• Σχόλιο του χρήστη 'Αθανάσιος' | 20 Οκτωβρίου 2009, 10:29

    Το μέτρο είναι κατ' αρχήν θετικό καθ' όσον εμφανίζεται το κράτος ως συμμετέχον στην προσπάθεια δημοσιονομικής εξυγίανσης μέσω της περιστολής της όποιας σπατάλης, πράγμα που μέχρι τώρα αποτελούσε ζητούμενο για τους πολίτες μόνο, μέσω έκτακτων οικονομικών εισφορών και λοιπών εισπρακτικών μέτρων. Το μέτρο ωστόσο δεν θα πρέπει να εφαρμοστεί με τρόπο που επιτρέπει τη διολίσθηση προς το λαϊκισμό. Το γενικό ζητούμενο είναι ο βέλτιστος τρόπος μετακίνησης των υψηλόβαθμων κρατικών αξιωματούχων ώστε να λαμβάνονται υπ' όψιν περιορισμοί χρόνου, κόστους και ασφαλείας. Βασική παράμετρος αποτελεί η ελαχιστοποίηση του κόστους που ενδεικτικά αναλύεται α. στο κόστος του χώρου δημόσιων μεταφορικών υποδομών που καταλαμβάνει το μεταφορικό μέσο (δρόμοι στην περίπτωση αυτοκινήτων)- ενδεικτική τιμή χώρου για τη μετακίνηση 1 ατόμου για 4 Χλμ: ελάχιστο 0,1τμ επί ώρα για τραμ έναντι μέγιστου 9 τμ επί ώρα για αυτοκίνητο β. στο κόστος του χώρου στάθμευσης που καταλαμβάνει το μεταφορικό μέσο - ενδεικτική τιμή για 8άωρο: 0 για πεζούς, λεωφορεία, τραμ έναντι 80 τμ επί ώρα για στάθμευση στο δρόμο και 240 τμ επί ώρα για στάθμευση σε πάρκινγκ γ. στην ενεργειακή δαπάνη του μεταφορικού μέσου - ενδεικτική τιμή για μετακίνηση ενός ατόμου για 1 Χλμ: για αυτοκίνητο 1,2-2, για υβριδικό 0,7-1,7, για τραίνο 1-1,4, για λεωφορείο 1-1,2 Κόστος λοιπόν δεν είναι μόνο το ενεργειακό κόστος αλλά το γενικώτερο κόστος χρήσης μεταφορικών μέσων. Ως τόσο δεν είναι βέβαιο ότι η χρήση αυτοκινήτου είναι αντιοικονομική. Αντίθετα θεωρείται οικονομικώτερη άλλων λύσεων όταν για παράδειγμα υπάρχει χαμηλή ζήτηση για μεταφορά μεταξύ δύο σημείων σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Εάν ληφθούν υπ' όψιν και οι λοιπές παράμετροι, χρόνος και ασφάλεια, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι η χρήση αυτοκινήτου δεν αποτελεί ενδεδειγμένη λύση. Μια ολοκληρωμένη μελέτη θα μπορούσε να παρέξει χρήσιμα συμπεράσματα για τον τρόπο βέλτιστης χρήσης δημοσίων αυτοκινήτων.