• Σχόλιο του χρήστη 'Ε.Α.' | 16 Σεπτεμβρίου 2024, 18:46

    ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΘΕΙ ΚΆΠΟΙΟΣ ΓΙΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΑΠΟΓΟΝΟΥ ΣΚΥΛΟΥ ΤΟΥ ΕΦΌΣΟΝ ΤΟΥΤΟ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΞΕΤΑΣΗ DNA ΚΑΙ ΜΟΝΟ ;;; ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΤΕΙΡΩΝΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΚΥΛΙΆ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΝ ΛΟΓΟΙ ΥΓΕΙΑΣ Η ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ ΒΑ ΜΗΝ ΓΙΝΕΙ ΣΤΕΙΡΩΣΗ; ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΑΥΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΟΣΟ ΠΕΡΙΦΕΡΟΝΤΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΡΟΝΤΙΔΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΑ ΖΩΑ Το 2021 για πρώτη φορά στα χρονικά αποδείχθηκε με γενετική ανάλυση ότι δύο κουτάβια της φυλής Irish wolfhound είναι ομοζυγωτικά δίδυμα. Το γεγονός αυτό ενθουσίασε τους επιστήμονες, διότι η ομοζυγωτική διδυμία στα κυνοειδή είναι τρομερά σπάνιο φαινόμενο. Υπήρχαν αναφορές για την ύπαρξη πανομοιότυπων διδύμων όμως καμία δεν βασιζόταν σε επιστημονικά δεδομένα και εργαστηριακές δοκιμές. Αυτό το οποίο επικρατεί ως ευρύτερη άποψη σήμερα είναι ότι οι πανομοιότυποι δίδυμοι εμφανίζονται με μεγαλύτερη συχνότητα στον άνθρωπο απ’ ότι στα υπόλοιπα είδη ζώων. Τα ομοζυγωτικά δίδυμα κουτάβια που ονομάζονται Cullen και Romulus ήρθαν στον κόσμο από τον κτηνίατρο Dr. Kurt de Cramer της κλινικής Rant en Dal Animal Hospital στην πόλη Mogale, στη Νότια Αφρική. Καθώς διενεργούσε καισαρική τομή, παρατήρησε ότι οι ομφάλιοι λώροι των εμβρύων κατέληγαν στον ίδιο πλακούντα, κάτι που δεν είχε ξαναδεί ποτέ στις τόσες δεκαετίες άσκησης του επαγγέλματός του. Τα δύο νεογνά έμοιαζαν φαινοτυπικά πάρα πολύ μεταξύ τους με εξαίρεση την υπάρξη κάποιων λευκωπών σημαδιών στο χρωματισμό τους. Έτσι έγινε η λήψη δειγμάτων αίματος, με τα οποία και αποδείχθηκε ότι όντως είναι ομοζυγωτικοί δίδυμοι, δηλαδή προέρχονται από τη διαίρεση του ίδιου γονιμοποιημένου ωαρίου. Οι μικρές διαφοποιήσεις στο χρωματισμό του τριχώματος μπορεί εύκολα να ερμηνευθεί με το γεγονός ότι μπορεί να έχουν τα ίδια ζεύγη γονιδίων μόλα ταύτα οι μηχανισμοί έκφρασής τους επηρεάζονται από τις περιβαλλοντικές συνθήκες όπως ακριβώς και στους ανθρώπους. Επειδή λοιπόν το κάθε έμβιο ον εκτίθεται με μοναδικό τρόπο στις συνθήκες του εκάστοτε περιβάλλοντος, η έκφραση των γονιδίων οδηγεί στη δημιουργία μοναδικού φαινοτύπου. Ο Dr. de Kramer και οι συνεργάτες του, Carolynne Joone του πανεπιστημίου James Cook της Αυστραλίας και Johan Nöthling του πανεπιστημίου της Pretoria της Νότιας Αφρικής, τονίζουν