Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Nαταλία | 28 Δεκεμβρίου 2009, 23:36
Υπουργείο Εσωτερικών Σταδίου 27, Αθήνα 10183 Τηλ.:2131364000, Email: info@ypes.gr email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@ypes.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Το θέμα δεν είναι καθόλου απλό και οπωσδήποτε πρέπει να ληφθούν υπόψη πολλοί παράμετροι. Από τα πρώτα πράγματα που έμαθα στη Νομική, και δη στο Διεθνές δίκαιο, ήταν η διαφορά μεταξύ ιθαγένειας και υπηκοότητας.Πιστεύω ότι οι διάφοροι νομικοί σας σύμβουλοι γνωρίζουν την διαφορά.Επίσης οφείλουν να γνωρίζουν για ποιό λόγο στην μεν Ελλάδα ισχύει το δίκαιο της καταγωγής (δηλ. απόκτηση ιθαγένειας με κριτήριο την ιθαγένεια των γονέων) και όχι της τοπικότητας (δηλ. απόκτηση ιθαγένειας βάσει του τόπου γέννησης).Με βάση αυτό το κριτήριο λοιπόν είμαι αρχικά κατά της απόδοσης της ελληνικής ιθαγένειας (η υπηκοότητα είναι άλλο θέμα) σε παιδιά αλλοδαπών. Αν ωστόσο, κάποια παιδιά που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα και εξακολουθούν να μένουν εδώ εκφράσουν την επιθυμία να αλλάξουν ιθαγένεια και να γίνουν Έλληνες θα μπορούσε να τους επιτραπεί υπό ορισμένες προυποθέσεις: να μένουν τόσο διάστημα στην χώρα μας όσο είναι αρκετό για να εμπεδώσουν την ελληνική γλώσσα , πολιτισμό ,ήθη και έθιμα.Πρώτιστα λοιπόν είναι θέμα ΠΑΙΔΕΙΑΣ.Αν η παιδεία μας εξακολουθεί να έχει τα χάλια που έχει σήμερα ΚΑΝΕΝΑ αλλοδαπό παιδί δεν πρόκειται να αποκτήσει ελληνική εθνική συνείδηση. Ας μάθουμε πρώτα σωστά στα παιδιά την ελληνική ιστορία και τα έθιμά μας ώστε να μπορούμε να αφομοιώσουμε κι όχι να αφομοιωθούμε. Κι αν κάποιος αλλοδαπός θέλει να γίνει Έλληνας να το κάνει συνειδητά επειδή το θέλει κι όχι επειδή κάποιοι του το προσφέρουν σαν κάτι που θα του λύσει όλα του τα προβλήματα (γιατί κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί).Τα αδέλφια μου και ο σύζυγός μου έζησαν δεκαετίες στο εξωτερικό (Γερμανία και ΗΠΑ) αλλά τα μεν αδέλφια μου δεν θέλησαν να αποκτήσουν καν την γερμανική υπηκοότητα (ιθαγένεια και να ήθελαν δεν γινόταν) ο δε σύζυγος απέκτησε , και διατηρεί, την αμερικανική υπηκοότητα μαζί με την ελληνική. Είναι τεράστια η ειδοποιός διαφορά,το ξαναλέω, και πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη.Τώρα όσο για το δημοψήφισμα? Δεν ξέρω γιατί φοβάμαι ότι το θέμα δεν καλύπτεται απλά με ένα ναι ή ένα όχι και εκτός αυτού φοβάμαι κι εξάρσεις ρατσισμού.Πάντως αν το δημοψήφισμα ερωτούσε ναι ή όχι στην απόκτηση ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ από αλλοδαπούς με αυτές τις προυποθέσεις που αναφέρετε ή άμα τη γέννηση θα έλεγα σαφώς ΟΧΙ!!