριθμό των αδέσποτων στους δρόμους. Και μάλιστα σε συντομότερο χρονικό διάστημα, όπως έχει αποδειχθεί έμπρακτα στις περισσότερες χώρες που έχει αντιμετωπιστεί το ζήτημα.Τα αποτελέσματα δεν μπορεί παρά να είναι μόνο θετικά. Αντίθετα, η δειγματοληψία DNA δεν εμποδίζει την αναπαραγωγή και την παράνομη εκτροφή, ούτε μετριάζει την τρέχουσα κρίση υπερπληθυσμού. Χρησιμεύει για τον εντοπισμό των δεσποζόμενων ζώων, εάν έχουν συμβάλει σε ανεπιθύμητη γέννα, εφόσον βέβαια βρεθούν οι απόγονοί τους, κάτι που είναι πολύ αμφίβολο. Επιπλέον αφορά μόνο και αποκλειστικά, την τιμωρία του ιδιοκτήτη του θηλυκού ζώου, αυτού δηλαδή που θα εγκαταλείψει τα κουτάβια, γεγονός που από μόνο του αποτελεί διάκριση για τους ιδιοκτήτες ζώων. Η στείρωση μακροπρόθεσμα εξοικονομεί δημόσιους πόρους ενώ οι υλικοτεχνικές και οικονομικές ανάγκες της δηγματοληψίας DNA για μεγάλους πληθυσμούς, καθώς και η διατήρηση βάσεων δεδομένων για ταυτοποίηση, ενδέχεται να δημιουργήσουν κόστη που υπερβαίνουν τα οφέλη. Παράλληλα, η σήμανση είναι μια πολύ απλή διαδικασία, με πολύ χαμηλότερο κόστος για τον πολίτη, αλλά και για το κράτος, από τη στιγμή που η προηγούμενη βάση καταγραφής έχει δημιουργηθεί και λειτουργεί από το 2012, ενώ η υποχρέωση υπάρχει βάση προγενέστερου νόμου. Αναγνωρίζοντας ότι η στείρωση δεν μπορεί να είναι αναγκαστική, αλλά επιλογή του κάθε ιδιοκτήτη, κατανοούμε όλοι ότι πρέπει να υπάρχουν κίνητρα ώστε να καθιστά αυτήν την επιλογή προτιμότερη, εξού και τα προγράμματα στείρωσης με μειωμένες έως και μηδενικές χρεώσεις, που θα έπρεπε να τρέχουν ήδη σε κάθε Δήμο. Με το να μειώσετε το κόστος του παραβόλου δειγματοληψίας DNA, ειδικά ακόμη περισσότερο για τους κυνηγούς και με το να εξαιρέσετε τα ποιμενικά, δεν δίνετε απολύτως κανένα κίνητρο ώστε κάποιος να επιλέξει να στειρώσει το ζώο του, ενώ σίγουρα δεν αντιμετωπίζεται η παράνομη εκτροφή. Η σήμανση, που είναι υποχρεωτική σύμφωνα με το νόμο 4039/2012, παρέχει μια αξιόπιστη μέθοδο καταγραφής των ιδιόκτητων ζώων ενώ ταυτόχρονα καλλιεργεί την υπεύθυνη ιδιοκτησία ζώου, καθώς η ταυτοποίηση ιδιοκτήτη-ζώου είναι πιο άμεση και πιο εύκολα ελεγχόμενη μέσω των σαρωτών. Όποιος βρει ζώο στο δρόμο, μπορεί να το σαρώσει σε κτηνίατρο ή αστυνομικό τμήμα, οδηγώντας σε άμεση εύρεση του ιδιοκτήτη. Από την άλλη η δειγματοληψία DNA, δεν συνδέει τον ιδιοκτήτη με το ζώο του με εύκολο και πρακτικό τρόπο. Σας ζητώ λοιπόν, να πράξετε επί των δηλώσεων σας και να θέσετε ως απόλυτες προτεραιότητες σας τα προγράμματα στείρωσεων, για αδέσποτα και ιδιόκτητα ζώα σε κάθε Δήμο. Σε συνεργασία με το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και την Αστυνομία (εκπαιδευμένοι πλέον στη χρήση σαρωτών), σας ζητώ να εφαρμόσετε τον ήδη εδώ και χρόνια ισχύοντα νόμο για την υποχρέωση σήμανσης. Μέτρα, τα οποία έχουν εφαρμόσει όλες οι χώρες που έχουν αντιμετωπίσει θετικά αυτό το πρόβλημα, ενώ αντιθέτως καμία χώρα μέχρι στιγμής δεν έχει προτιμήσει τη μέθοδο δειγματοληψίας DΝΑ για τους ανωτέρω απλούς λόγους. Μόνο έτσι θα καταστεί απόλυτα κατανοητό στους πολίτες ποιά είναι τα δικαιώματα αλλά και οι υποχρεώσεις τους, μόνο έτσι θα καταφέρετε να υλοποιήσετε τις δεσμεύσεις σας προς το ευρύτερο κοινό, αλλά και τους χιλιάδες εθελοντές που έχουν αναλάβει τις υποχρεώσεις του κάθε Δήμου, μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα για τη σωστή αντιμετώπιση του υπερπληθυσμού των αδέσποτων, την εγκατάλειψη των δεσποζόμενων και την παράνομη εκτροφή. Μόνο αυτές οι πράξεις προάγουν την υπεύθυνη ιδιοκτησία. Μια συνεργατική προσέγγιση που δεσμεύει και δίνει έμφαση στα μακροπρόθεσμα οφέλη για τα ζώα και την κοινωνία συνολικά, μπορεί να οδηγήσει σε μια πιο ανθρώπινη μεταχείριση των ζώων στην Ελλάδα, τώρα, αλλά και στο μέλλον.