ότι επιβεβαιωμένα περιστατικά ομοζυγωτικών διδύμων στα ζώα είναι εξαιρετικά σπάνια. Βέβαια, πολλά είναι και τα περιστατικά που μπορεί να μην έχουν καταγραφεί, καθώς γενετική ανάλυση διενεργείται κυρίως σε κατοικίδια θηλαστικά και ορισμένα είδη εξωτικών ζώων. Τα ομοζυγωτικά δίδυμα είναι γενετικά πανομοιότυπα (εκτός κι αν υπάρξει μετάλλαξη στη διάρκεια της ανάπτυξης) και είναι σχεδόν πάντα του ίδιου φύλου. Σε σπάνιες περιπτώσεις, τα ομοζυγωτικά δίδυμα μπορεί να εκφράσουν διαφορετικό φαινότυπο (κυρίως εξαιτίας κάποιου περιβαλλοντικού παράγοντα ή την απενεργοποίηση διαφορετικών χρωμοσωμάτων Χ στα δίδυμα κορίτσια) και σε κάποιες εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις, εξαιτίας ανευπλοειδίας, οπότε τα δίδυμα ίσως εκφράσουν διαφορετικούς φυλετικούς φαινότυπους, κυρίως αν ένα ζυγωτό με φυλετικά χρωμοσώματα ΧΧΥ (σύνδρομο Klinefelter) διαιρεθεί άνισα [18][19]. Τα ομοζυγωτικά δίδυμα έχουν σχεδόν πανομοιότυπο DNA, αλλά διάφοροι περιβαλλοντικοί παράγοντες στη διάρκεια των ζωών τους επηρεάζουν την ενεργοποίηση ή μη ορισμένων γονιδίων. Αυτό ονομάζεται επιγενετική διαφοροποίηση. Η μικρή πιθανότητα ύπαρξης ομοζυγωτικού αδελφού μπορεί γενετικά να αφήσει περιθώρια αμφισβήτησης της πατρότητας ή μητρότητας σκύλου καθόσον δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να αποκλείσουμε την ύπαρξη αδελφού μη καταχωρημένου στο ΕΜΖΣ Συνεπώς ο κάθε ιδιοκτήτης σκύλου που βρέθηκε κατηγορούμενος γιατί με την μέθοδο dna και μόνο αυτή προκύπτει να έχει εγκαταλείψει απόγονο του σκύλου του μπορεί και πρέπει να αθωωθεί λόγω αμφιβολιών. Η μέθοδος γενετικής ταυτοποίησης μπορεί να συνδράμει στον έλεγχο των γεννήσεων επικουρικά σε οποιαδήποτε διαδικασία ελέγχου αλλά δεν μπορεί σε καμία περίπτωση αυτή από μόνη της να αποτελέσει δικαστικό τεκμήριο. Μια πιθανή λύση για τον ελεγχο των γεννήσεων θα ήταν να απογορευτεί η διαβιωση μη στειρωμένων σκύλων στο περιβάλλον και σε καθε δημόσιο χώρο καθώς και να κυκλοφορούν σε αυτούς ασυνόδευτα. Για τα δεσποζόμενα να είναι υπεύθυνοι οι ιδιοκτήτες και ανάδοχοι ενώ για τα αδέσποτα ΠΛΗΡΩΣ υπεύθυνοι οι Δήμοι. Υποχρεωτική κατασκευή ενός τουλάχιστον δημοτικού καταφυγίου σε κάθε Δήμο που σε περίπτωση μη πληρότητας να εξυπηρετεί τους πλησιέστερους Δήμους. Σε περίπτωση παραβάσεων να είναι υψηλά τα πρόστιμα και ανάλογα της οικονομικής κατάστασης του παραβάτη. Η στείρωση πρέπει να απαγορεύεται εφόσον δύο τουλάχιστον κτηνίατροι βεβαιώνουν ότι επιβάλλεται να αποφευχθεί και στη περίπτωση αυτή να επιβάλλεται η καταχώρηση dna ως ελάχιστη προϋπόθεση ελέγχου της αναπαραγωγής του συγκεκριμένου σκύλου και την υποχρεωτική και άμεση φιλοξενία του σε καταφύγιο εφόσον είναι αδέσποτο.